به گزارش مجله خبری نگار، کم شنوایی نه تنها یک ناراحتی روزمره است، بلکه یک عامل خطر جدی برای سلامت شناختی نیز محسوب میشود. دانشمندان دانشگاه ژنو دادههای بیش از ۳۳۰۰۰ سالمند از ۱۲ کشور اروپایی را تجزیه و تحلیل کردند و به این نتیجه رسیدند که کم شنوایی به ویژه در افرادی که احساس تنهایی میکنند، حتی اگر رسماً از جامعه جدا نشده باشند، روند از دست دادن حافظه را تسریع میکند. این تحقیق در مجله روانشناسی ارتباطات (CP) منتشر شده است.
طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، تا سال ۲۰۵۰، تا ۲.۵ میلیارد نفر دچار اختلال شنوایی خواهند شد. امروزه، بیش از یک چهارم افراد بالای ۶۰ سال از مشکلات جدی شنوایی رنج میبرند. چنین مشکلاتی نه تنها منجر به انزوای اجتماعی میشود، بلکه همانطور که مطالعات نشان دادهاند، میتواند خطر ابتلا به زوال عقل را نیز ۲ تا ۳ برابر افزایش دهد.
تیمی از آزمایشگاههای روانشناسی رشد و پیری شناختی دانشگاه ژنو، رابطه بین کمشنوایی، تنهایی و حافظه را بررسی کردند. شرکتکنندگان به سه گروه تقسیم شدند: کسانی که منزوی بودند و احساس تنهایی میکردند؛ کسانی که منزوی نبودند، اما به همان اندازه تنها بودند؛ و کسانی که منزوی بودند، اما احساس تنهایی نمیکردند.
مشخص شد که بدترین حافظه در کسانی بود که از نظر اجتماعی منزوی نبودند، اما احساس تنهایی میکردند و اختلالات شنوایی داشتند. حافظه آنها سریعتر از سایر گروهها رو به زوال میرفت.
به گفته پروفسور ماتیاس کلیگل، این موضوع اهمیت ویژه نه تنها مراقبتهای پزشکی برای کم شنوایی، بلکه حمایت روانی را نیز برجسته میکند. یک اقدام ساده مانند سمعک میتواند به چنین افرادی کمک کند تا فعالانهتر در زندگی اجتماعی مشارکت کنند و در نتیجه سلامت شناختی خود را حفظ کنند.