به گزارش مجله خبری نگار، درحالیکه در یونان ساکنان محلی شعارهای اعتراضی روی دیوارها مینویسند و در ایتالیا، پرتغال و اسپانیا، مردم با استفاده از تفنگهای آبپاش و تجمعات گسترده، اعتراض خود را نشان میدهند، موج نارضایتی از گردشگری انبوه در سراسر اروپا درحال گسترش است. اما یک کشور در این میان با سکوت نسبی خود جلب توجه میکند و آن هم فرانسه، پربازدیدترین کشور جهان است.
با وجود اینکه هر سال حدود ۱۰۰ میلیون گردشگر به فرانسه سفر میکنند، به ندرت شاهد اعتراضهای مردمی گسترده علیه گردشگری در این کشور هستیم؛ تفاوتی قابل ملاحظه با همسایگان اروپایی، که روزبهروز نارضایتی بیشتری نسبت به شلوغی شهرها، افزایش اجارهبها و رفتار نامناسب برخی گردشگران نشان میدهند.
هیچ دلیل واحدی برای دور ماندن فرانسه از موج این اعتراضات وجود ندارد، اما تعهد به گردشگری پایدار، زیرساختهای قوی و استراتژی توزیع گردشگران در مناطق و فصول مختلف، نقش مهمی ایفا کردهاند. البته نگرانیها از اینکه این وضعیت تغییر کند و موج اعتراضات به فرانسه برسد، نیز وجود دارد.
برخلاف بسیاری از کشورها که تازه به فکر مهار گردشگری انبوه افتادهاند، فرانسه سالها پیش بسترهای لازم را فراهم کرده بود.
آژانس توسعه گردشگری فرانسه، پایداری را به یکی از عوامل اصلی استراتژی خود تبدیل کرده است. در قالب «طرح مقصد فرانسه»، که یک نقشه راه ۱۰ ساله است، دولت در سال ۲۰۲۱ مبلغ ۱.۹ میلیارد یورو برای تشویق سفرهای سبزتر و مسئولانهتر اختصاص داد.
این طرح شامل ترویج سفر با قطار به جای پروازهای کوتاهبُرد، سرمایهگذاری در شهرهای متوسط و تشویق گردشگران به بازدید از مقاصدی فراتر از نقاط شناختهشدهای، چون پاریس یا نیس است. فرانسه امسال نیز بر این رویکرد تأکید بیشتری گذاشته و تعهد تازهای برای سرمایهگذاری در گردشگری سازگار با محیط زیست، فراگیرتر و هوشمندتر ارائه کرده است. هدف فرانسه این است که سفرها طولانیتر و ازدحام گردشگران کمتر شود.
ورونیکا دیکواترو، رئیس بخش کسبوکار و تأمین در موتور جستوجوی سفر «اومیو» (Omio) میگوید: «مقامات فرانسوی سالهاست روی سفر پایدار سرمایهگذاری میکنند. تمرکز اکنون بر بهبود کیفیت تجربه گردشگری، توزیع تعداد بازدیدکنندگان در طول سال برای مقابله با گردشگری بیشازحد و تأکید بر گردشگری بومشناختی، دیجیتال، اجتماعی و فراگیر است.»
فرانسه یکی از گستردهترین شبکههای ریلی اروپا را دارد؛ ۲۸ هزار کیلومتر خطوط راهآهن، از جمله ۲۸۰۰ کیلومتر خطوط پرسرعت.
دیکواترو میگوید: «فرانسه از دسترسپذیرترین کشورها برای گردشگری ریلی است. حتی شهرهایی با تنها ۲۰ هزار نفر جمعیت نیز ایستگاه قطار دارند. به لطف قطارهای پرسرعت، مسیر پاریس تا مارسی فقط سه ساعت طول میکشد.»
این سطح از دسترسی، الگوهای گردشگری را تغییر داده و حتی سیاستگذاریها را تحت تأثیر قرار داده است. در سال ۲۰۲۳، فرانسه پروازهای داخلی در مسیرهایی که میتوان آنها را با قطار در کمتر از دو ساعت و نیم طی کرد، بهطور رسمی ممنوع کرد. اگرچه تأثیر این اقدام بر اقلیم هنوز روشن نیست، اما باعث افزایش سفر با قطار و تشویق بازدید از مناطقی شده است که پیشتر کمتر مورد توجه قرار میگرفتند.
درحالی که اسپانیا «کوستا برابا» و ایتالیا «ونیز» را دارد، فرانسه همه جذابیتها را با هم دارد! و این همان چیزی است که این کشور میخواهد.
مارین پرات، طراح رویدادها و سفرهای تجاری در شرکت گردشگری «Loire Secrets» میگوید: «گردشگران در فرانسه پراکندهاند و فقط به یک نقطه نمیروند، بلکه به چندین منطقه سفر میکنند. مردم بیش از پیش میخواهند خارج از مسیرهای معمول سفر کنند. حالا در اینستاگرام میبینند که تنها با یکونیم ساعت فاصله از پاریس، میتوانند روستاهای زیبا، غذاهای محلی و شهرهای پویا را کشف کنند.»
شاید کمتر به چشم بیاید، اما میراث تاریخی فرانسه در میزبانی از مسافران خارجی، امروز به سود این کشور تمام شده است.
پرات میگوید: «فرانسه قرنهاست چهارراه فرهنگها بوده و حضور بازدیدکنندگان از سراسر جهان امری عادی است... این بخش بزرگی از اقتصاد ماست.»
این تاریخچه طولانی میزبانی، همراه با زیرساختهای قوی گردشگری، احتمالا به فرانسه کمک کرده است تا از برخی مشکلات کشورهای دیگر در امان بماند. علاوهبر این، گردشگران از بازارهای جدیدی مانند هند، جنوب شرق آسیا، استرالیا و آفریقا در سالهای اخیر رو به افزایش گذاشتهاند.
البته فرانسه کاملا از مشکلات در امان نمانده است. اعتصابهای مکرر در بخش ریلی و چه هوایی، بخشی از روند معمول در این کشور است. ازدحام و گرانی مسکن نیز میتوانند به مشکلات آینده تبدیل شوند.
بازیهای المپیک، سال گذشته توجه زیادی را به پاریس جلب کرد و بیش از ۵۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۴ از این شهر دیدن کردند. اوایل تابستان امسال، ساکنان محله مونمارتر نسبت به ازدحام هشدار دادند. یکی از اهالی به رویترز گفت: «مردم سه ساعت میآیند، خوش میگذراننند، خرید میکنند و میروند، گویی که در یک پارک تفریحی بودهاند.»
مقامات امیدوارند مقررات بتواند از بدترین شرایط جلوگیری کند. در حالی که اجاره کوتاهمدت خانهها در شهرهایی مانند لیسبون و بارسلون بحران مسکن ایجاد کرده است، مقامات فرانسوی سریعتر وارد عمل شدهاند.
طبق قانونی که سال گذشته تصویب شد، دولتهای محلی میتوانند سقف اجاره کوتاهمدت تعیین کنند، حداکثر شبهای اجاره مسکن را از ۱۲۰ به ۹۰ شب کاهش دهند و مالکان متخلف را جریمه کنند.
چه از طریق اعمال این قوانین و چه با یک برنامه جامع برای رشد پایدارتر، به نظر میرسد راهکارهای فرانسه تا اینجا جواب داده است. در عصر گردشگری انبوه، برگ برنده فرانسه شاید این باشد که سالها پیش برای چنین روزی آماده شده است.