به گزارش مجله خبری نگار-واشنگتن: برخلاف تصور رایج، اکثر کودکانی که مبتلا به اختلال بیشفعالی-کمبود توجه (ADHD) تشخیص داده میشوند، با بزرگ شدن از این بیماری رهایی نمییابند.
طبق مطالعهای که توسط دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن انجام شده است، این وضعیت در دوران بلوغ ظاهر میشود، اشکال مختلفی به خود میگیرد و در طول زندگی کم و زیاد میشود.
مارگارت سیبلی، محقق ارشد و استادیار روانپزشکی و علوم رفتاری در کالج، گفت: «مهم است که افراد مبتلا به ADHD درک کنند که طبیعی است که در زندگی خود زمانهایی را داشته باشند که کنترل همه چیز غیرممکن به نظر برسد و زمانهای دیگری که همه چیز تحت کنترل به نظر برسد.»
نویسندگان این مطالعه که از ۱۶ موسسه در ایالات متحده، کانادا و برزیل هستند، گفتند که دههها تحقیق، ADHD را به عنوان یک اختلال عصبی-زیستی توصیف میکند که برای اولین بار در دوران کودکی تشخیص داده میشود و در حدود ۵۰ درصد موارد تا بزرگسالی ادامه مییابد. با این حال، به گزارش ساینس دیلی، این مطالعه نتیجه گرفت که تنها ۱۰٪ از کودکان به طور کامل از این اختلال رهایی مییابند.
محققان میگویند ADHD با دو دسته اصلی از علائم مشخص میشود: حواسپرتی، که شبیه بینظمی و فراموشی است، و مشکل در انجام وظایف. سپس علائم بیش فعالی و تکانشگری نیز وجود دارد.
این علائم در کودکانی که فعالیت زیادی دارند، مانند دویدن و بالا رفتن از چیزها، ظاهر میشود. در بزرگسالان، به صورت قطع کردن صحبت دیگران، مشکل در تصمیمگیری و عدم تفکر قبل از عمل ظاهر میشود. این اختلال افراد را به طور متفاوتی تحت تأثیر قرار میدهد و بسته به مرحلهای از زندگی که فرد در آن قرار دارد، به طور متفاوتی ظاهر میشود.
افراد مبتلا به ADHD توانایی منحصر به فردی در بیش فعالی گزارش کردهاند. از جمله افراد مشهوری که در مورد ابتلا به این اختلال صحبت کردهاند میتوان به مایکل فلپس، قهرمانان المپیک و سیمون بایلز اشاره کرد.
(دی پیای)