به گزارش مجله خبری نگار، در طول این مطالعه، محققان بیمارستان هیوستون متدیست، دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA)، دانشگاه تورنتو و دیگران سعی کردند به نگرانیهای طولانی مدت پاسخ دهند که انجام جراحیها در یک روز تعطیل میتواند منجر به نرخ بالاتر عوارض یا حتی مرگ شود.
تجزیه و تحلیل آنها نشان داد که میزان بالاتری از عوارض، بستری مجدد و مرگ و میر در روزها و ماههای پس از جراحی قبل از آخر هفته، در مقایسه با افرادی که پس از آخر هفته تحت عمل جراحی قرار گرفتند.
"اثر آخر هفته" نشان دهنده روند مشاهده شده از پیامدهای بدتر سلامتی برای بیمارانی است که در آخر هفته مراقبتهای پزشکی دریافت میکنند.
در محیطهای جراحی، این تاثیر ممکن است تحت تأثیر تغییرات در کارکنان بیمارستان، دسترسی به متخصصان، و مراقبتهای آخر هفته قرار گیرد، که همچنان یک نگرانی مداوم در تحقیقات پزشکی است.
این تاثیر همچنین میتواند نشان دهنده نگرانی بیماران باشد که تیم جراحی ممکن است با فکر کردن به برنامههای آخر هفته حواس پرت شود، یا اینکه بیمارستانها در این دوره با کارکنان واجد شرایط کمتری کار میکنند.
تحقیقات قبلا این اثر را در بیمارستانها بررسی کردهاند، برخی از مطالعات نشان میدهد که مرگ و میر در عملهای انجام شده در روز تعطیل افزایش یافته است، در حالی که برخی دیگر هیچ الگوی مشخصی پیدا نکردهاند. با دادههای متناقض و نگرانیهای مداوم، یک بررسی کامل برای ارزیابی هر گونه تاثیر بر پیامدهای پس از جراحی در طیف گستردهای از پروسیجرها و دورههای زمانی مورد نیاز بود.
در این مطالعه که در JAMA Network Open منتشر شده است، "نتایج پس از عمل قبل از پایان هفته"، محققان دادههای ۴۲۹۶۹۱ بزرگسالی را که بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۹ تحت یکی از ۲۵ جراحی رایج در انتاریو، کانادا قرار گرفتند، تجزیه و تحلیل کردند. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: کسانی که قبل از تعطیلات آخر هفته (جمعه یا قبل از تعطیلات) تحت عمل جراحی قرار گرفتند و کسانی که بعد از تعطیلات (دوشنبه یا بعد از تعطیلات) تحت عمل جراحی قرار گرفتند.
محققان پیامدهای کوتاه مدت (۳۰ روزه)، میان مدت (۹۰ روزه) و طولانی مدت (یک سال) پس از جراحی، از جمله مرگ ومیر، بستری مجدد در بیمارستان، عوارض، طول مدت بستری در بیمارستان، و طول مدت جراحی را ارزیابی کردند.
محققان به این نتیجه رسیدند که یک ارتباط جزئی، اما قابل توجه بین زمان عمل قبل از آخر هفته و نتایج منفی وجود دارد. جراحیهای پیش از تعطیلات با افزایش ۵ درصدی خطر ترکیبی مرگ ومیر، عوارض و بستری مجدد در بیمارستان، هم کوتاه مدت و هم بلندمدت، در مقایسه با جراحیهای پس از تعطیلات همراه بود.
این اثر در تخصصها و روشهای مختلف جراحی دیده شده است، اما در روشهای انتخابی، به ویژه در زمینههایی مانند ارتوپدی و اورولوژی، بیشتر دیده شده است.
با توجه به نتایج، طول مدت بستری در بیمارستان برای بیمارانی که قبل از آخر هفته تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، بیشتر از گروه کنترل بود.
بیمارانی که پیش از تعطیلات تحت عمل جراحی قرار گرفتند، ۵ ٪ بیشتر احتمال داشت که ترکیبی از مرگ ومیر، عوارض و بستری مجدد را طی ۳۰ روز تجربه کنند.
خطر مرگ طی ۳۰ روز ۹ درصد افزایش یافت و این روند با افزایش ۱۰ درصدی پس از ۹۰ روز و ۱۲ درصد پس از یک سال ادامه یافت.
جالب اینجاست که جراحیهای برنامه ریزی شده یا انتخابی انجام شده قبل از تعطیلات با نتایج بدتری پس از جراحی همراه بودند، در حالی که جراحیهای اورژانسی نتایج کمی بهتری را نشان دادند که قبل از تعطیلات انجام میشد.
میانگین سنی جراحانی که روز جمعه عمل انجام دادند ۴۷ سال بود، در مقایسه با ۴۸ سال برای جراحانی که روز دوشنبه کار میکردند. میانگین سال تجربه ۱۴ سال برای عمل در یک روز تعطیل در مقابل ۱۷ سال برای دوشنبه بود.
این مطالعه نتیجه گرفت که تفاوت در کارکنان بیمارستان، کاهش دسترسی به متخصصان، و تفاوت در فرآیندهای مراقبت قبل و بعد از جراحی ممکن است به این روندها کمک کند. پژوهشهای آینده میتوانند استراتژیهایی را برای اطمینان از مراقبتهای پس از جراحی با کیفیت بالا، صرف نظر از روز هفته، ارزیابی کنند.
منبع: مدیکال اکسپرس