به گزارش مجله خبری نگار، نوترینوها از جمله مرموزترین ذرات در کیهان هستند. تقریباً گریزان، آنها بدون برجای گذاشتن هیچ ردی از ماده معمولی عبور میکنند، اما نقش کلیدی در مرگ ستارگان عظیم دارند. طبق محاسبات جدید دانشمندان آمریکایی، در لحظه فروپاشی ستارهای، نوترینوها میتوانند با یکدیگر برخورد کنند، گویی در یک شتابدهنده کیهانی غولپیکر. این کشف به درک این موضوع کمک خواهد کرد که آیا نوترینوها دارای برهمکنشهای به اصطلاح «مخفی» - فراتر از مدل استاندارد فیزیک - هستند یا خیر. این اثر در مجله Physical Review Letters (PRL) منتشر شده است.
وقتی ستارهای بسیار عظیمتر از خورشید میمیرد، نوترینوها شروع به حمل فعال گرما از هسته آن میکنند. این امر منجر به فشردهسازی بیشتر و شتاب گرفتن الکترونها تا سرعتهای نزدیک به نور میشود و ستاره را ناپایدار میکند. در نهایت، چگالی آنقدر زیاد میشود که حتی نوترینوها - که معمولاً آزادانه در ماده حرکت میکنند - در داخل "به دام میافتند" و شروع به برخورد با یکدیگر میکنند.
اگر نوترینوها فقط طبق قوانین مدل استاندارد با هم تعامل داشته باشند، بیشتر آنها از نوع الکترون خواهند بود و هسته نسبتاً سرد باقی میماند - این رفتار منجر به تشکیل یک ستاره نوترونی میشود. اما اگر تعاملات "پنهانی" بین نوترینوها وجود داشته باشد که "طعم" (نوع) آنها را تغییر میدهد، همه چیز طبق سناریوی متفاوتی پیش میرود: یک هسته داغ با توزیع یکنواخت از همه انواع نوترینوها در داخل تشکیل میشود و نتیجه نهایی ممکن است دیگر یک ستاره نوترونی نباشد، بلکه یک سیاهچاله باشد.
آزمایشهای آینده، مانند آزمایش نوترینوی اعماق زمین (DUNE) در ایالات متحده، و مشاهدات نوترینوها و امواج گرانشی از ستارگان در حال فروپاشی، به آزمایش این فرضیه کمک خواهد کرد. اگر دانشمندان موفق به شناسایی چنین سیگنالهایی شوند، میتواند درک ما از ماهیت ذرات بنیادی را به طور اساسی گسترش دهد.