به گزارش مجله خبری نگار، حلوا به خودی خود غذا یا دسری خوشمزه است، اما در فرهنگ غذایی ما ایرانیان، حلوا شیرینی مجالس عزا و عزاداری میباشد.
دو پیمانه آرد
سه چهارم پیمانه روغن
یک آبپاش و یک لیوان آب
نصف استکان گلاب
گردوی نیمکوب در صورت تمایل
در صورت تمایل پودر یا عرق هل کمی (روش سنتی هل نداره)
برای شهد: کمی آب نصف پیمانه شکر و نصف پیمانه شیره انگور یا دوشاب
زعفران دم کرده کمی
در روش سنتی، آرد رو توی یک مجمع بزرگ میریزن و سپس با دست روش آب میپاشن تا خیس بشه.
بعد این آرد خیس رو از آبکش رد میکنن و با دست روی آرد میکشن تا از سوراخهای آبکش به صورت دانههای خمیر رد بشه.
حالا آرد رو توی یک سینی میریزم.
با آب پاش روش آب میپاشیم و با دست دیگه با یه چنگال مدام سطحش رو به هم میزنم تا آرد گبه لولههای ریز خمیر (اوماج) تبدیل بشه.
حالا این سینی رو میذاریم تو آشپزخونه تا یه کم خشک بشه.
چون اگه تو همین حالت سرخش کنیم کاملا دونهها به هم چسبیده و خمیر میشه.
در این فاصله با نصف پیمانه شکر شربت درست میکنیم توی این شربت زعفران هم میریزیم و توش نصف پیمانه دوشاب غلیظ میریزیم و میگذاریم یه کم بجوشه تا موقع ریختن توی حلوا داغ باشه.
وقتی اوماجها کمی خشک شدند میریزمشون توی غذا ساز تا دونهها همه یک دست ریز بشن.
در روش سنتی اوماجها رو با دو سه سایز الک میکردند و اول اوماجهای درشت رو تو روغن و در اخر اوماجهای ریز رو میریختن تا اوماجها در نهایت یک دست سرخ بشن.
من که این کار رو میکنم همه اوماجها یک اندازه میشن پس نیازی به الک کردن نداریم.
سه چهارم پیمانه روغن رو داغ میکنیم؛ و اوماجها رو توش میریزم و روی حرارت ملایم همش میزنیم تا سرخ بشه.
به قدری هم میزنیم که رنگش کاملا عوض بشه.
حالا وقتشه که شربت رو تو حلوا بریزیم. البته قبلش یه کم گلاب توی شربت میریزیم.
شربت رو که ریختیم توی حلوا یه کم روی حرارت هم میزنیم تا به خرد حلوا بره و از روی حرارت بر میداریم.
این حلوا کلا تزئین خاصی نداره و همینجوری سرو میشود.
منبع: قند پهلو