سموم خطرناکی که ممکن است در لوازم آرایشی وجود داشته باشند، شناسایی شدند

به گزارش مجله خبری نگار، محصولات مراقبت شخصی و آرایشی نقش مهمی در زندگی روزمره ما دارند و ظاهر و اعتماد به نفس ما را افزایش می‌دهند. با این حال، در پشت جذابیت زیبایی‌شناختی آنها، نگرانی فزاینده‌ای در مورد تأثیر بالقوه آنها بر سلامت انسان نهفته است.

مطالعات اخیر، ارتباط نگران‌کننده‌ای بین برخی مواد شیمیایی موجود در این محصولات و انواع مشکلات سلامتی، از سوزش‌های جزئی پوست گرفته تا بیماری‌های جدی مانند عدم تعادل هورمونی، اختلالات تولید مثل و حتی سرطان، نشان داده‌اند. علیرغم باور عمومی مبنی بر اینکه این محصولات تحت ارزیابی‌های دقیق ایمنی قرار می‌گیرند، خلأ‌های قانونی اجازه می‌دهند مواد مضر در فرمولاسیون باقی بمانند.

مقاله‌ای که در مجله Frontiers in Public Health منتشر شده است، به بررسی اثرات مضر محصولات مراقبت شخصی و آرایشی بر سلامت انسان، لزوم وضع مقررات سختگیرانه‌تر و نقش آگاهی مصرف‌کننده در کاهش خطرات می‌پردازد.

بسیاری از محصولات مراقبت شخصی حاوی مواد شیمیایی هستند که می‌توانند از طریق پوست جذب شده و وارد جریان خون شوند و خطرات جدی برای سلامتی ایجاد کنند. برخی از ترکیبات نگران‌کننده شامل پارابن‌ها، فتالات‌ها، مواد نگهدارنده آزادکننده فرمالدئید و فلزات سنگین هستند. پارابن‌ها که معمولاً به عنوان مواد نگهدارنده استفاده می‌شوند، با اختلال در غدد درون‌ریز مرتبط هستند که می‌تواند در عملکرد هورمونی اختلال ایجاد کند و به طور بالقوه در مشکلات باروری و سرطان سینه نقش داشته باشد. فتالات‌ها که معمولاً در عطر‌ها و بسته‌بندی‌های پلاستیکی یافت می‌شوند، با سمیت رشدی و تولید مثلی مرتبط هستند.

در همین حال، مواد نگهدارنده آزادکننده فرمالدئید مانند DMDM ​​هیدانتوئین می‌توانند باعث حساسیت پوستی شوند و توسط آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان (IARC) به عنوان مواد سرطان‌زای شناخته شده طبقه‌بندی شده‌اند. علاوه بر این، فلزات سمی مختلفی (مانند آرسنیک، کادمیوم، کروم، سرب و جیوه) وجود دارند که می‌توانند وارد جریان خون شوند و اثرات بعدی بر بدن انسان، از جمله آسیب به DNA، اختلال عملکرد سلولی که می‌تواند منجر به اختلال هورمونی و حتی سرطان شود، ایجاد کنند. با وجود تمام این تحقیقات، این مواد همچنان راه خود را به محصولات مراقبت از پوست و جریان خون ما پیدا می‌کنند.

سایر ترکیبات نگران‌کننده شامل ۱،۴-دی‌اکسان، اکریلات‌ها، اکسی‌بنزون، قطران زغال‌سنگ، هیدروکینون، متیل‌ایزوتیازولینون، متیل‌کلروایزوتیازولینون، بوتیلات هیدروکسی‌آنیزول، بوتیلات هیدروکسی‌تولوئن، ایمیدازولیدینیل اوره، دیازولیدینیل اوره، پروپیل‌پارابن، تریکلوزان، تالک، روغن‌های معدنی، اتانول‌آمین‌ها، میکروپلاستیک‌ها، نانوذرات، سدیم لوریل سولفات، رزورسینول، آمونیاک، عطر‌های مصنوعی و موارد دیگر می‌شوند.

یکی دیگر از نگرانی‌های مبرم، اثرات تجمعی این مواد شیمیایی است. اگرچه یک بار استفاده از یک محصول ممکن است خطر فوری ایجاد نکند، اما استفاده طولانی مدت و قرار گرفتن مکرر در معرض آن می‌تواند منجر به تجمع زیستی شود، جایی که مواد مضر به مرور زمان در بدن تجمع می‌یابند. این قرار گرفتن در معرض طولانی مدت، احتمال بروز عوارض جانبی بر سلامتی را افزایش می‌دهد، و این امر باعث می‌شود که مصرف‌کنندگان در مورد محصولاتی که استفاده می‌کنند، دقت بیشتری داشته باشند.

سازمان‌های دولتی و نهاد‌های نظارتی با تعیین دستورالعمل‌هایی برای لوازم آرایشی و محصولات مراقبت شخصی، نقش مهمی در حفاظت از سلامت عمومی ایفا می‌کنند. با این حال، مقررات فعلی اغلب از ارائه حمایت کافی از مصرف‌کننده ناتوان هستند. در بسیاری از مناطق، نظارت نظارتی حداقل است و به شرکت‌ها اجازه می‌دهد بدون انجام ارزیابی دقیق ایمنی، از مواد بالقوه مضر استفاده کنند. برای پر کردن این خلاها، قوانین سختگیرانه‌تری باید وضع و به طور مداوم اجرا شوند.

نهاد‌های نظارتی باید تأیید جامع مواد تشکیل‌دهنده، رویه‌های آزمایش دقیق و شیوه‌های برچسب‌گذاری شفاف را الزامی کنند. علاوه بر این، فهرست مواد ممنوعه یا محدود شده باید به طور منظم بر اساس تحقیقات علمی جدید به روز شود. افزایش نظارت تضمین می‌کند که تولیدکنندگان با اصلاح فرمولاسیون محصولات با جایگزین‌های غیرسمی، ایمنی مصرف‌کننده را در اولویت قرار دهند.

تولیدکنندگان نقش کلیدی در کاهش خطرات بالقوه سلامتی مرتبط با محصولات مراقبت شخصی دارند. شیوه‌های تولید اخلاقی و مسئولانه برای ایجاد اعتماد مصرف‌کننده و تضمین رفاه عمومی ضروری است.

شرکت‌ها باید در تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری کنند تا فرمولاسیون‌های ایمن‌تری ایجاد کنند که مواد شیمیایی مضر را از بین ببرند. استفاده از جایگزین‌های پاک‌تر و غیرسمی می‌تواند احتمال عوارض جانبی سلامتی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.