درس زندگی از طناب‌کشی

به گزارش مجله خبری نگار، اگر تنها دلیل شما برای بازی طناب‌کشی، پر کردن اوقات فراغت تفریحات تابستانی، مسابقات در اردوگاه‌ها یا در مدرسه ابتدایی بوده، نیاز مبرم دارید که روز طناب‌کشی را در ۱۹ فوریه جشن بگیرید.

طناب‌کشی علاوه‌بر جذاب بودن، فدراسیون‌های ملی و بین‌المللی دارد که قوانینی برای این بازی تعیین کرده‌اند و از مسابقات جهانی حمایت می‌کنند. اگر تصمیم دارید کودکی و نوجوانی خود را دوباره زنده کنید، سراغ طناب‌کشی بروید. طناب‌کشی یکی از ساده‌ترین بازی‌هاست. تنها چیزی که نیاز دارید یک طناب بلند و چند نفر تا ده‌ها نفر است. حتی می‌توانید با یک طناب کوتاه و فرزندتان یک طناب‌کشی یک‌به‌یک بازی کنید، فقط برای باخت آماده باشید!

برای بازی طناب‌کشی، طناب را در وسط یک میدان قرار دهید. وسط آن یک پارچه ببندید. خطوط نشانگر را در فاصله ۱۰ تا ۲۰ متری از مرکز قرار دهید. سپس به دو گروه تقسیم شوید و سعی کنید پارچه را روی طناب (و تیم دیگر به طور پیش‌فرض) روی خط نشانگر خود بکشید؛ یک بازی کافی ساده و سرگرم‌کننده که برای عضله‌سازی هم مناسب است.

راستی سپاس گزار باشید که مانند وایکینگ‌های باستانی طناب‌کشی نمی‌کنید، جایی که پوست حیوانات را روی یک گودال آتش می‌کشیدند و مرگ، در انتظار تیم بازنده بود! اگر با این توضیحات قانع نشده‌اید که تعطیلات آخر هفته پیش‌رو را به طناب‌بازی بگذرانید، با ما در ادامه مطلب همراه شوید.

پرزور‌ها لزوما برنده نیستند

طناب‌کشی یک تمرین بدنی کامل است؛ هم عضلات دوسر بزرگ و بازو‌ها را به‌کار می‌گیرد و هم پایین‌تنه را درگیر می‌کند، اما این تنها وجه فیزیکی ماجراست، شما در این بازی به قدرت ذهنی نیاز دارید تا وقتی رقبا سست و خسته می‌شوند، از آن به‌عنوان شانسی برای پیروزی خود استفاده کنید. درواقع پیروزی در طناب‌کشی، بیشتر به استراتژی درست بستگی دارد تا توانایی بدنی. یادگرفتن این استراتژی‌ها به‌ویژه در کودکی، باعث رشد مهارت‌های به‌دردبخوری در بزرگ سالی می‌شود. بیایید چندتا از ترفند‌های موفقیت در طناب‌کشی را با هم مرور کنیم و ببینیم هرکدام‌شان چه درسی به ما می‌دهند.

*اولین توصیه این است که قوی‌ترین بازیکن را درانت‌های صف سر بگذارید. شاید فکر کنید برعکسش، راهکار بهتری است، اما حواس‌تان باشد که اگر بازیکن قوی تیم شما بلغزد، در همان ابتدای بازی او را ازدست خواهید داد. 

*بهترین چیدمان، ترکیب کردن بازیکنان قوی و ضعیف و قرار دادن قوی‌ترین بازیکن در انتهای زنجیره است. می‌بینید؟ ضعیف‌ترها، حذف نمی‌شوند بلکه یاد می‌گیرند چطور متناسب با توان‌شان عمل کنند.

*طناب را دور دست یا مچ‌تان نپیچید، چون این کار باعث آسیب می‌شود. لازمه برنده شدن در طناب‌کشی استفاده از دست‌ها برای کشیدن طناب نیست، بلکه درواقع این پا‌ها هستند که به زمین فشار می‌آورند. اگر هدف شما کشیدن طناب باشد، فوری خسته و طبعا بازنده خواهید شد.

*دست‌ها و بدن را تقریبا صاف نگه دارید، بالاتنه را کمی به عقب متمایل کنید و از پا‌ها به‌عنوان لنگر استفاده کنید. پا‌ها باید کمی بیشتر از عرض شانه باز باشند. خب این هم نشانه دیگری که تأیید می‌کند برنده‌ها لزوما پرزورتر‌ها نیستند؛ تیم شما اگر از اعضای هماهنگی تشکیل شده‌باشد که اصول بازی کردن را رعایت کند، برنده خواهد بود.

*حین بازی قدم‌های کوچک به عقب بردارید، گام‌های بزرگ احتمال زمین خوردن را بالا می‌برد. آهستگی و پیوستگی، درس دیگری است که بازی ساده طناب‌کشی به ما یاد می‌دهد.

منبع: خراسان