به گزارش مجله خبری نگار به نقل از وب ام دی، آزمایش ادرار مجموعهای از آزمایشات است که بر روی نمونه ادرار انجام میشود. پزشکان از آن برای بررسی علائم بیماریهای رایج استفاده میکنند.
ممکن است آزمایش ادرار را به عنوان بخشی از بررسی روتین سلامت کلی خود انجام دهید، مثلاً در طول سالیانه بدنی خود. آزمایش ادرار یکی از راههای یافتن برخی بیماریها در مراحل اولیه است. آنها عبارتند از:
* بیماری کلیوی
* بیماری کبد
* دیابت
* تشخیص بارداری
اگر علائم مشکل کلیه یا مجاری ادراری دارید، ممکن است پزشک اش شما بخواهد آزمایشهای دیگری را نیز انجام بدهید.
همچنین در صورت داشتن شرایطی مانند بیماری کلیوی که نیاز به مراقبت در طول زمان دارد، ممکن است به طور مرتب این آزمایش را انجام دهید.
سه راه برای تجزیه و تحلیل ادرار وجود دارد و در آزمایشی که انجام میدهید میتواند از همهی آنها استفاده شود.
یکی از آنها یک آزمایش ظاهری است که رنگ و وضوح را بررسی میکند. اگر ادرار شما حاوی مقادیری خون باشد، ممکن است به شکل قرمز و قهوهای خودش را نشان بدهد. کف میتواند نشانه بیماری کلیوی باشد، در حالی که ادرار کدر ممکن است به معنای عفونت باشد.
یک معاینه میکروسکوپی مواد و موارد بسیار ریز موجود در ادرار را بررسی میکند که به شکل عادی قابل بررسی و تجزیه و تحلیل نیستند.
مواردی که نباید در ادرار شما باشد و میکروسکوپ میتواند آن را تشخیص دهد:
* سلولهای قرمز خون
* گلبولهای سفید خون
* باکتریها
* کریستالها (تودههای تشکیل شده مواد معدنی، نشانه احتمالی سنگ کلیه)
سومین بخش آزمایش ادرار، تست دیپ استیک است که در آن از یک نوار پلاستیکی نازک با مواد شیمیایی استفاده میشود این نوار در ادرار شما فرو میرود و اگر سطح ترکیبات ادرار بالاتر از حد طبیعی باشد، مواد شیمیایی روی چوب واکنش نشان داده و تغییر رنگ میدهد.
مواردی که تست دیپ استیک میتواند بررسی کند عبارتند از:
* اسیدیته یا pH: اگر اسید غیر طبیعی وجود باشد، ممکن است سنگ کلیه، عفونت دستگاه ادراری یا بیماریهای دیگری داشته باشید.
* پروتئین: وجود پروتئین میتواند نشانهای باشد که کلیههای شما درست کار نمیکنند؛ چرا که کلیهها وظیفه دارند مواد زائد را از خون شما فیلتر کنند.
* گلوکز: محتوای قند بالا نشانگر دیابت است.
* گلبولهای سفید خون: اینها نشانه عفونت یا التهاب هستند، چه در کلیهها یا هر جای دیگری در طول دستگاه ادراری شما
* نیتریت ها: این بدان معنی است که عفونت با انواع خاصی از باکتریها وجود دارد.
* بیلی روبین: اگر این مواد زائد که معمولاً توسط کبد دفع میشوند در ادرار خود ا نشان دهند، ممکن است به این معنی باشد که کبد شما به درستی کار نمیکند.
* وجود خون در ادرار: شما گاهی اوقات این نشانه عفونت یا بیماری خاصی است.
اگر آزمایش ادرار تنها آزمایشی است که انجام میدهید، باید بتوانید قبل از عمل به طور معمول غذا بخورید و بنوشید
چغندر و رنگهای غذایی میتوانند ادرار شما را تغییر رنگ دهند، بنابراین ممکن است بخواهید از قبل مراقب آنچه میخورید باشید.
حتماً پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف میکنید، از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامینها و مکملها مطلع کنید. اگر پریود شده اید، قبل از انجام آزمایش به پزشک اطلاع دهید.
یا از شما خواسته میشود که نمونه ادرار را در خانه جمع آوری کرده و با خود بیاورید یا آن را در مطب پزشک خود تهیه کنید.
* شروع به ادرار کردن در توالت کنید.
* ادرار خود را کمی بعد نگه دارید.
* بگذارید ۱-۲ اونس (۳۰-۶۰ سی سی) داخل ظرف بریزد.
* ادرار کردن را در توالت به پایان برسانید.
* دستورالعملهای پزشک خود را برای تحویل نمونه دنبال کنید.
برای نوزادان و سایر افرادی که قادر به ارائه نمونه به این روش نیستند، ممکن است پزشک مجبور شود یک لوله نرم و باریک به نام کاتتر را از طریق دهانه ادرار، داخل مثانه وارد کند.
آزمایش ادرار تنها بخشی از اطلاعات در مورد آنچه در بدن شما میگذرد است. این آزمایش میتواند علائم هشدار دهنده را نشان دهد، اما پزشک برای تشخیص قطعی صرفا به جواب آن استناد نمیکند. نتایج ممکن است سرنخی از این باشد که شما به آزمایشات و پیگیری بیشتری نیاز دارید. مراحل بعدی بستگی به این دارد که چرا در وهله اول آزمایش را انجام داده اید.
برای مثال، اگر نتایج شما فقط اندکی غیرطبیعی باشد و علائم دیگری از بیماری نداشته باشید، ممکن است پزشک آزمایشهای دیگری را انجام ندهد و یا اگر قبلاً مشکل کلیه یا عفونت مجرای ادرار را تجربه کرده اید، پزشک ممکن است بخواهد برنامه درمانی شما را تغییر دهد.
در آزمایش عفونت ادراری مردان و زنان، موارد زیر بررسی میشود:
* (U/A) Urine Analysis: بررسی فیزیکی، شیمیایی و میکروسکوپی ادرار
* Urine Culture (U/C): کشت ادرار
آزمایشگاهها برای بررسی این دو مورد حدود ۸۵ تومان دریافت میکنند.
منبع: سلامتنیوز