به گزارش مجله خبری نگار،امید، انتظار و آرزوی اتفاقات خوب در آینده است از نظر روانشناختی، نشان داده شده است که امید برای افرادی که از بیماری بهبود مییابند، نقش مهمی بر عهده داشته است.
امید علاوه بر دلگرم سازی و ترویج سبک زندگی سلامت محور موجب افزایش کیفیت زندگی خواهد شد و حتی میتواند با ترشح اندورفین به مهار درد کمک کند همانگونه که ناامیدی میتواند منجر به پیامدهای نامطلوب سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب شود.
امید به عنوان یک محافظ قدرتمند در برابر بیماریهای مزمن یا تهدید کننده زندگی با فراهم کردن آرامش و دلگرمی بعنوان راهی یا ابزاری برای پردازش مثبت رویدادهای آسیب زا عمل میکند.
این به افراد اجازه میدهد تا حتی در مواجهه با ناملایمات روی دستیابی به اهداف زندگی متمرکز کنند.
لیلا حضرتی در ادامه این مطلب آورده است امید جنبهای عمیقاً ریشه دار از تجربه انسانی است که ابعاد مذهبی، روانی و فرهنگی را در بر میگیرد.
امیدواری منبعی ارزشمند برای مقابله با چالشها و حفظ رفاه روانی است.
امید و سلامت روان به طور گستردهای در پیشینه پژوهشها مورد توجه بوده است و تأثیر معنادار امید بر بهباشی روانشناختی مورد توجه بوده است.
تحقیقات نشان میدهد که امید نقش مهمی در ارتقای پیامدهای سلامت روانی مثبت، از جمله محافظت در برابر استرس، اضطراب و افسردگی دارد امید با نتایج مثبتی مانند رشد پس از سانحه، رفاه و رفتارهای سالم، حتی در زمانهای چالشبرانگیز مانند همهگیری COVID-۱۹ مرتبط بوده است.
علاوه بر این، امید با تابآوری در جمعیتهای مختلف، از جمله بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن، مرتبط است، جایی که مشخص شده است که با افسردگی رابطه معکوس دارد و علیرغم ناملایمات فیزیکی و بیماریها، تابآوری را ارتقا میدهد.
ادبیات تحقیق بر اهمیت امید بهعنوان یک عامل محافظتی که میتواند رفاه روانی و بهباشی روانشناختی را افزایش دهد، تأکید میکند شواهد نشان دادهاند پرورش امید میتواند در ارتقای سلامت روان و تابآوری در افرادی که با شرایط دشوار مواجه هستند مفید باشد.
امید درمانی از تکنیکهایی برای بهبود تفکر امیدوارانه و تقویت عملکرد روانشناختی با ایجاد افکار هدف و ذهنیت و مهارتهای دستیابی به آنها استفاده میکند. درمانگران برای شناسایی اهداف واقع بینانه و در عین حال چالش برانگیز با مراجعان خود کار میکنند، گزینههایی را برای دستیابی به آنها کشف میکنند و افکار امیدوارکننده را برای ایجاد انگیزه در مراجع برای دنبال کردن مسیر انتخابی پرورش میدهند.
اعضای خانواده میتوانند با حمایت عاطفی و تشویق یکدیگر، احساس ارزشمندی و امیدواری را تقویت کنند.
ایجاد یک محیط حمایتی در خانه میتواند به احساس امنیت و آسایش در فرد کمک کند که برای تقویت امید و بهبودی بویژه برای بیماران مبتلا به بیماریهای سخت درمان ضروری است.
همچنین تشویق مشارکت در فعالیتهای مثبت، سرگرمیها و تعاملات اجتماعی میتواند به تقویت خلق و خوی، عزت نفس و رفاه کلی فرد کمک کند و به چشم انداز امیدوارتر کمک کند.
۱. مطالعه کتاب و متون معنوی و مذهبی: با مطالعه کتاب و متون مذهبی، میتوان همیشه سطحی از امیدواری را محفوظ نگه داشت.
۲. دفتر خاطرات و سررسید شکر گزاری: دفتر خاطرات و نوشتن زیباییهای زندگی میتواند همیشه یادآور دارایی و توانایی ما باشد و همچنین یاد اور این نکته باشد که روزهای سخت رفتنی هستند.
۳. خود را به اراده خداوند بسپارید: روابط، رویدادها و مسائل را از دیدگاه خداوند از طریق دعا، توکل و توسل به او برای رسیدن به نتایج امیدوارکننده نزدیک کنید.
۴. ازافکار و رویداهای سمی پرهیز کنید: احساس گناه، شرم، حسادت مانند اخبار منفی، وبسایتها یا رسانههایی که احساسات منفی ایجاد میکنند را حذف کنید و در عوض بر محتوای مثبت و نشاطآور تمرکز کنید.
۶. موسیقی را فراموش نکنید: موسیقی همبسته امید و تاب آوری است موسیقی همبسته امید و مثبت اندیشی است همچنین هوشیار باشد از اشعاری که منفی یا نارضایتی را ترویج میکند دوری کنید.
۷. ارزشهای ناب انسانی را مد نظرداشته باشید و به چیزهای برتر بیندیشید با منابع مثبتی که رشد شخصی و مثبت اندیشی را تشویق میکند، تعامل داشته باشید و از سرگرمیهای سطحی فراتر بروید تا بتوانید مسیر رشد و توسعه را پیش بگیرید.
۸. برای بخشش و مهربانی و رحمت میتوانید به یگانه منبع مهربانی و سخاوت یعنی ذات اقدس احدیت تکیه کنید.
۹. خود را با دوستان خوب احاطه کنید: با دوستان موحد و خداپسندی که ایمان شما را بالا میبرند و تقویت میکنند، روابط برقرار کنید، و از تأثیرات منفی که میتواند ارزشهای اخلاقی را از بین ببرد اجتناب کنید.
با گنجاندن این شیوهها در زندگی روزمره، افراد میتوانند ذهنیت امید، مثبتاندیشی و ایمان را پرورش دهند که منجر به دید رضایتبخشتر و خوشبینانهتر به زندگی میشود.
منبع:عصر ایران