به گزارش مجله خبری نگار،میوهها سرشار از فیبر، آنتیاکسیدان، ویتامینها و ترکیبات ضدالتهاب هستند و نقش مهمی در سلامت عمومی ایفا میکنند. با این حال، زمان مصرف میوه میتواند بر نحوهی جذب مواد مغذی و عملکرد گوارشی تأثیر بگذارد. مطالعات اخیر نشان میدهند که خوردن میوه بلافاصله پس از وعدههای سنگین ممکن است باعث اختلال در هضم و کاهش اثربخشی تغذیهای آنها شود.
میوهها معمولاً سریعتر از غذاهای پروتئینی و چرب هضم میشوند. وقتی بلافاصله بعد از غذا مصرف شوند، ممکن است در معده باقی بمانند و دچار تخمیر شوند، که منجر به نفخ، گاز و ناراحتی گوارشی میشود.
میوههایی مانند موز، انگور یا انبه دارای قند طبیعی بالایی هستند. مصرف آنها پس از وعدهی پرکربوهیدرات میتواند باعث افزایش سریع قند خون شود—بهویژه در افراد مبتلا به دیابت یا مقاومت به انسولین.
معدهی پر ممکن است جذب ویتامینهایی مانند ویتامین C، آنتیاکسیدانها و فلاونوئیدها را از میوهها کاهش دهد، که به معنای کاهش اثربخشی تغذیهای آنهاست.
مصرف قند طبیعی میوهها روی وعدهی پرکالری ممکن است باعث افزایش ذخیرهی چربی در بدن شود، بهویژه اگر انرژی دریافتی از غذا بیش از نیاز روزانه باشد.
این زمان باعث میشود میوهها بهراحتی هضم شوند و اشتها را تنظیم کنند.
مصرف میوه بهعنوان میانوعده باعث افزایش انرژی، تنظیم قند خون، و جذب بهتر مواد مغذی میشود.
در این حالت، میوهها بخشی از وعده محسوب میشوند و بهتر هضم میشوند.
بهترین زمان برای بهرهبرداری کامل از خواص میوهها، پیش از وعدهی غذایی یا بین وعدههاست. این انتخاب نهتنها به تنظیم قند خون کمک میکند، بلکه از احساس سنگینی و افت انرژی عصرگاهی نیز جلوگیری میکند. در افراد مبتلا به دیابت، سندرم روده تحریکپذیر یا مشکلات گوارشی، رعایت زمان مصرف میوه اهمیت بیشتری دارد.