به گزارش مجله خبری نگار/گجت نیوز،تکامل تاریخچه چراغ خودرو از قرن نوزدهم و پیش از اتکا به الکتریسیته آغاز شد. این سیستمهای اولیه، نقشی حیاتی در ایمنی سفر داشتند.
مکانیزم چراغهای اولیه؛ از گاز استیلن
چراغهای جلوی ارابههای اسبکش و اولین خودروها عمدتاً با گاز استیلن (Acetylene) کار میکردند. این سیستم با چکیدن آب بر روی کاربید کلسیم (Calcium Carbide) گاز استیلن تولید میکرد که به مشعلها هدایت و شعلهای روشن ایجاد میکرد. نور توسط بازتابندهها و لنزها جهتدهی میشد و برخی از مخازن گاز فشرده استفاده میکردند.
از فانوسهای نفتی تا ظهور چراغهای الکتریکی
پیش از چراغهای استیلن، فانوسهای سادهای با شمع یا روغن، مانند فانوسهای قرن هجدهمی شرکت Sleigh Lowe, Bevan and Company، نور را تأمین میکردند. این فانوسها نیز از عدسیهای محدب و بازتابندهها برای تمرکز نور بهره میبردند.
در حالی که چراغهای استیلن رایج بودند، تلاش برای چراغهای الکتریکی ادامه داشت. خودروی Columbia Electric در سال ۱۸۹۸ چراغهای برقی اختیاری داشت که البته ناکارآمد بودند.
نقطه عطف، سال ۱۹۱۲ و ادغام سیستم یکپارچه Delco توسط کادیلاک بود که شامل باتری و دینام استاندارد میشد و چراغهای برقی را قابلاعتماد کرد. سرانجام، ایالات متحده در سال ۱۹۴۰ چراغهای جلوی الکتریکی مهر و موم شده (Sealed-Beam) را استاندارد ساخت.