به گزارش مجله خبری نگار، اگر میخواهید محتوایی را که در رسانهها ارائه میشود، به خوبی بشناسید لازم است تا سواد رسانهای داشته باشید. یکی از سوالاتی که همواره با آن روبه رو هستیم این است که چه مقدار از اخبار و اطلاعاتی که از طریق رسانه به ما داده میشود، واقعی است؟ آمارهای یکی از سایتهایی که اقدام به بررسی و درستی سنجی مطالب منتشر شده در فضای مجازی میکند نشان میدهد هم اکنون داشتن سواد رسانهای یکی از مهمترین نیازهای جامعه است.
همچنین با توجه به این که انسانها روزانه ساعتهای زیادی را صرف خواندن اخبار و اطلاعات موجود در رسانههای مختلف در فضای مجازی میکنند، بسیار مهم است که بدانند این اطلاعات تا چه اندازه مفید است و کدام یک از آنها درست و کدام نادرست است. یکی از روشهای کشف اخبار واقعی از اطلاعات جعلی داشتن سواد رسانه است که لازم است تا افراد با آن آشنا باشند و سواد رسانهای شان را درباره محیط اطراف افزایش دهند به همین دلیل در ادامه ضمن مرور آمارهای بررسی مطالب پرواکنش سال گذشته در فضای مجازی به اهمیت سواد رسانهای پرداخته ایم.
بر اساس آمارهای سایت درستی سنجی ادعاها در سال ۱۴۰۰ در مجموع ۲۵۰ ادعای پر واکنش مطرح شده در فضای مجازی توسط این سایت بررسی شده که از این میان ۵۶ مورد شاخدار، ۱۱۷ مورد نادرست و ۲۵ مورد هم گمراه کننده بوده که این یعنی ۸۰ درصد ادعاهای پرواکنش در فضای مجازی جعلی بوده است. همچنین در بین ۲۵۰ مورد بررسی شده ۱۹ مورد نیمه درست و ۱۶ مورد هم غیر قابل اثبات بوده است که یعنی ۱۴ درصد هم قابل اثبات نبوده یا بخشی از واقعیت در آن ادعا مطرح شده است. نکته قابل تامل این جاست که در بین ۲۵۰ ادعای پرواکنش فضای مجازی تنها ۱۷ مورد درست بوده که یعنی تنها ۶ درصد مطالب مطرح شده مورد بررسی درست بوده است.
سواد رسانهای مانند نوعی تغذیه است. کسی که مهارت خوبی در تحلیل رسانه کسب کرده، میتواند نوع تغذیه دریافتی و رژیم خود را انتخاب کند. در واقع همه اطلاعات و اخباری که امروزه از طریق موبایل، تلویزیون و شبکههای جهانی به فکر و ذهن مردم تزریق میشود، ترکیبی از انواع تغذیههایی است که برای همه مناسب نیست. تنها سواد رسانهای میتواند به فرد در تشخیص درست نوع تغذیه کمک کند در غیر این صورت فرد دچار مسمومیتهای ذهنی و فکری میشود و قدرت تشخیص درست و نادرست را از دست میدهد. افرادی که سواد رسانهای پایینی دارند دچار انتخابهای نادرست و هیجانات تلقینی رسانه میشوند. این گونه افراد کنترل تصمیمات و هیجانات خود را به رسانه واگذار میکنند و این موضوع تبعات خطرناکی برای جامعه و به صورت کلان برای کشور دارد. انتظار میرود در بدنه مدیریتی جدید آموزش و پرورش این موضوع مهم دغدغه باشد و توان ویژهای برای آن به کار گرفته شود.
منبع: خراسان