کنترل عفونت‌ها می‌تواند به کاهش خطر زوال عقل کمک کند

به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس یک بررسی جدید شواهد، پیشگیری و درمان عفونت‌ها می‌تواند کلید پیشگیری از زوال عقل باشد.

محققان در مطالعه‌ای که در مجله Alzheimer's and Dementia: Translational Research & Clinical Interventions منتشر شده است، گزارش می‌دهند که واکسن‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها، دارو‌های ضد ویروسی و دارو‌های ضد التهابی با کاهش خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط هستند.

این یافته‌ها از این ایده پشتیبانی می‌کنند که اشکال رایج زوال عقل ممکن است در اثر عفونت‌ها ایجاد شوند.

تیم تحقیقاتی به رهبری بنجامین آندروود از دانشگاه کمبریج نوشت: «دلایل عفونی ویروسی و باکتریایی برای زوال عقل شایع پیشنهاد شده است که توسط داده‌های اپیدمیولوژیکی که عفونت را با خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط می‌کنند، پشتیبانی می‌شود.»

محققان افزودند: «دارو‌های ضدویروسی به عنوان برخی از امیدوارکننده‌ترین دارو‌ها برای درمان زوال عقل شناخته شده‌اند و علاقه فزاینده‌ای به واکسیناسیون به عنوان وسیله‌ای برای ایجاد محافظت عمومی وجود دارد.»

محققان در بررسی خود، ۱۴ مطالعه شامل بیش از ۱۳۰ میلیون نفر و ۱ میلیون مورد زوال عقل را بررسی کردند تا ببینند آیا می‌توان از دارو‌های موجود زوال عقل استفاده مجدد کرد یا خیر.

آندروود گفت: «ما فوراً به درمان‌های جدید برای کاهش سرعت پیشرفت زوال عقل، اگر نه پیشگیری از آن، نیاز داریم. اگر بتوانیم دارو‌هایی را پیدا کنیم که از قبل برای سایر بیماری‌ها مجوز گرفته‌اند، می‌توانیم آنها را آزمایش کنیم و - از همه مهم‌تر - می‌توانیم آنها را خیلی خیلی سریع‌تر از یک داروی کاملاً جدید در دسترس بیماران قرار دهیم.»

این تیم شواهد متناقضی را برای چندین دسته از داروها، مانند دارو‌های فشار خون، دارو‌های ضد افسردگی و دارو‌های دیابت، یافت. برخی مطالعات این دارو‌ها را با خطر کمتر ابتلا به زوال عقل مرتبط می‌دانستند، در حالی که برخی دیگر خطر بیشتری را نشان می‌دادند.

با این حال، محققان گفتند که داده‌های جمع‌آوری‌شده، ارتباط غیرمنتظره‌ای را بین کاهش خطر ابتلا به زوال عقل و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، دارو‌های ضد ویروسی و واکسن‌ها نشان داد.

محققان می‌گویند دارو‌های ضدالتهاب خطر ابتلا به زوال عقل را نیز کاهش می‌دهند.

محققان در یک بیانیه مطبوعاتی گفتند: «التهاب به طور فزاینده‌ای به عنوان یک عامل مهم در طیف وسیعی از بیماری‌ها شناخته می‌شود و نقش آن در زوال عقل با این یافته که چندین ژن که خطر زوال عقل را افزایش می‌دهند، بخشی از مسیر‌های التهابی هستند، پشتیبانی می‌شود.»

با این حال، آنها خاطرنشان کردند که این مطالعات نمی‌توانند رابطه علت و معلولی واقعی بین این دارو‌ها و زوال عقل را اثبات کنند.

ایلیانا لوریدا، از دانشگاه اکستر، گفت: «صرفاً به این دلیل که یک داروی خاص با تغییر خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط است، لزوماً به این معنی نیست که باعث زوال عقل می‌شود یا در واقع به آن کمک می‌کند.»

او گفت: «برای مثال، ما می‌دانیم که دیابت خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می‌دهد، بنابراین هر کسی که برای کنترل سطح گلوکز خود دارو مصرف می‌کند، طبیعتاً در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زوال عقل نیز قرار دارد، اما این بدان معنا نیست که دارو این خطر را افزایش می‌دهد.»

لوریدا خاطرنشان کرد که مهم است به یاد داشته باشید که همه دارو‌ها مزایا و خطرات خود را دارند.

او گفت: «هرگز بدون مشورت با پزشک، داروی خود را تغییر ندهید و اگر نگرانی دارید، باید با او صحبت کنید.»

محققان نتیجه گرفتند که تحقیقات بیشتری برای اثبات اثربخشی این دارو‌ها در برابر زوال عقل و یافتن دارو‌های بیشتری که ممکن است مفید باشند، مورد نیاز است.

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.