به گزارش مجله خبری نگار، هرچقدر هم ناراحت کننده باشد، اما کودکان ربوده میشوند و این اتفاق بیشتر از آنچه فکر میکنید رخ میدهد. علاوه بر این، یک"تبهکار" همیشه یک فرد دارای ظاهری عجیب و غریب نیست و همیشه تهدید آمیز به نظر نمیرسد؛ حتی میتواند فردی باشد که میشناسید؛ بنابراین مهم است که اقدامات احتیاطی را انجام دهید و به فرزندان خود بیاموزید که به چه کسانی میتوانند اعتماد کنند و اگر کسی میخواهد آنها را بدون اطلاع شما به جایی ببرد، باید چه کار کنند.
ما در مجله خبری-سبک زندگی نگار امیدواریم چنین چیزی هرگز برای شما یا فرزندانتان اتفاق نیفتد، اما شما باید در این گونه مواقع آماده و آموزشهای لازم را دیده باشید.
درک این که چه کسی غریبه است و به چه کسی میتوانند اعتماد کند، برای کودک دشوار است. کودکان ممکن است غریبه را شخصی ترسناک تصور کنند، اما همانطور که میدانید همیشه شخصی که میتواند به او صدمه بزند اینگونه به نظر نمیرسد. انسانهای "غریبه " ممکن است ظاهری مودب و دوستانه داشته باشند. در حقیقت، بیشتر اوقات کودکان توسط شخصی که واقعاً میشناسند ربوده میشوند که او برای آنها غریبه نیست.
لیستی از افرادی که فرزندتان میتواند به آنها اعتماد کند تهیه کنید؛ افرادی که میتوانند فرزندتان را به مدرسه و یا به خانه شما ببرند، حتی زمانی که فرزند شما در خانه تنها باشد. این افراد میتوانند یک خویشاوند، همسایه یا پرستار بچهای باشد که شما او را خوب میشناسید.
به فرزند افراد مطمئن را معرفی کنید و به آنها در مورد اینکه اگر شخص دیگری به آنجا مراجعه کرد یا بیرون از خانه به او نزدیک شد چه اقدامی کنند و حتی بگویید صحبت کردن با او خطرناک است. حتی شما میتوانید یک کلمه رمز بین خودتان، فرزندتان و افراد مورد اعتماد انتخاب کنید. به این ترتیب درک فرزندتان از افراد مورد اعتماد آسانتر است.
به فرزند خود بیاموزید که اگر شخصی با یک وسیله نقلیه او را دنبال میکند، باید در جهت مخالف او بدود. به این ترتیب، آن وسیله نقیله مجبور میشود دور بزند و فرزند شما زمان بیشتری برای فرار خواهد داشت.
به فرزندتان آموزش بدهید که اگر هیچ یک از افراد مورد اعتماد لیست شما در اطراف او نبود و فرزندانتان گم شده، به او بگویید که دنبال یک مادر با بچه هایش باشد و از او کمک بخواهد. فرزندتان همچنین میتواند به دنبال یک افسر پلیس باشد، اما به احتمال زیاد پیدا کردن یک زن با فرزند آسانتر باشد.
کودکان اغلب اوقات کج خلقی میکنند بنابراین جیغ زدن کودکان حتی زمانی که در معرض خطر باشند ممکن است جلب توجه نکند. به همین دلیل میتوانید به فرزندان خود بیاموزید تا با فریاد زدن عباراتی مانند دست از سرم بردار! من تو را نمیشناسم! یا "مامان و بابام کجان؟ کمک کنید! " نظر دیگران به خود جلب کند.
اگر فریاد زدن کافی نیست و باید توجه بیشتری را به خود جلب کند، کودک میتواند اقدامات مخرب دیگری انجام دهد. به طور مثال، میتوانند اشیاء را از قفسه بیرون بندازند، یا اگر در مغازه و یا اتومبیل هستند شیشه را با سنگ بشکند.
فرزند شما باید بداند که نه گفتن به بزرگسالان غیر از والدین و یا شخص مورد اعتماد مشکلی ندارد. قاطع بودن و مخالفت با بزرگسال برای کودک سخت است، اما باید نحوه انجام این کار را به او بیاموزید. شما حتی میتوانید سناریوهای مختلفی را با فرزند خود تمرین و بازی کنید، برای مثال، اگر کسی به او نزدیک شود و شیرینی تعارف کند و یا از او کمک بخواهد، چگونه واکنش نشان میدهد.
با فرزند خود در مورد آنچه در اینترنت انجام میدهد، از چه برنامههایی استفاده میکند و با چه افرادی معاشرت میکند صحبت کنید. اطمینان حاصل کنید که آنها میدانند که آنلاین بودن به همان اندازه دنیای واقعی میتواند خطرناک باشد و باید در صحبت با غریبهها نیز مراقب باشند. هر دوی شما باید اطمینان حاصل کنید که افراد آنلاین در واقع همان افراد زندگی واقعی هستند (دوستان مورد اعتماد و یا اعضای خانواده) و افراد کلاهبردار و فریبکار نیستند.
به نظر شما والدین چه چیزهای دیگری باید به فرزندان خود بیاموزند؟ یا برای اطمینان از سلامت فرزندان خود چه اقدامات احتیاطی را انجام دهند؟