به گزارش مجله خبری نگار، صداهای مرتبط با بیماری، مانند سرفه و آبریزش بینی، میتوانند بدون اینکه فرد متوجه شود، در یادگیری اختلال ایجاد کنند. مطالعهای توسط محققان دانشگاه ایالتی نیویورک نشان داد دانشآموزانی که چنین صداهایی را در طول سخنرانی و امتحان میشنیدند، به طور متوسط ۱۷٪ نمره کمتری نسبت به کسانی که در سکوت درس میخواندند، کسب کردند. این اثر در مجله علوم روانشناسی تکاملی (EPS) منتشر شده است.
محققان این موضوع را با سیستم ایمنی رفتاری توضیح میدهند، یک مکانیسم تکاملی که به جلوگیری از منابع بالقوه عفونت کمک میکند. حتی اگر هیچ تهدید واقعی وجود نداشته باشد، مغز همچنان توجه خود را به سیگنالهای «خطرناک» معطوف میکند و توانایی یادگیری را کاهش میدهد.
کری فیتزجرالد، نویسندهی اصلی این مقاله، توضیح داد: «افراد ممکن است ناخودآگاه به علائم بیماری در محیط توجه بیشتری نشان دهند، زیرا این امر به آنها کمک میکند از تهدیدات احتمالی دوری کنند. اما این تمرکز مجدد ممکن است به قیمت توجه به سایر وظایف، مانند یادگیری، تمام شود.»
جالب اینجاست که شرکتکنندگان این صداها را آزاردهندهتر از صداهای خنثی (مانند صدای جرنگ جرنگ کلیدها) نیافتند. با این حال، صداهای «دردناک» بودند که تأثیر منفی بر نتایج داشتند.
نویسندگان معتقدند که این اثر ممکن است در کلاسهای درس واقعی حتی قویتر باشد و تحقیقات بیشتری را برای درک چگونگی تأثیر نشانههای بصری یا شنیداری بیماری بر توجه و حافظه برنامهریزی میکنند.
قبلاً روشی ساده برای بهبود حافظه و توجه نامگذاری شده بود.