به گزارش مجله خبری نگار، این بافتها برای تقلید ساختار و عملکردهای مغز طبیعی به سلولهای بنیادی انسان متکی هستند و به دانشمندان اجازه میدهند تا بیماریهایی مانند صرع و اوتیسم و همچنین اختلالات نادری که بر رشد مغز و عملکردهای حیاتی آن تأثیر میگذارند را مطالعه کنند.
با این حال، آزمایشگاهها با چالشهای قابل توجهی در تولید این بافتها در مقادیر زیاد مواجه هستند، به دلیل تمایل آنها به چسبیدن و جوش خوردن در طول پردازش، که توانایی دانشمندان را برای انجام آزمایشهای در مقیاس بزرگ برای مطالعه اثرات داروها و عوامل محیطی بر مغز محدود میکند.
در این مطالعه جدید، تیمی از دانشگاه استنفورد ۲۳ ماده مختلف را آزمایش کردند تا استقلال بافت مغز مصنوعی را در حین رشد حفظ کنند و آن را برای آزمایش گسترده روی بیماریهای مزمن مانند صرع و اوتیسم و بیماریهای نادری مانند سندرم تیموتی به تولید انبوه برسانند. آنها دریافتند که یک افزودنی غذایی به نام صمغ گوار، حتی در مقادیر کم، بهترین راه حل است. صمغ گوار معمولاً برای غلیظ کردن غذاهایی مانند سس سالاد، محصولات پخته شده و بستنی و همچنین در محصولات مراقبت شخصی مانند خمیر دندان و شامپو استفاده میشود.
سرجیو باسکو، نویسنده اصلی و استاد روانپزشکی، گفت: «ما اکنون میتوانیم به راحتی ۱۰،۰۰۰ عدد از این بافتها را تولید کنیم و این روش برای هر آزمایشگاهی برای پیادهسازی در دسترس است.»
دانشمندان بافتها را با استفاده از ۲۹۸ داروی تأیید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آزمایش کردند و دریافتند که برخی از داروها رشد بافت را مهار میکنند، که نشان میدهد ممکن است بر رشد مغز تأثیر منفی بگذارند.
سارا هیلشورن، نویسنده اصلی و استاد دانشکده مهندسی، گفت: «ما موادی را انتخاب کردیم که به دلیل زیستسازگاری، مقرونبهصرفه بودن و سهولت استفاده شناخته شدهاند، به طوری که سایر دانشمندان میتوانند به راحتی این روش را به کار گیرند.»
این فناوری گامی مهم در تحقیقات بیماریهای مزمن مغزی است و دانشمندان را قادر میسازد تا هزاران بافت را برای مطالعه اثرات داروها و اختلالات عصبی تولید کنند. این امر به بهبود توصیههای ایمنی برای داروها در دوران بارداری و مطالعه عوامل مؤثر بر رشد مغز انسان کمک خواهد کرد.
منبع: دیلی میل