به گزارش مجله خبری نگار،عصب فرنیک نقش کلیدی در تنفس یا نفس کشیدن دارد. باعث انقباض و انبساط دیافراگم میشود و به ریههای شما با دم و بازدم هوا را میدهد. آسیب عصبی میتواند باعث فلج شدن دیافراگم شود.
ممکن است احساس تنگی نفس و مشکلات خواب داشته باشید. یک عصب فرنیک میتواند باعث سکسکه شود.
عصب فرنیک دیافراگم شما (عضله گنبدی شکل بزرگ بین حفرههای شکم و قفسه سینه) را کنترل میکند و برای تنفس ضروری است.
عصب شما سیگنالهایی میفرستد که باعث میشود دیافراگم شما منقبض شود (ضخیمتر و صافتر شود). این حرکت به ریههای شما فضایی برای انبساط و جذب هوا (استنشاق) میدهد. پس از این، کاهش شلیک عصب فرنیک باعث شل شدن دیافراگم میشود و ریههای شما پس میزنند و هوا را بیرون میرانند (بازدم) و کوچکتر میشوند.
عصب فرنیک نقش مهمی در سیستم تنفسی شما برای کمک به تنفس دارد. این تنها عصب در سیستم عصبی شماست که عملکرد حرکتی دیافراگم شما را فراهم میکند. سیگنالهایی را ارسال میکند که باعث میشود دیافراگم شما منبسط و منقبض شود. این حرکات به ریههای شما اجازه میدهد تا هوا را استنشاق و بازدم کنند.
عصب فرنیک شما همچنین اطلاعات حسی لمس و درد را در اختیار شما قرار میدهد:
• دیافراگم و پلور دیافراگم (بافت نازکی که قسمت بالایی دیافراگم شما را میپوشاند).
• مدیاستینا پلورا (بافت نازکی که حفره قفسه سینه بین ریههای شما را میپوشاند).
• پریکارد (کیسهای که قلب شما را میپوشاند).
• صفاق (بافت نازکی که اندامهای شکمی شما را میپوشاند).
عصب فرنیک شما به ریشههای عصبی گردنی C۳ تا C۵ نخاع شما متصل میشود. عصب فرنیک از:
• سطح مهرههای C۳ شروع میشود، بخشی که با فک شما هماهنگ است و به شما کمک میکند تا گردن خود را خم کنید و بچرخانید.
• به سطوح مهرههای C۴ و C۵ در گردن شما، زیر مهره C۳ متصل میشود. آسیب نخاعی بین C۳ و C۵ میتواند باعث فلج شود و باعث شود فرد نتواند به تنهایی نفس بکشد.
• از گردن و قفسه سینه عبور میکند و از قلب و ریههای شما عبور میکند تا به دیافراگم شما برسد.
شما یک عصب فرنیک چپ و راست دارید. هر کدام عملکرد یکسانی را انجام میدهند. عصب فرنیک چپ سیگنالها را به قسمت چپ دیافراگم میفرستد، در حالی که عصب فرنیک سمت راست قسمت راست شما را کنترل میکند.
آسیب به عصب فرنیک میتواند منجر به ضعف یا فلج دیافراگم شود. یک دیافراگم فلج بر توانایی ریههای شما برای تبادل هوا تأثیر میگذارد.
بسته به محل آسیب عصب فرنیک، فلج ممکن است یک طرف دیافراگم شما (یک طرفه) یا هر دو طرف (دوطرفه) را تحت تاثیر قرار دهد. افراد مبتلا به فلج شدید دیافراگم دو طرفه برای تنفس نیاز به تهویه مکانیکی دارند.
علل فلج دیافراگم عبارتند از:
– بیماریهای خودایمنی و التهابی مانند سندرم گیلن باره و آمیوتروفی نورالژیک (سندرم Parsonage-Turner).
– نقایص مادرزادی یا ضربه به نوزاد در حین زایمان
– اسپوندیلوز گردنی (تجزیه استخوان و سایر بافتهای ستون فقرات در گردن).
– عوارض ناشی از جراحیهای گردن یا قفسه سینه، مانند جراحی بای پس عروق کرونر.
– سایر اختلالات عصبی مانند اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (بیماری لو گریگ) و مولتیپل اسکلروزیس.
– آسیبهای نخاعی، از جمله در اثر تروما.
– تومورهای ستون فقرات، سرطان ریه و سرطانهای متاستاتیک.
فرد مبتلا به فلج دیافراگم یک طرفه ممکن است علائم قابل توجهی نداشته باشد (با برخی دلایل مانند آمیوتروفی عصبی، ممکن است درد شانه و ضعف بازو در سمت آسیب دیده وجود داشته باشد). علائم فلج دو طرفه دیافراگم عبارتند از:
– تنگی نفس، به خصوص هنگام دراز کشیدن، یا زمانی که غوطه ور هستید (مانند استخر).
ذات الریه مکرر.
– آپنه خواب، مشکل در خواب یا خستگی مفرط در طول روز.
– گریه ضعیف (در نوزاد یا کودک).
گاهی اوقات، یک عصب فرنیک تحریک شده باعث سکسکههای مداوم میشود که برای روزها یا حتی یک ماه یا بیشتر طول میکشد. روشهای جراحی، تومورها و سایر مسائل ممکن است عصب فرنیک شما را تحریک کرده و سکسکههای مداوم را به همراه داشته باشد.
سکسکههای مداوم میتواند ناراحت کننده و آزاردهنده باشد. آنها میتوانند بر توانایی شما در صحبت کردن، خوابیدن و خوردن تأثیر بگذارند. درمانهای سکسکههای مداوم عبارتند از:
– داروهای خوراکی، از جمله کلرپرومازین.
– بلوکهای عصبی برای متوقف کردن سیگنالهای عصبی که باعث انقباضات دیافراگمی میشوند.
– جراحی (فرنیکوتومی) برای قطع عصب فرنیک، فلج دائمی یک طرف دیافراگم.
این مراحل میتواند سیستم عصبی شما را سالم نگه دارد:
• برای رسیدن به وزن سالم و حفظ آن، ورزش کنید و رژیم غذایی مغذی داشته باشید.
• راههای سالمی برای مدیریت استرس پیدا کنید، مانند مدیتیشن یا گوش دادن به موسیقی.
• به اندازه کافی بخواب.
• شرایطی مانند دیابت و فشار خون بالا که میتواند به اعصاب آسیب برساند را مدیریت کنید.
• برای ترک سیگار کمک بگیرید. استفاده از تنباکو جریان خون به اعصاب را محدود میکند.
اگر علایم زیر را تجربه کردید باید با پزشک خود تماس بگیرید:
– تنگی نفس یا مشکل در تنفس، به خصوص اگر صاف دراز کشیدن نیاز به بالشهای – بیشتری در پشت سر داشته باشد، تنفس را آسانتر میکند.
– درد شانه بدون دلیل همراه با ضعف به ویژه در بازو.
– علائم آپنه خواب، مانند خروپف و خستگی شدید.
– سکسکههایی که به راحتی از بین نمیروند.
اعصاب فرنیک شما برای تنفس بسیار مهم هستند. آنها باعث میشوند دیافراگم شما کوچکتر یا بزرگتر شود تا ریههای شما بتوانند هوا را استنشاق و بازدم کنند. آسیب به عصب فرنیک میتواند منجر به فلج شدن دیافراگم شود. ممکن است دچار تنگی نفس و مشکلات خواب شوید. افرادی که آسیب شدیدی به عصب فرنیک خود دارند ممکن است برای تنفس نیاز به ونتیلاتور مکانیکی داشته باشند.
منبع:اینفو