یک پیشرفت انقلابی: یک درمان جدید سرطان می‌تواند نیاز به شیمی‌درمانی و پرتودرمانی را از بین ببرد

به گزارش مجله خبری نگار، این روش درمانی از پرتو‌های مادون قرمز برای تحریک یک رنگ مصنوعی استفاده می‌کند که به سلول‌های سرطانی متصل می‌شود و آنها را از درون و بدون گرما یا مداخله دارویی از بین می‌برد.

این رویکرد به «اثر ارتعاشی» متکی است، که در آن مولکول‌های رنگ با سرعت باورنکردنی تا ۴۱ تریلیون بار در ثانیه در معرض نور می‌لرزند و پارگی‌هایی در مقیاس نانو در غشای سلول سرطانی ایجاد می‌کنند و باعث مرگ آن می‌شوند.

نتایج اولیه اثربخشی چشمگیری را نشان می‌دهد: ۹۹٪ از سلول‌های ملانوما - کشنده‌ترین نوع سرطان پوست - در آزمایشگاه از بین رفتند، در حالی که نیمی از موش‌های مبتلا تنها پس از یک جلسه درمان شدند.

دکتر جیمز تور، استاد فناوری نانو در دانشگاه، توضیح داد که این فناوری «نسل جدیدی از ماشین‌های مولکولی را نشان می‌دهد که به عنوان چکش‌های هوایی مولکولی شناخته می‌شوند.» او تأکید کرد که نور نزدیک به مادون قرمز می‌تواند بدون ایجاد آسیب، تا عمق ۱۰ سانتی‌متر به بدن نفوذ کند و امکان دسترسی به تومور‌های داخلی را بدون جراحی فراهم کند.

این درمان از این نظر منحصر‌به‌فرد است که فقط سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهد. این رنگ به گیرنده‌های خاصی روی سطح آنها متصل می‌شود و تأثیر آن را بر سلول‌های سالم کاهش می‌دهد. آزمایش‌ها موفقیت این تکنیک را در از بین بردن انواع دیگر سرطان مانند سرطان روده بزرگ، رکتوم، پروستات و سینه ثابت کرده‌اند.

دکتر سیسرو آیالا-اوروزکو، محقق ارشد این مطالعه، تأکید کرد که این روش به نیرو‌های مکانیکی در سطح مولکولی متکی است. وی افزود: «رنگ مورد استفاده قدیمی و در حوزه پزشکی شناخته شده است، اما هرگز به این روش برای فعال کردن انرژی پلاسمونیک جهت تجزیه سلول استفاده نشده است.»

آیالا-اوروسکو پس از سال‌ها آزمایش بی‌ثمر با استفاده از نور آبی، تصمیم گرفت مولکول‌هایی را که نور مادون قرمز را جذب می‌کنند، بررسی کند و پس از استفاده از رنگ‌های سیانین برای تحریک اثر ارتعاشی، به این نتایج شگفت‌انگیز دست یافت.

او توضیح داد که وقتی سلول‌ها در معرض نور قرار می‌گیرند، الکترون‌های درون رنگ فعال می‌شوند و امواج پلاسمونیک (یک پدیده فیزیکی که وقتی الکترون‌های آزاد در یک ماده در نتیجه تعامل با نور یا میدان‌های الکترومغناطیسی به صورت جمعی ارتعاش می‌کنند) تشکیل می‌دهند. این امواج باعث ارتعاشات شدید می‌شوند که باعث باز شدن سوراخ‌های نانومقیاس در غشای سلولی می‌شود. با افزایش تعداد سوراخ‌ها، سلول بدون نیاز به دارو متلاشی شده و می‌میرد.

نتایج این مطالعه در مجله Nature Chemistry مستند شده است و این تیم امیدوار است که آزمایش‌های انسانی را ظرف ۵ تا ۷ سال آینده آغاز کند و با شرکت‌های خصوصی برای گسترش دامنه آزمایش‌ها و غلبه بر موانع نظارتی همکاری کند.

منبع: دیلی میل