به گزارش مجله خبری نگار،کشورهای توسعهیافته دو سوم کل حجم استقراض را که تا پایان سال ۲۰۲۴ به ۱۰۲ تریلیون دلار افزایش یافت، به خود اختصاص دادهاند. از این میزان، ۷۰ تریلیون دلار در اختیار کشورهای ثروتمند و حدود ۳۲ تریلیون دلار در اختیار کشورهای در حال توسعه بوده است.
سوتلانا فرومینا، سرپرست دپارتمان بازارهای مالی جهانی و فینتک در دانشگاه اقتصاد پلخانوف روسیه، خاطرنشان میکند: «این کشورها نسبت به سطح بدهی خود بسیار حساس هستند که این امر با کمبود درآمد خود (بهویژه درآمدهای مالیاتی)، تفاوت در توسعه اقتصادی و اولویتهای برنامهریزی مالی توضیح داده میشود.»
این متخصص توضیح داد که در کشورهای ثروتمند، زیرساختها از قبل وجود دارند - در آنجا، وام گرفتن اغلب به سمت حفظ استاندارد زندگی موجود هدایت میشود.
او افزود: «در عین حال، در کشورهای در حال توسعه، این اتفاق برای ایجاد ظرفیت تولیدی و نهادی رخ میدهد. بنابراین، رشد شتابان بدهی تا حد زیادی ناشی از نیاز به توسعه جبرانی است.»
ایگور راستورگوئف، تحلیلگر برجسته AMarkets، معتقد است که تهدیدات اصلی برای روسها ناشی از «واردات» بیثباتی از طریق روابط اقتصادی بینالمللی است. سطح بالای بدهیهای دولتی در اقتصادهای بزرگ میتواند منجر به خطر «دومینوی کاهش ارزش» شود، یعنی تضعیف همزمان ارزهای اصلی جهانی. به گفته وی، این امر میتواند بر نرخ ارز روبل تأثیر بگذارد.
منبع: iz