5 کتاب برای دوران کرونایی به انتخاب نویسندگان تحریریه عصر ایران

برای حمایت از داستان‌های ایرانی می‌خواهم 5 کتاب از 5 نویسنده ایرانی که دوست‌شان دارم معرفی کنم.

به گزارش مجله خبری نگار، تعطیلات اجباری کرونا که شامل حال خیلی‌ها شده است، یک فرصت استثنایی برای خواندن کتاب است حال قرار است اعضای تحریریه عصرایران، برای این زمان ویژه 5 کتاب را معرفی کنند، شاید کمکی باشد برای آنهایی که دوست دارند کتاب بخوانند. کتاب‌های زیر را مصطفی داننده معرفی کرده است:

مصطفی داننده: برای حمایت از داستان‌های ایرانی می‌خواهم 5 کتاب از 5 نویسنده ایرانی که دوست‌شان دارم معرفی کنم. کتاب‌هایی که خوانده‌ام و از ان لذت برده‌ام.

1-کلیدر(محمود دولت آبادی)

من بیشتر کتاب‌هایم را در مترو خوانده‌ام. کلیدر بلدترین رمان ایرانی است و طبق برخی گفته‌ها دومین رمان بلند جهان بعد از «در جستجوی زمان از دست رفته» مارسل پروست است.

آنهایی که سوار مترو کرج می‌شوند می‌دانند که سوار شدن به قطار سریع‌السیر چقدر مهم و با ارزش است اما من برای اینکه بیشتر شاهکار دولت آبادی را بخوانم سوار مترو عادی می‌شدم.

کلیدر نام کوهی حوالی سبزوار است. جایی که عمده ماجراهای قهرمان داستان، گل‌محمد در آن اتفاق می‌افتد. خواندن چنین رمانی نیازمند شور و عشق است. عشق به دانستن. دانستن سیمای اجتماعی سرزمین ایران، تاریخ ایران، معیشت جامعه روستایی، مناسبات قومیتی. عشق به درک جزئیات، قدم زدن در دنیایی دیگر. دنیایی که برای خیلی از ما دور از ذهن است.

کلیدر را می‌توانید از انتشارات فرهنگ معاصر تهیه کنید.

2-داستان جاوید( اسماعیل فصیح)

به نظر من فصیح بهترین نویسنده ایرانی است. کسی داستان را ساده و به بهترین شکل ممکن تعریف می‌کند. استاد تصویری سازی که به راحتی می‌شود از تمام کتاب‌هایش سریال ساخت.

در اولین گام توصیه می‌کنم تمام کتاب‌های او که خودم آنها را خوانده‌ام، بخوانید. در گام دوم اما توصیه می‌کنم داستان جاوید او را از دست ندهید. داستانی تاثیر مستقیمی در عمق جان شما دارد.

این رمان داستان پسری زردشتی به نام”جاوید” است؛ خانواده جاوید(پدر، مادر، خواهر) برای انجام معامله راهی تهران و خانه ملک آرا شده اند اما پس ازگذشت هفت ماه از تهران بازنگشته اند، جاوید و عمویش برای پیدا کردن آن ها راهی پایتخت می شوند که بین راه عموی جاوید فوت می کند و او به تنهایی این مسیر را ادامه می دهد تا به خانه”ملک آرا” می رسد …

زمان داستان مربوط به سال های ۱۳۰۰(زوال حکومت قاجار و روی کار آمدن رضا شاه پهلوی است) و بر اساس داستانی واقعی نوشته شده است(برگرفته از دستان زندگی جاوید که در آلمان با او آشنا شده بود).

3-خون خورده ( مهدی یزدانی خرم)

مهدی یزدانی خرم از آن دسته از نویسندگان است که یقۀ آدم را می‌گیرند و به دل داستان‌شان پرتاب می‌کنند. داستانی که در دل تاریخ اتفاق می‌افتد.

«خون‌خورده» داستان 5 برادر است با 5 سرنوشت گوناکون در شهرهای مختلف. داستان برادران «سوخته» در تهران، آبادان، مشهد و بیروت اتفاق می‌افتد.

مهدی یزدانی خرم از آن دسته از نویسندگان است که یقۀ آدم را می‌گیرند و به دل داستان‌شان پرتاب می‌کنند. داستانی که در دل تاریخ اتفاق می‌افتد.

خون خورده پر از قصه است. هر برادر یک داستان و سرنوشت دارد. برادرانی که اصلا شبیه به هم نیستند و هر کدام دنیایی متعلق به خود دارند. 5 برادر و 5 سرنوشت.

یزدانی خرم، قصه گوی خوبی است. او داستانی را از دل تاریخ برایتان تعریف می‌کند. از دهه‌ی 60 ایران. روزگاری که هر روزش پر از اتفاق است. اتفاق‌هایی که هم عشق دارد، هم نفرت، هم شجاعت و هم ترس.

4-همسایه‌ها(احمد محمود)

وقتی کتاب‌های احمد محمود وقتی می‌شود زمین گذاشت که تمام شده باشد. «ارنست همينگوي» معتقد بود «راز ماندگاري نويسندگان اين است كه آنها در كنار اعتقاد به آنچه خلق مي كنند، فصل هاي مهم آثارشان را در زندگي خود تجربه كرده باشد.» و احمد محمود يكي از نويسندگاني است كه در خلق آثارش، بيشترين تجربه شخصي از زندگي را به تصویر کشیده است.

احمد محمود را يكي از مهمترين نويسندگان واقع گرا يا رئاليستي ادبيات داستاني معاصر ايران مي دانند. خیلی‌ها او  را پیشاهنگ نحلهٔ داستان‌نویسی جنوب ایران می‌دانند. محمود از داستان‌نویسانی است که قصّهٔ جنوب را ماندگار کرد.

داستان از زبان اول شخص یعنی «خالد» پسرکی پانزده ساله روایت می شود. پسری که در یک محله ی فقیر نشین در خانه ای با چندین سکنه همراه خانواده اش زندگی می کند و پدرش مانع ادامه ی تحصیل او شده است.

5-گود( مهدی افشار نیک)

آخرین کتابی که معرفی می‌کنم رمانی از یک دوست روزنامه نگار است. «گود» مهدی افشار نیک کتابی است که تهران قدیم را روایت می‌کند. این کتاب از بازارچه و زورخانه قدیمی تهران شروع می‌شود و سال‌های پر اتفاق تهران را روایت می‌کند و دوباره به بازارچه و زورخانه ختم می‌شود. مهدی افشار نیک به خوبی دوران 50 و 60 تهران را روایت می‌کند. دو دهه‌ای که پر از حادثه و اتفاق است.

شاید ارتباط با 70 صفحه اول کتاب کمی سخت باشد اما بعد از آن تمام صفحات کتاب جذاب و خواندنی می‌شود. سختی 70 صفحه اول این کتاب هم به خاطر این است که نویسنده به طرح موضوعات گوناگون و موازی با تاریخ‌های پس و پیش می‌پردازد.

افشار نیک در کتاب گود به خوبی به تاریخچه و روابط مجاهدین خلق هم اشاره کرده است. به زبان ساده می‌توان گفت این کتاب روایت گر مبارزات گروه‌های مختلف انقلاب و دوران بعد از انقلاب است.

منبع: عصر ایران