به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از ستارهشناسان، به رهبری سیلویا بلادیتا از موسسه نجوم ماکس پلانک در آلمان، از کشف ۲۵ کوازار جدید با انتقال به سرخ بیشتر از ۴.۶ خبر دادند - برخی از دورترین و درخشانترین اجرام کیهان. نسخه پیشچاپ این کار در پورتال arXiv منتشر شده است.
کوازارها از جمله اسرارآمیزترین اجرام فضایی هستند. آنها هستههای کهکشانی فعالی هستند که توسط سیاهچالههای ابرپرجرم تغذیه میشوند. آنها در تمام طیفهای الکترومغناطیسی، از امواج رادیویی گرفته تا اشعه ایکس، انرژی ساطع میکنند. به دلیل درخشندگیشان، کوازارها از فواصل بسیار دور قابل مشاهده هستند و به عنوان چراغهایی برای مطالعه جهان اولیه عمل میکنند.
کوازارهایی با انتقال به سرخ z > ۴.۴ از جمله قدیمیترین و دورترین اجرامی هستند که میتوانیم مشاهده کنیم. دانشمندان با مطالعه طیف آنها قادر خواهند بود جرم سیاهچالهها را تعیین کرده و در مورد تشکیل اولین کهکشانها و تکامل جهان به نتایجی برسند.
نویسندگان توضیح دادند: «ما از دادههای نوری، فروسرخ و رادیویی و همچنین کاتالوگهای قبلاً گردآوریشده از نامزدهای کوازار استفاده کردیم.»
سه اختروش (MQC J۰۲۱+۱۹، MQC J۱۳۳−۰۲ و PSO J۲۰۰−۱۳) به عنوان اختروشهای پرتوزا شناسایی شدند - یعنی، آنها تشعشعات رادیویی بسیار قوی منتشر میکنند. اعتقاد بر این است که یکی از آنها، PSO J۲۰۰−۱۳، یک بلیزر است، جسمی با تشعشعات رادیویی قدرتمند و متغیر که مستقیماً به سمت زمین هدایت میشود.
یکی از اختروشها، PSO J۰۴۱+۰۶، نمونهای نادر از چیزی بود که به عنوان اختروشهای خط نشر ضعیف شناخته میشوند، دستهای منحصربهفرد از اجرام که ماهیت آنها هنوز ناشناخته است.
نویسندگان تأکید میکنند که این کشف جدید با تجزیه و تحلیل مجدد دادههای موجود از بررسیهای نجومی امکانپذیر شده است. این موضوع تأیید میکند که حتی کاتالوگهای بهخوبی مطالعهشده نیز میتوانند اکتشافات غیرمنتظرهای را پنهان کنند.