به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم تحقیقاتی تخصصی از دانشگاه وروتسواف، مرکز باستانشناسی دانشگاه ورشو و موزه باستانشناسی گدانسک شش سال کاوش میدانی انجام دادند. این تلاشها منجر به کشف بیش از ۱۲۰۰ مکان باستانی جدید، از جمله ۴۴۸ مکان در چارچوب پروژه مرکز ملی علوم، شد. نتایج این تحقیق در مجله علمی معتبر «عتیقه» منتشر شد.
از جمله اکتشافات قابل توجه، دریاچهای باستانی واقع در قلب صحرای بایودا بود. تیم تحقیقاتی فاش کرد که محل این دریاچه خشک برای استخراج ناترون - یک ماده معدنی کمیاب که مصریان باستان در مومیایی کردن و ساخت شیشه و سفال از آن استفاده میکردند - مورد استفاده قرار میگرفته است.
پروفسور هنریک بنر، رئیس تیم تحقیقاتی، توضیح داد: «ناترون، یک ماده معدنی کربنات سدیم، یک ماده معدنی نادر است که فقط در مناطق بسیار محدودی در سراسر جهان یافت میشود. وادی النطرون در مصر یکی از مهمترین منابع تاریخی آن را نشان میدهد. این کشف مستلزم ارزیابی مجدد و ریشهای شبکههای تجاری باستانی است که سودان و مصر را به هم متصل میکرد.»
دانشمندان همچنین قدیمیترین آثار باستانی مربوط به دوره پارینه سنگی (۲.۶ تا ۱.۷ میلیون سال پیش) را یافتند، از جمله ابزارهایی از تکنیک اولدوایی و کارگاههای آشولی. آثار باستانی متعددی از عصر حجر میانی (۳۰۰ تا ۵۰ هزار سال پیش) که با استفاده از تکنیک سنگکاری لووالوا ساخته شده بودند نیز در بایودا یافت شدند.
بنر گفت: «این نشان دهنده حضور اولیه انسان خردمند در این منطقه از آفریقا است.»
از جمله متمایزترین اکتشافات، گورستانی مربوط به دوره میانسنگی در مرکز بایودا، در دامنه جبلالغراء است. این گورستان شامل ۱۶ قبر است که در چندین لایه پراکنده شدهاند. تاریخگذاری رادیوکربن نشان داد که این گورستان بین ۷۰۰۰ تا ۶۰۰۰ سال پیش از میلاد مورد استفاده قرار میگرفته است. صدف، سنگ و مهرههای ساخته شده از پوسته تخم شترمرغ در این گورها یافت شد.
یکی دیگر از مکانهای مهم، سکونتگاهی برای شکارچیان و گردآورندگان غذا در نزدیکی جبل الفول است. حدود ۳۰۰ استخوان حیوانات وحشی، حدود ۳۴۰۰ قطعه چوب فسیل شده، بیش از ۲۰۰۰ قطعه سفال و ابزارهای سنگی متعددی در آنجا کشف شد. قدمت این اکتشافات به حدود ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمیگردد.
تحقیقات نشان داده است که بیضا هزاران سال است که مسکونی بوده است. استخوانهای حیوانات از ساوانا و بقایای حشرات یافت شده در گلدانها به دوره کرما (۲۵۰۰-۱۵۰۰ قبل از میلاد) برمیگردد و نشان دهنده آب و هوای مرطوبتر در گذشته است.
بانیر تأکید کرد: «این مکانها دادههای ارزشمندی در مورد هزاران سال سکونت و تغییرات شهری، زیستمحیطی و اقلیمی در صحرای بایودا ارائه میدهند.»
منبع: Naukatv