تلاش برای افزایش کارایی تغییر مسیر سیارک‌ها

محققان با بررسی بقایای سیارک دیمورفوس پس از برخورد مأموریت DART ناسا، به راهکار‌هایی جدید برای افزایش کارایی تغییر مسیر سیارک‌ها دست یافته‌اند، یافته‌های جدید نشان می‌دهد که استفاده از چندین فضاپیمای کوچک به‌جای یک ضربه‌گیر بزرگ، می‌تواند اثرگذاری بیشتری در تغییر مسیر سیارک‌های کروی داشته باشد.

به گزارش مجله خبری نگار/ایمنا و به نقل از نیچر، مأموریت DART ناسا در بیست‌وششم سپتامبر ۲۰۲۲ با موفقیت توانست مسیر حرکت سیارک دیمورفوس را تغییر دهد و آن را به‌عنوان نخستین آزمایش عملی دفاع سیاره‌ای در تاریخ ثبت کند. این برخورد، قطعات کوچکی از سیارک را به فضا پرتاب کرد که توسط تلسکوپ فضایی هابل به ثبت رسیدند، محققان با بررسی این قطعات به نتایج مهمی دست یافته‌اند که می‌تواند بر طراحی مأموریت‌های آینده برای منحرف کردن سیارک‌های تهدیدآمیز تأثیر بگذارد.

دانشمندان برای درک بهتر مسیر حرکت قطعات جدا شده از سیارک، مدل‌های ریاضی ویژه‌ای بر اساس داده‌های ثبت‌شده توسط تلسکوپ فضایی هابل توسعه داده‌اند، این مدل‌ها نشان می‌دهد که جرم، سرعت و اندازه قطعات نقش کلیدی در مسیر حرکت آنها دارد، همچنین محققان دریافتند که فشار تابش خورشید نیز تأثیر قابل‌توجهی بر حرکت این ذرات دارد و می‌تواند موجب تغییر مسیر آنها در طول زمان شود.

این یافته‌ها به ما کمک می‌کند تا روش‌های جدیدی برای کنترل مسیر قطعات سیارکی پس از برخورد ابداع کنیم تا احتمال برخورد مجدد این قطعات با زمین کاهش پیدا کند.

گروهی دیگر از پژوهشگران بررسی کردند که چگونه شکل سیارک می‌تواند بر میزان اثرگذاری ضربه تأثیر بگذارد، آنها دریافتند که در صورت کروی بودن سیارک، استفاده از چندین فضاپیمای کوچک به‌جای یک ضربه‌گیر بزرگ، رویکرد بهتری خواهد بود. این روش علاوه بر افزایش دقت در تغییر مسیر، امکان کنترل بهتری بر قطعات جدا شده فراهم می‌کند.

فابیو فراری از دانشگاه Politecnico di Milano درباره این یافته‌ها گفت: ارسال چند ضربه‌گیر کوچک نه تنها منجر به برخورد قوی‌تر بر سیارک می‌شود، بلکه به‌طور بالقوه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های عملیاتی و افزایش انعطاف‌پذیری تاکتیکی در انحراف مسیر سیارک خواهد شد.

نتایج این مطالعات نشان می‌دهد که برای موفقیت در مأموریت‌های آینده، باید به عواملی همچون شکل سیارک، تعداد ضربه‌گیر‌ها و مسیر حرکت قطعات جدا شده توجه ویژه‌ای داشت. این تحقیقات می‌تواند زمینه‌ساز توسعه فناوری‌های پیشرفته‌تری برای محافظت از زمین در برابر خطر برخورد شهاب‌سنگ‌ها باشد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری