به گزارش مجله خبری نگار، مطالعه جدید نشان داد که استفاده از آگونیستهای گیرنده پپتید شبه گلوکاگون-۱ (GLP-۱) برای درمان دیابت نوع ۲ در مقایسه با دو گروه دیگر از داروهای دیابت معروف به مهارکنندههای DPP-۴ و مهارکنندههای SGLT-۲ با افزایش خطر افکار خودکشی یا خودآزاری همراه نیست.
محققان میگویند این یافتهها باید اطمینان بخشی در مورد بهزیستی روانشناختی این داروها فراهم کند.
برای به دست آوردن تصویر واضح تر، محققان از دادههای ناشناس از پایگاه داده تحقیقات بالینی انگلستان (CPRD) از چهار گروه از بیماران بالای ۱۸ سال که تحت درمان دارویی برای دیابت نوع ۲ قرار میگیرند، استفاده کردند.
دو گروه شامل ۳۶,۰۸۲ بیمار استفاده کننده از آگونیست گیرنده گلوکاگون-۱ و ۲۳۴,۰۲۸ بیمار از مهارکنندههای DPP-۴ بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۰ بودند، در حالی که دو گروه دیگر شامل ۳۲,۳۳۶ بیمار از آگونیست گیرنده گلوکاگون-۱ و ۹۶,۲۱۲ بیمار استفاده کننده از مهارکنندههای SGLT-۲ بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ بودند. همه گروهها به طور متوسط برای یک دوره ۲/۱ تا ۷/۱ سال تحت نظر قرار گرفتند.
یافته اصلی که محققان به آن علاقهمند بودند، «رفتار خودکشی» بود که به عنوان ترکیبی از افکار خودکشی، خودآزاری و خودکشی تعریف شد. محققان همچنین هر یک از این رویدادها را به طور جداگانه تجزیه و تحلیل کردند.
پس از در نظر گرفتن طیف گستردهای از عوامل تأثیرگذار بالقوه، از جمله سن، جنسیت، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، شدت دیابت و سابقه سلامت روان، استفاده از آگونیستهای گیرنده گلوکاگون-۱ در مقایسه با مهارکنندههای DPP-۴ یا مهارکنندههای SGLT-۲ با افزایش خطر رفتار خودکشی همراه نبود.
نتایج مشابهی هنگام تجزیه و تحلیل افکار خودکشی، خودآزاری و خودکشی به طور جداگانه در هر دو گروه یافت شد.
محققان اذعان کردند که این یافتهها مشاهدهای هستند و بنابراین نمیتوانند نتیجه گیری قطعی در مورد علیت داشته باشند و همچنین نمیتوانند این احتمال را رد کنند که سایر عوامل اندازه گیری نشده ممکن است بر یافتههای آنها تأثیر گذاشته باشند.
با این حال، آنها خاطرنشان کردند که طراحی مطالعه بسیاری از سوگیریهای رایج در مطالعات مشاهدهای را کاهش داد، و نتایج پس از تجزیه وتحلیلهای بیشتر هم سو و سازگار بودند، و اعتماد به نتیجه گیریهای آنها را افزایش داد.
بر این اساس، محققان گفتند که یافتههای آنها "نشان میدهد که آگونیستهای گیرنده پپتید شبه گلوکاگون ۱ در مقایسه با مهارکنندههای DPP-۴ یا مهارکنندههای SGLT-۲ در میان بیماران دیابتی نوع ۲ با افزایش خطر افکار خودکشی، خودآزاری یا خودکشی همراه نیستند. "این یافتهها باید اطمینان بخشی در مورد بهزیستی روانشناختی این داروها فراهم کند. "
منبع: نیوزمدیکال