به گزارش مجله خبری نگار، سالهاست که کشاورزان و دانشمندان برای بهبود این گیاه ارزشمند همکاری کردهاند، اما شواهد جدید نشان میدهد که داستان آن پیچیدهتر از آن چیزی است که به نظر میرسد.
متخصصان در حال تحلیل جزئیات ژنتیکی هستند که تاریخچه درخت کاکائو را به نقطهای شگفتانگیز در زمان پیوند میدهد. دانیل تینئو از دانشگاه ملی توریبیو رودریگز د مندوزا، مطالعهای را رهبری کرد که با استفاده از دادههای ژنوم کلروپلاست، زمان و نحوه تنوعیافتگی Theobroma cacao را بررسی کرد.
کاکائو به خانواده Malvaceae تعلق دارد که شامل گیاهانی مانند ختمی و پنبه نیز میشود. این گروه از گیاهان تاریخی میلیونها ساله دارند و فرایندی طولانی از تطبیق و بقا را پشت سر گذاشتهاند.
تینئو توضیح میدهد:
“میتوان استنباط کرد که T. cacao تقریباً ۷.۵۵ میلیون سال پیش منشعب شده و احتمال زیادی وجود دارد که جمعیتهای T. cacao در دوره پلیوسن یا میوسن تنوع یافته باشند. ”
دو عامل اصلی در شکلگیری درختان کاکائوی امروزی نقش داشتهاند:
ژنوم کلروپلاست آنها نشانههایی از تغییر تدریجی دارد که در گونههایی که در مناطق استوایی گستردهاند رایج است.
فشارهای محیطی احتمالاً باعث ایجاد صفات ژنتیکی مختلف در مناطق گوناگون شدهاند.
ژنوم کلروپلاست، که اغلب cpDNA نامیده میشود، در بیشتر گیاهان به شیوهای قابل پیشبینی به ارث میرسد. این ویژگی به دانشمندان امکان میدهد تا روابط خانوادگی را حتی در میان گونههای یکسان شناسایی کنند.
در این میان، یک ژن به نام ycf۱ به دلیل نمایش تفاوتهای بیشتر در میان گیاهان کاکائو، نسبت به سایر مناطق ژنتیکی مورد مطالعه، اهمیت ویژهای پیدا کرده است. بررسی این تفاوتها میتواند به شناسایی ویژگیهای منحصر به فردی کمک کند که ممکن است بر طعم، مقاومت و بهرهوری درختان کاکائو تأثیر بگذارد.
این روش ممکن است به اصلاح نژاد درختانی که در برابر تغییرات آبوهوایی مقاومتر هستند، کمک کند. همچنین میتواند به کشف گونههای مقاوم به بیماری منجر شود و نیاز به استفاده از مواد شیمیایی و خسارات مزارع را کاهش دهد.
امروزه کشاورزان با آفات، بیماریها و نوسانات بازار مواجه هستند. مطالعه تاریخ ژنتیکی کاکائو فقط به دلیل علاقه علمی نیست، بلکه میتواند به ارائه راهحلهایی برای کاهش خطرات کشاورزی کمک کند.
هرچه ریشههای ژنتیکی یک گیاه عمیقتر باشد، تنوع بیشتری را در DNA خود پنهان کرده است. این تنوع میتواند ویژگیهایی مانند مقاومت به خشکی، بهبود طعم و ایمنی در برابر بیماریها را فراهم کند.
هزاران کشاورز کوچک کاکائو را به عنوان منبع درآمد اصلی یا فرعی خود پرورش میدهند. زمانی که کشاورزان از مواد ژنتیکی متنوعتری برای کشت استفاده کنند، محصولاتشان توانایی بهتری برای سازگاری با محیطهای مختلف خواهند داشت.
یک مخزن ژنتیکی گستردهتر همچنین احتمال نابودی کامل مزارع کاکائو در اثر یک بیماری همهگیر را کاهش میدهد. تقویت ابزارهای ژنتیکی برای کشاورزان، برداشتهای پایدارتر و دانههای کاکائوی باکیفیتتری را تضمین میکند.
روشهای سنتی اصلاح نژاد بر مشاهده و انتخاب درختانی که بهترین محصول را تولید میکنند تکیه دارند. اکنون ابزارهای مولکولی با شناسایی ژنهای کلیدی این فرایند را بهبود میبخشند.
زمانی که اصلاحگران ژنتیکی ژنهای خاصی مانند ycf۱ را هدف قرار میدهند، میتوانند ترکیبهای بهتری بین گونههای مقاوم به بیماری و گونههای دارای طعم مطلوب ایجاد کنند. این سطح از دقت، فرایند طولانی اصلاح نژاد را تسریع میکند.
کشاورزان در آمریکای لاتین، آفریقا و آسیا نسلهاست که کاکائو را پرورش میدهند. تخصص محلی آنها در شناسایی تفاوتهای ظریف بین درختان ارزشمند است.
همکاری بین کشاورزان سنتی و موسسات تحقیقاتی پلی بین فناوری و دانش فرهنگی ایجاد میکند. این رویکرد مشارکتی، شکلاتدوستان و تولیدکنندگان را به یکدیگر پیوند میدهد.
دانشمندان هنوز به طور کامل درک نکردهاند که دادههای هستهای یا میتوکندریایی چگونه با نتایج کلروپلاست مقایسه میشوند. تحقیقات بیشتری برای پر کردن شکافهای ناشی از نمونههای ناقص در مناطق استوایی نیاز است.
برخی از خطوط ژنتیکی ممکن است عناصر نادری را حمل کنند که هنوز کشف نشدهاند. شناسایی این ژنهای پنهان میتواند راههای جدیدی برای مدیریت بیماریها و رونق بخشیدن به مزارع ارائه دهد.
کاکائو در تقاطع میراث، تجارت و علم قرار دارد. مطالعات نشان میدهد که DNA این گیاه بسیار متنوعتر و قدیمیتر از آن چیزی است که قبلاً تصور میشد و احتمالاً رازهای بیشتری در سلولهای آن نهفته است.
تحقیقات مداوم ممکن است به پرسشهایی درباره نحوه تکامل انواع مختلف کاکائو و چگونگی حفظ آنها پاسخ دهد. نتیجه نهایی این تحقیقات، آیندهای را نوید میدهد که در آن دانش و نوآوری، رشد کشاورزان و لذت علاقهمندان به شکلات را تضمین میکند.
منبع:فوت و فن