به گزارش مجله خبری نگار، امید کهربایی در مجمع عمومی سالیانه انجمن حمایت از زندانیان شهرستان دامغان که با حضور امام جمعه، فرماندار، دادستان و مسئولان دستگاه قضا و جمعی از معتمدین مردمی این انجمن در محل سالن جلسات اردوگاه شهید صدوقی برگزار شد، اظهارداشت: در مجموعه فعالیتهای انجمن حمایت از زندانیان و خانوادههای آنان، دو رویکرد کمک مالی و معیشتی و حمایت فرهنگی اجتماعی در کنار یکدیگر اثربخش هستند؛ این خانوادهها مستقیماً تحت تأثیر آسیبهای اجتماعی قرار دارند.
مدیرکل زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی استان سمنان با بیان اینکه مجموعا پنج هزار و ۵۰۰ خانواده زندانی در استان سمنان تحت پوشش خدمات انجمن حمایت از زندانیان هستند، اضافه کرد: البته قطعاً خانوادههای زندانیانی در استان هستند که به دلیل غیرایرانی بودن، داشتن درآمد کافی یا عزت نفس و عدم درخواست حمایت، تحت پوشش قرار نگرفتهاند.
کهربایی با اشاره به اینکه در یک سال اخیر با کمک نهادهای حمایتی، دستگاه قضا، خیران و مسئولان در مجموع بیش از هشت میلیارد تومان کمکهای نقدی و غیرنقدی به خانوادههای تحت پوشش استان انجام شده، افزود: در سال گذشته با تلاشهای انجام شده برای ۱۶۰ خانواده زندانیان اشتغالهای خرد و خانگی ایجاد کردهایم و به قریب ۱۰۰ خانواده تحت پوشش تسهیلات اشتغال خانگی، در مجموع مبلغ سه میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان پرداخت کردهایم.
مدیرکل زندانهاو اقدامات تأمینی و تربیتی استان سمنان برگزاری دورههای آموزشی پیشگیری از طلاق، مهارتهای زندگی و... برای قریب به ۳۸۰ خانواده تحت پوشش انجمن حمایت از زندانیان این استان، اعزام ۱۵ خانواده نیازمند زیارت اولی به کربلای و ۴۰ خانواده به اردوی زیارتی مسجد مقدس را از دیگر اقدامات انجام شده در این حوزه طی یک سال گذشته برشمرد.
فرماندار شهرستان دامغان نیز در این جلسه با قدردانی از تلاشهای مجموعه مردمی انجمن حمایت از زندانیان دامغان به ویژه در دوره جدید مدیریت آن، گفت: این انجمن، تلاشهای مجموعه دستگاه قضایی و مسئولان اداره زندانهای شهرستان و خیران بزرگوار حامی این انجمن، موهبتی بزرگ در راستای حل مشکلات و کاهش دغدغههای خانوادهها و جامعه در این حوزه است.
علیرضا نوچه ناسار با تأکید بر اهمیت حمایتهای معیشتی و فرهنگی از خانوادههای زندانیان، اظهارداشت: فرزندان این خانوادهها مانند فرزندان ما، بچههای این سرزمیناند، باید با استفاده از همه ظرفیتها اجازه ندهیم آینده آنها تباه شود و خانواده محترم زندانیان بیش از پیش دچار آسیبهای اجتماعی شوند.