چالش اروپا برای تامین هزینه‌های ارتقای تسلیحات

به گزارش مجله خبری نگار،  روزنامه «تاگس شاو» در مطلبی به مسئله تامین هزینه‌های روند ارتقاء تسلیحات که اتحادیه اروپا با توجه به تغییر مواضع دولت جدید آمریکا در دستور کار قرار داده است به عنوان چالشی برای این اتحادیه پرداخته و این پرسش را مطرح کرد: پول دفاع اروپا از کجا باید تامین شود؟

در این باره توافق گسترده‌ای در اتحادیه اروپا وجود دارد که این اتحادیه باید تسلیحات خود را ارتقاء دهد. اما این موضوع چگونه باید تامین شود؟

از ۳۲ کشور عضو ناتو، ایالات متحده آمریکا سهم زیادی از این هزینه‌ها را در این ائتلاف دارد. امنیت اروپا نیز به سربازان و تسلیحات ایالات متحده به ویژه به قابلیت‌های نظامی ویژه‌ای که اروپایی‌ها در حال حاضر از آن برخوردار نیستند بستگی دارد که به عنوان مثال می‌توان از حمل و نقل هوایی برای تانک‌ها و سربازان، اما همچنین شناسایی ماهواره‌ای نام برد.

بر اساس محاسبات اندیشکده بروگل بروکسل و موسسه کیل برای اقتصاد جهانی، برای اینکه اروپایی‌ها بتوانند بدون حمایت آمریکا از خود در برابر روسیه دفاع کنند، سالانه و علاوه بر هزینه‌های نظامی جاری، به حدود ۲۵۰ میلیارد یورو نیاز است. به طور خاص، این شامل حدود ۵۰ تیپ با مجموع ۳۰۰۰۰۰ سرباز و ۳۴۰۰ تانک جدید است.

«اورسولا فون در لاین»، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا قصد دارد این هفته کاهش محدودیت‌های بدهی را که پیمان ماستریخت برای اتحادیه اروپا تعیین کرده است، پیشنهاد کند. این طرح به دولت‌ها اجازه می‌دهد تا میلیارد‌ها دلار برای تانک‌ها، هواپیما‌های جنگنده و مهمات هزینه کنند. اولاف شولتز، صدر اعظم آلمان هم از این پیشنهاد حمایت می‌کند.

به منظور تسریع همکاری امنیتی، اندیشکده مرکز سیاست اروپا (EPC) مستقر در بروکسل پیشنهاد می‌کند که ۲۷ کشور عضو نباید زمان طولانی را بر سر تصمیمات متفق القول صرف کنند، بلکه کشور‌های موافق باید رهبری را بر عهده بگیرند. انتظار می‌رود کشور‌های غیر اتحادیه اروپا مانند بریتانیا و نروژ نیز در این روند شرکت کنند. وجوه حاصل از این ائتلاف داوطلبانه می‌تواند در یک ظرف تأمین مالی (توسعه تأمین مالی امنیت اروپا) جمع شود.

در این میان کشور‌های فرانسه، اسپانیا، ایتالیا و یونان می‌خواهند که هزینه تسلیح مجدد اروپا با بدهی مشترک اروپا پرداخت شود که از بودجه‌های ملی به شدت بدهکار آنها محافظت می‌کند. امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه هم خواستار ایجاد یک صندوق دفاعی میلیارد یورویی اروپایی با الگوبرداری از صندوق کمک‌های کرونا است.

اما دولت آلمان ترجیح می‌دهد مانند قبل هزینه‌های دفاعی را به عهده دولت‌های ملی نگه دارد. با این حال، این سوال باقی می‌ماند که چگونه کشور‌هایی مانند اسپانیا و ایتالیا که کمتر از ۱.۵ درصد از تولید اقتصادی خود را صرف دفاع می‌کنند، می‌توانند با توجه به بدهی ملی بالای خود حتی به هدف دو درصدی ناتو نزدیک شوند.

از طرفی بسیاری از کشور‌های اتحادیه اروپا موافق هستند که بانک سرمایه گذاری اروپا (EIB) باید وام‌های کم بهره برای تهیه سلاح و مهمات ارائه کند. اما تاکنون این موضوع با اساسنامه این بانک سازگار نبوده است. تولید تسلیحات فقط در موارد استثنایی با وام پشتیبانی می‌شود و اساساً فقط در صورتی امکان پذیر است که سلاح‌ها برای مقاصد غیرنظامی نیز استفاده شوند، به عنوان مثال ماهواره‌ها یا هواپیما‌های بدون سرنشین. تسهیل قوانین در این باره می‌تواند وام‌های کم بهره، به ویژه برای شرکت‌های تامین کننده کوچک و متوسط ​​فراهم کند.