مسئولیت خطیر قاره سبز برای حفظ امنیت خود

به گزارش مجله خبری نگار، اتحادیه اروپا در پیچ تاریخی مهمی قرار گرفته است؛ اگر بروکسل می‌خواهد حرفی برای گفتن داشته باشد و در شکل‌دهی به آینده قاره سبز سهم مهمی ایفا کند، مجبور است که در موضوع اوکراین جدی‌تر دخالت کند و حداقل خواسته‌های خود را از ترامپ مطالبه کند.

اندیشکده آمریکایی «شورای آتلانتیک» آورده است: اروپا چه برای این کار آماده باشد و چه نباشد، لحظه راهبردی آن فرارسیده است. این امر با برنامه‌ریزی دراماتیک و لحظه آخری نشست روز دوشنبه در کاخ سفید که با حضور رئیس‌جمهور ایالات متحده به‌همراه هفت رهبر اروپایی دیگر برگزار می‌شود، به‌وضوح نمایان است.

حال به‌جای آنکه زلنسکی تنها به واشنگتن برود، «محافظان اروپایی» او متشکل از «اورزولا فون درلاین» رئیس کمیسیون اروپا، «فریدریش مرتس» صدراعظم آلمان، «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه، «الکساندر استوب» رئیس‌جمهور فنلاند، «جورجیا ملونی» نخست‌وزیر ایتالیا، «کی‌یر استارمر» نخست‌وزیر بریتانیا و «مارک روته» دبیرکل ناتو همراه وی خواهند بود.

«مایکل کیمیج» استاد تاریخ در دانشگاه کاتولیک آمریکا، در وال‌استریت ژورنال نوشت: برای دولت ترامپ، جنگ در اوکراین فرصتی برای افزایش قدرت آمریکا در اروپا نیست، بلکه راهی برای کاهش آن با واگذاری مسئولیت دفاع از اروپا به خود اروپایی‌ها است.

مشکل در گذشته، ناتوانی یا نخواستن اروپا — چه از نظر سیاسی و چه نظامی — برای پاسخ‌گویی به چالش‌ها بوده است. اکنون که واشنگتن دچار تردید شده و مسکو تهدید می‌کند، اروپا با یک لحظه راهبردی روبه‌رو است تا انتخاب کند که یا مسئولیت دفاع و امنیت خود را بر عهده بگیرد، یا همچنان به‌طور خطرناکی به نیرو‌هایی بیرون از کنترلش وابسته بماند.

نکته مبهم این است که آیا افزایش قابل‌توجه هزینه‌های دفاعی اروپا و وحدت بیشتر میان رهبران اروپایی می‌تواند به‌قدر کافی سریع رخ دهد تا بدون کمک عمده ایالات متحده — از جمله درگیر شدن در توافق امنیتی برای اوکراین — این کشور را نجات دهد یا خیر.

نشست ۱۵ اوت (۲۴ مرداد) آلاسکا بین ترامپ و پوتین زنگ خطر را در سراسر اروپا — و البته در اوکراین — به صدا درآورد. رهبران اروپایی با نگرانی این نشست را تماشا کردند؛ جایی که ترامپ از خطرناک‌ترین دشمن آنها روی فرش قرمز استقبال کرد؛ و سپس شاهد آن بودند که پوتین — برخلاف عرف همیشگی کشور میزبان — پیش از ترامپ پشت تریبون رفت و به‌مدت هشت دقیقه روایت خود از تاریخ را ارائه داد و اوکراین را مقصر جنگی معرفی کرد.

چهره‌های تأثیرگذار اروپایی با نگرانی‌های فزاینده در واشنگتن به ایجاد یک مسیر امیدبخش جدید امیدوارند. آنچه توجه آنها را جلب کرده، تمایل تازه ترامپ به بحث درباره تضمین‌های امنیتی ایالات متحده و اروپا برای اوکراین است. به‌گفته ویتکاف، حرکت به‌سوی یک تضمین امنیتی، «تغییردهنده بازی» است. رهبران اروپایی باور ندارند که بدون چنین تضمینی — که مستلزم دخالت ایالات متحده است — هیچ آتش‌بس یا توافق صلحی با پوتین بتواند پایدار باقی بماند.

از نظر اروپایی ها، اگر اوکراین بتواند حاکمیت خود را تضمین کند، آنگاه دادن امتیاز سرزمینی، آسان‌تر قابل‌پذیرش خواهد بود. اگر ایالات متحده حاضر شود همراه با شرکای اروپایی‌اش یک تضمین امنیتی ارائه دهد، آنها نیز تمایل بیشتری خواهند داشت که پس از پایان جنگ، نیروی نظامی در اوکراین مستقر کنند تا به‌عنوان یک نیروی تثبیت‌کننده عمل نمایند.

به نوشته شورای آتلانتیک، تاریخ اروپا و مناسبات فراآتلانتیکی در حال تحول است؛ و اگر جابه‌جایی مسئولیت‌های راهبردی و امنیتی از ایالات متحده به اروپا، به‌درستی و با ادامه مشارکت نظامی آمریکا و ارائه تضمین‌های امنیتی انجام شود، این تغییر می‌تواند برای قاره سبز ثبات را فراهم کند.