یک رژیم غذایی محبوب می‌تواند کلید از بین بردن میگرن باشد

به گزارش مجله خبری نگار، تحقیقات انجام شده توسط تیمی از دانشمندان در استرالیا، ارتباط بین اختلال عملکرد متابولیک و میگرن مزمن را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که رژیم کتو می‌تواند با بهبود متابولیسم انرژی در مغز، این اختلالات را درمان کند.

میگرن اکنون به عنوان یک بیماری مرتبط با کمبود انرژی در مغز در نظر گرفته می‌شود و اختلالات متابولیک نقش عمده‌ای در تشدید علائم آن دارند. تقریباً یک قرن پیش، محققان در سال ۱۹۳۵ خاطرنشان کردند که سطح پایین قند خون می‌تواند باعث حملات میگرنی شود، در حالی که اصلاح این کمبود علائم را کاهش می‌دهد. بعدها، در سال ۱۹۸۲، مطالعات نشان داد که سطح بالای لاکتات در خون و مایع مغزی نخاعی در طول حملات وجود دارد که نشان دهنده کمبود اکسیژن به مغز است. این یافته‌های اولیه راه را برای درک میگرن به عنوان یک بیماری متابولیک هموار کرد.

شواهد اخیر نشان می‌دهد که میگرن ناشی از مجموعه‌ای از اختلالات متابولیک به هم پیوسته، از جمله اختلال عملکرد میتوکندری، عدم تعادل میکروبیوم روده، التهاب عصبی، استرس اکسیداتیو، مشکلات تنظیم وزن و اختلال در متابولیسم گلوکز است. این عوامل در کنار هم، یک وضعیت متابولیک پایین ایجاد می‌کنند که مغز را مستعد حملات می‌کند.

رژیم کتو چگونه کار می‌کند؟

رژیم کتو یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات، پرچرب و با پروتئین متوسط ​​است که هدف آن تقلید از حالت روزه‌داری است. هنگامی که سطح گلوکز کاهش می‌یابد، بدن به متابولیسم چربی روی می‌آورد و اجسام کتون مانند بتا-هیدروکسی بوتیرات (BHB) تولید می‌کند که می‌تواند تا ۷۵٪ از انرژی مغز را تأمین کند. این تغییر منبع سوخت کارآمدتری نسبت به گلوکز فراهم می‌کند و به طور بالقوه نقص‌های متابولیکی در مغز را اصلاح می‌کند.

مزایای بالقوه برای میگرن

مطالعات نشان می‌دهد که رژیم کتو ممکن است تعداد، مدت و شدت میگرن را کاهش دهد، در حالی که نیاز به دارو را نیز کم می‌کند. از اواخر دهه ۱۹۲۰، گزارش‌های اولیه نشان می‌داد که حدود نیمی از بیمارانی که رژیم کتو را دنبال می‌کردند، بهبود علائم را تجربه کردند.

آزمایش‌های اخیر، به‌ویژه از ایتالیا، این یافته‌ها را تأیید کرده‌اند، به‌طوری‌که گروه‌های رژیم کتو در مقایسه با رژیم‌های استاندارد یا کم‌کالری، کاهش تعداد روز‌های سردرد ماهانه و مصرف دارو را نشان داده‌اند.

برخی مطالعات ارتباط بین سطح کتون و بهبود علائم را نشان می‌دهند، اما تنوع در طراحی مطالعه و روش‌های اندازه‌گیری کتون‌ها، انجام آزمایش‌های بزرگتر و استانداردتر را برای تأیید اثربخشی ضروری می‌سازد.

علیرغم مزایای بالقوه، رژیم کتو برای جلوگیری از عوارض نیاز به نظارت پزشکی و تغذیه‌ای دارد. افراد ممکن است عوارض جانبی مانند "آنفولانزای کتو" (از جمله علائمی مانند حالت تهوع و سرگیجه)، سنگ کلیه، کمبود ویتامین یا فشار خون پایین را تجربه کنند.

مطالعات حیوانی همچنین نگرانی‌هایی را در مورد خطرات بلندمدت مانند تصلب شرایین ایجاد کرده است، اما داده‌های بلندمدت انسانی هنوز کم است.

این مطالعه همچنین مکمل‌های کتوژنیک، مانند تری‌گلیسیرید‌های زنجیره متوسط ​​ (MCTs) و کتون‌های اگزوژن خوراکی را به عنوان جایگزینی با محدودیت کمتر بررسی کرد، اما شواهد فعلی محدود و بی‌نتیجه است.

رژیم کتو با هدف قرار دادن کمبود متابولیسم مغز، گزینه‌ای امیدوارکننده برای پیشگیری از میگرن مزمن است. با این حال، برای ارزیابی کامل ایمنی و اثربخشی آن، آزمایش‌های بالینی قوی مورد نیاز است.

منبع: نیوز مدیکال