محققان: احساس سیری از معده سرچشمه نمی‌گیرد، بلکه از روده‌ها نشأت می‌گیرد

به گزارش مجله خبری نگار-سانفرانسیسکو: محققان آمریکایی در یک مطالعه اخیر به این نتیجه رسیده‌اند که روده‌ها، نه معده، سیگنال سیری را به مغز می‌فرستند و به بدن سیگنال می‌دهند که خوردن را متوقف کند.

محققان در مطالعه خود که نتایج آن در شماره اخیر مجله Cell، مجله‌ای مرتبط با تحقیقات سلولی، منتشر شده است، اظهار داشتند که اعصاب خاصی در روده وجود دارند که شل شدن روده را ثبت کرده و سیگنالی را به مغز ارسال می‌کنند.

نویسندگان این مطالعه گفتند که یافته‌های آنها می‌تواند موفقیت شگفت‌انگیز جراحی اسلیو معده در کاهش وزن در بین بیماران چاق را توضیح دهد.

محققان می‌گویند بدن انسان کمیت و کیفیت غذا را می‌سنجد و در حالت عادی دقیقاً میزان غذایی که می‌خوریم و زمانی که باید دست از غذا خوردن بکشیم را تنظیم می‌کند.

محققان به رهبری زاخاری کنیات از دانشگاه کالیفرنیا توضیح دادند که این اندازه‌گیری‌ها به‌طور خاص در شیره‌های گوارشی رخ می‌دهند، اما مشخص نبود که کدام سلول‌ها و مسیر‌های سیگنالینگ درگیر هستند.

کنیات می‌گوید: «با توجه به اهمیت غذا در زندگی ما، جالب است که هنوز دقیقاً نمی‌دانیم بدن چگونه هنگام غذا خوردن احساس گرسنگی را متوقف می‌کند.»

محققان توضیح دادند که بسیاری از رشته‌های عصبی در ایجاد این حس در انسان نقش دارند. این رشته‌ها سیگنال‌های عصبی را در معده و روده دریافت می‌کنند و این سیگنال‌ها را از طریق یک عصب جمجمه‌ای مرکزی، معروف به عصب واگ، به مغز منتقل می‌کنند.

برای تعیین اینکه کدام رشته‌های عصبی و در کدام نواحی در تنظیم سیری نقش دارند، محققان ابتدا بر اساس ویژگی‌های بیولوژیکی و آناتومیکی اعصاب، چیزی را که می‌توان آن را نقشه عصبی معده و روده توصیف کرد، ایجاد کردند.

محققان از طریق آزمایش روی موش‌ها دریافته‌اند که رشته‌های عصبی که انتهای آنها انبساط روده را ثبت می‌کند، به طور خاص، مصرف غذا را تنظیم می‌کنند. تحریک این اعصاب در موش‌های گرسنه باعث شد که آنها از خوردن غذا دست بکشند، در حالی که اعصابی که هورمون‌های روده - آنهایی که مربوط به غذا هستند - را اندازه‌گیری می‌کنند، مصرف غذا را سرکوب نکردند.

اگرچه اعصابی که شل شدن معده را ثبت می‌کنند، اثر مهاری بر مصرف غذا داشتند، اما این اثر به اندازه اعصابی که شل شدن روده را اندازه‌گیری می‌کنند، قوی نبود.

لینگ بای، محقق ارشد این مطالعه، می‌گوید: «این موضوع تا حدودی غیرمنتظره بود. برای دهه‌ها تصور می‌شد که حسگر‌های آرامش معده، حجم غذای موجود در معده را ثبت می‌کنند، در حالی که گیرنده‌های هورمونی در روده، میزان انرژی آن غذا را اندازه‌گیری می‌کنند.»

نویسندگان این مطالعه می‌گویند که این تحقیق این سوال را مطرح می‌کند که آیا می‌توان گیرنده‌ها را برای مبارزه با چاقی هدف قرار داد؟

به گفته نویسندگان آن، این مطالعه همچنین ممکن است توضیحی برای این موضوع ارائه دهد که چرا جراحی بای پس معده در افراد چاق بسیار موفق است. محققان می‌گویند غذا پس از عمل سریع‌تر به روده‌ها می‌لغزد و احتمالاً باعث می‌شود روده‌ها سریع‌تر شل شوند و در نتیجه احساس سیری زودتر ایجاد شود. کینیات می‌گوید: «اما این فقط یک نظریه است که باید تأیید شود.»

(دی پی‌ای)