به گزارش مجله خبری نگار،اتفاقات روزهای اخیر حاکی از فشار آمریکا به اروپا برای پیوستن به ائتلاف ضد چین و تلاش برای آن ادعایی است که آمریکا کاهش نفوذ چین خوانده است. با اینحال یکی از کشورهای مهم در اروپا که از قدرت اقتصادی بالایی برخوردار است آلمان بوده و به نظر تصمیمات دولت این کشور در دوراهی بین پیوستن به ائتلاف آمریکا و یا اعلام بی طرفی اهمیت زیادی دارد.
آلمان در دولت آنگلا مرکل در تلاش بود تا علاوه بر حفظ رابطه خود با آمریکا در حد امکان در موضع گیریهای سیاسی علیه پکن نقشی نداشته باشد، زیرا رابطه اقتصادی میان پکن و برلین بسیار قدرتمند است و آلمانیها قصد ندارند با اظهارات سیاسی خود را در معرض واکنشهای تلافی جویانه پکن قرار دهند.
آنچه مسلم است تلاش دولت مرکل برای تضمین رابطه قدرتمند اقتصادی با چینیها بوده، اما با به پایان رسیدن عمر دولت مرکل فشارها به دولت جانشین او برای موضع گیری مشخص آلمان در برابر چین آغاز خواهد شد. سوال اصلی این است که دولت جدید براساس سیاسیت داخلی و همچنین فشارهای خارجی در آینده نزدیک چه رویکردی در قبال پکن اتخاذ خواهد کرد.
سال گذشته میلادی آلمان در راستای حفظ روابط خود با اتحادیه اروپا و آمریکا اعلام کرده بود که یک ناوچه جنگی خود را به منطقه آسیا پاسیفیک اعزام خواهد کرد؛ تصمیمی که تا هفته پیش عملی نشده بود. اقدامی که متحدان دیگر آمریکا ازجمله بریتانیا به سرعت انجام دادند. پس از آنکه ناو هواپیمابر ملکه الیزابت و کشتیهای همراه آن در ماه سپتامبر به سوی ژاپن حرکت کرده و یک ماموریت دریایی را انجام دادند، انگلیس اوایل مرداد ماه اعلام کرد که دو فروند ناوجنگی خود را به طور دائمی در آبهای آسیا مستقر خواهد کرد.
هفته گذشته نیز مقامات هندی اعلام کردند که در ماه جاری درحال اعزام نیروی دریایی خود به دریای چین جنوبی هستند. هند همواره سعی داشته به عنوان رقیبی جدی برای چین مانع افزایش نفوذ پکن شود، اما تنش میان دو کشور پس از درگیری نظامی در مرز بین دو کشور تشدید شد. از آخرین تنش مرزی، هند سعی داشته بیش از گذشته به آمریکا نزدیک شده و با کمک واشنگتن موانع جدی تری در مسیر توسعه چین ایجاد کند.
در همین راستا نیروی دریایی هند در بیانیهای اعلام کرد که چهار کشتی شامل یک ناوشکن مجهز به موشکهای هدایت شونده و ناوچه موشکی برای یک دوره دو ماهه به جنوب شرق آسیا، دریای چین جنوبی و غرب منطقه پاسیفیک اعزام خواهند شد.
به دنبال آخرین چراغ سبز متحدان آمریکا برای حضور در منطقه آسیا پاسیفیک، در روزهای گذشته ناوچه براندنبورگ (بایرن) نیروی دریایی آلمان از پایگاهی در ویلهلم شاون به سمت منطقه آسیا پاسیفیک حرکت کرد و قصد دارد تا اوایل سال آینده میلادی در این منطقه حضور داشته باشد. البته آلمانیها تاکید کردهاند که ناوچه بایرن در مسیرهای دریایی معمول در دریای چین جنوبی تردد خواهد کرد و وارد تنگه تایوان نخواهد شد. با اینحال این برای اولین بار طی دو دهه اخیر است که یک کشتی نیروی دریایی آلمان وارد دریای چین جنوبی میشود.
چین نیز سعی داشته که به این موضوع واکنشی محتاطانه داشته باشد. در ماه مارس وزارت خارجه چین اعلام کرد که هرچند دریای چین جنوبی مشمول قوانین بینالمللی است، اما برخی کشورها نباید این موضوع را به عنوان بهانهای برای زیر سوال بردن اقتدار و امنیت کشورهای حاضر در منطقه تلقی کنند. گلوبال تایمز (نشریه دولتی چین) نیز اخیرا اعلام کرد که تا زمانی که کشتی آلمانی به قوانین بینالمللی احترام گذاشته و از انجام اقدامات تعمدی در دریای چین جنوبی اجتناب کند، آسیبی دیپلماتیک به روابط دو طرف وارد نخواهد آمد.
درعین حال اندیشکده چتم هاوس در ماه مارس از احتمال لنگر انداختن ناو آلمانی در بندر شانگهای خبر داد که این اقدام میتواند به معنی احترام آلمان به چین و به نوعی اجازه گرفتن برای تردد در منطقه آسیا پاسیفیک تلقی شود. تماما این اقدامات هوشمندانه به این دلیل بوده که مرکل یکی از معدود رهبران جهانی است که دارای روابطی مستحکم با دولت چین است. تا پیش از شیوع کرونا مرکل دستکم هرسال یکبار به همراه هیئتهای تجاری قدرتمند به چین سفر میکرد؛ اتفاقی که با پایان دولت وی از یک سو و افزایش فشارهای آمریکا و اروپا به المان برای اتخاذ رویکردی خصمانهتر علیه چین میتواند تغییر کند.