نسل کشی وبوم کشی جنایت علیه مردم غزه

به گزارش مجله خبری نگار، این روزنامه انگلیسی نوشت: مردم بدون وطن و سرزمین بدون مردم: به نظر می‌رسد هدف کابینه (رژیم) اسرائیل در غزه همین است. آنها دو هدف دارند؛ کشتار جمعی و اخراج فلسطینی ها. تبدیل کردن سرزمین غزه به مکانی غیرقابل سکونت.

در کنار جنایت نسل کشی، جنایت به مراتب هولناک تری در حال شکل گرفتن است: بوم‌کشی.

این گزارش افزود: در حالی که تخریب ساختمان‌ها و زیرساخت‌ها در غزه در هر ویدئویی قابل رویت است، آنچه که کمتر دیده می‌شود نابودی اکوسیستم یا زیست بوم‌ها و ابزار‌های امرار معاش مردم است. قبل از حملات اسرائیل حدود ۴۰ درصد از اراضی غزه قابل کشت بودند. به رغم ازدحام شدید جمعیت در این منطقه، غزه عمدتا از نظر سبزیجات و طیور خودکفا است و بیشتر تقاضای روغن زیتون، سبزیجات و شیر را تامین می‌کند. اما طبق گزارش سازمان ملل، فقط ۱.۵ درصد از اراضی کشاورزی غزه قابل دسترسی و سالم است. این میزان شامل تقریبا ۲۰۰ هکتار زمین است که تنها منطقه باقی مانده‌ای برای تامین غذای بیش از دو میلیون جمعیت است.

بخشی از این مشکل، نابودی نظام‌مند زمین‌های کشاورزی توسط ارتش رژیم صهیونیستی است. نیرو‌های زمینی صهیونیست‌ها گلخانه‌ها را تخریب کرده‌اند؛ بولدوزر‌ها باغ‌ها را ویران کرده‌اند، محصولات را شخم زده و خاک را خُرد کرده‌اند؛ و هواپیما‌ها علف‌کُش‌ها را بر روی مزارع پاشیده‌اند.

رژیم صهیونیستی این حملات را با این ادعا توجیه می‌کند که «حماس در میان این باغ ها، زمین‌های کشاورزی و مزارع فعالیت می‌کند و عملیات خود را بیمارستان ها، مدارس، دانشگاه‌ها و سازمان‌های صنعتی و دیگر منابعی که فلسطینی‌ها به آن وابسته هستند، انجام می‌دهد.

نیرو‌های ارتش رژیم اسرائیل به طور مداوم «منطقه حائل» در طول مرز شرقی غزه را گسترش داده است؛ منطقه‌ای که شامل اراضی کشاورزی در نوار غزه است. همان طوری که حمزه حموشن (Hamza Hamouchene) کارشناس مسائل حقوق بشر اشاره کرده رژیم صهیونیستی به جای «رونق بخشیدن به مناطق بیابانی» که شالوده ادعای تبلیغاتی این رژیم را تشکیل می‌دهد زمین‌های حاصلخیز را به بیابان تبدیل کرده است.

گاردین در بخش دیگری از گزارش خود نوشت، حملات رژیم اسرائیل به غزه باعث فروپاشی تلاش‌ها برای تصفیه فاضلاب شده است. فاضلاب خام زمین را فرا می‌گیرد، به سفره‌های آب زیرزمینی نفوذ و آب‌های ساحلی را مسموم می‌کند. همین اتفاق برای دفع زباله‌های جامد نیز رخ داده است: کوه‌هایی از زباله، اکنون در میان آوارها، پوسیده و دود می‌شوند یا به محل‌های غیررسمی دفن زباله‌ها رانده می‌شوند.

برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد سال گذشته تخمین زد که هر متر مربع از خاک غزه به طور متوسط ۱۰۷ کیلوگرم از زباله‌های ناشی از بمباران‌ها و ویرانی‌ها را در خود جای داده است. بیشتر این آوار با آزبست، مهمات منفجر نشده، بقایای انسانی و سموم آزاد شده توسط سلاح‌ها مخلوط شده‌اند. مهمات حاوی فلزاتی مانند سرب، مس، منگنز و آلومینیوم، جیوه و اورانیوم ضعیف شده هستند.

گزارش‌های معتبری از استفاده غیرقانونی ارتش رژیم اسرائیل از فسفر سفید وجود دارد: یک سلاح شیمیایی و آتش‌زا که باعث آلودگی گسترده خاک و آب نیز می‌شود. استنشاق گرد و غبار سمی و دود آن تاثیرات عمده‌ای بر سلامت مردم دارد.

سالهاست که فعالان حامی محیط زیست به این موضوع اشاره می‌کنند که صلح و حفاظت از محیط زیست مقوله‌های جدا از هم نیستند. جنگ به همان اندازه که برای انسان‌ها ویرانگر است، اکوسیستم را هم نابود می‌کند و تخریب محیط زیست یکی از نتایج جنگ است.

گاردین در پایان نوشت، برای کابینه صهیونیستی نابودی اکوسیستم و ابزار‌های بقای مردم یک هدف کلیدی راهبردی است. به نظر می‌رسد که این رژیم به دنبال آن چیزی است که برخی آن را «holocide» یا نابودی کامل هر بعدی از زندگی در غزه می‌نامند.

حتی بدون وجود قانونی خاص درباره بوم کشی، تخریب اکوسیستم فلسطینی‌ها نقض آشکار اصل ۸ اساسنامه رم است و باید به آن به عنوان جنایتی بزرگ در کنار نسل کشی نگریست.