به گزارش مجله خبری نگار/آنا،امروزه، پروتکل امنیتی سیگنال از مکالمات میلیاردها نفر در پیامرسانهایی مانند واتساپ و مسنجر فیسبوک محافظت میکند. با این حال، قفلهای دیجیتالی کنونی که بر پایه ریاضیات منحنی بیضوی کار میکنند، در برابر نسل آینده کامپیوترها، یعنی کامپیوترهای کوانتومی، آسیبپذیر هستند.
نگرانی اصلی این است که نهادها یا هکرها بتوانند حجم عظیمی از پیامهای رمزنگاریشده امروزی را جمعآوری و ذخیره کنند و در آینده، پس از دستیابی به کامپیوترهای کوانتومی، قفل آنها را بشکنند. این سناریوی تهدیدآمیز که به «اکنون برداشت کن، بعداً رمزگشایی کن» معروف است، به عنوان انگیزهی اصلی سیگنال برای تغییر پروتکل رمزنگاری خود مطرح شده است.
سیگنال مدعی است که برای مواجهه با این تهدید یک سپر دفاعی جدید به نام SPQR را به سیستم امنیتی خود اضافه کرده است. براساس اعلام سیگنال سیستم جدید با فرآیند امنیتی موجود که به طور مداوم کلیدهای رمزنگاری را در طول مکالمه تغییر میدهد، ترکیب میشود. حاصل این ترکیب، ساختاری است که سیگنال آن را «راچت سهگانه» مینامد. به زبان ساده، از این پس هر پیام با دو قفل کاملاً متفاوت محافظت میشود؛ یک قفل کلاسیک و یک قفل مقاوم در برابر کامپیوترهای کوانتومی. در نتیجه، هر کسی که قصد نفوذ به پیامها را داشته باشد، باید بتواند هر دو قفل را همزمان بشکند.
این پیامرسان همچنین مدعی میشود که این ارتقای پیچیده امنیتی به صورت کاملاً خودکار و در پسزمینه برای کاربران فعال میشود و نیازی به هیچگونه تنظیم یا اقدامی از سوی آنها نیست. با فراگیر شدن بهروزرسانی جدید، بناست تمام مکالمات به این سپر دفاعی مجهز شوند؛ بنابراین اگر ادعای سیگنال حقیقت داشته باشد، در آینده حتی پیامهایی که امروز برای رمزگشایی طی سالهای بعد ذخیره شدهاند، به راحتی قابل رمزگشایی نخواهند بود.
سیگنال میگوید برای طراحی این پروتکل پیشرفته با جامعه علمی و متخصصان برجسته حوزه رمزنگاری همکاری کرده و آن را از طریق شبیهسازیهای دقیق و ابزارهای راستیآزمایی صوری، به طور کامل آزمایش کرده است.
این پیامرسان همچنین مدعی میشود که لایۀ امنیتی جدید بدون آنکه به ویژگیهای کلیدی قبلی خدشهای وارد کند، اضافه شده است؛ ویژگیهایی مانند امنیت پیشرو که تضمین میکند در صورت فاش شدن کلید فعلی، پیامهای گذشته شما ایمن باقی بمانند، و امنیت پس از مخاطره که کمک میکند حتی اگر دستگاه شما هک شود، امنیت مکالمات آینده به سرعت بازیابی گردد.
هرچند همچنان این پرسش مهم وجود دارد که آیا چنین سپرهای دفاعی در زمان ظهور کامپیوترهای کوانتومی در مقیاس بزرگ کافی خواهند بود، یا اینکه دنیای فناوری ناچار به بازنگری کامل در زیرساختهای ارتباطات امن خود خواهد شد.