به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه اخیر بر روی ۲۰۰۰ بریتانیایی که بیش از یک دهه ازدواج کردهاند نشان داد که دوستی رایجترین عامل در تضمین یک رابطه پایدار است و ۸۰ درصد از زوجها آن را یک عنصر کلیدی میدانند. وفاداری با ۵۸ درصد در رتبه دوم قرار گرفت و پس از آن شوخ طبعی با ۵۱ درصد به اشتراک گذاشت.
در مقابل، تنها ۴۱ درصد از پاسخ دهندگان یک ازدواج مجرد (یعنی این زوج که تا آخر عمر با هم میمانند، بدون اینکه فریب بخورند) را به عنوان یک عنصر ضروری برای ادامه رابطه میدانستند، همان درصدی که با هم تلویزیون تماشا میکنند. صمیمیت نیز پشت سر گذاشت و تنها ۳۵ درصد از زوجها آن را به عنوان یک عامل کلیدی در ازدواجهای طولانی مدت ذکر کردند.
عوامل موثر بر پایداری ازدواج شامل «دست کم گرفتن سلامت» (استفاده از حس شوخ طبعی به گونهای که به جای آسیب رساندن به رابطه) با ۳۳ درصد، و پس از آن آشپزی مشترک (۲۷ درصد) و سرگرمیهای مشترک (۲۱ درصد) بود.
این مطالعه نشان داد که بیش از ۵۶ درصد زوجین معتقدند که احساسات در رابطه زناشویی اغراق آمیز است.
اگرچه اهمیت صمیمیت در این نظرسنجی کاهش یافته است، اما تحقیقات قبلی نشان داده است که داشتن رابطه جنسی ۷ بار در ماه ممکن است کلید شادی زناشویی باشد.
نظرسنجی دیگری در سال ۲۰۲۳ از ۲,۰۰۰ زوج در بریتانیا نشان داد که ۴۳ درصد از پاسخ دهندگان فقدان رازهایی را که یکی از طرفین از دیگری پنهان میکند به عنوان کلید یک رابطه موفق میدانند، در حالی که ۳۱ درصد توصیه میکنند در هنگام اختلاف نظر از خوابیدن خودداری کنند.
مطالعه دیگری که ۲۵۰۰ جفت را در طول ۶ سال دنبال کرد، نشان داد که سن، روابط قبلی و عادات سیگار کشیدن به طور مستقیم بر تداوم رابطه تأثیر میگذارد.
محققان استرالیایی نشان دادند که روابطی که در آن شوهر ۹ سال از همسرش بزرگتر است، دو برابر بیشتر احتمال دارد که طلاق بگیرند و کسانی که قبل از ۲۵ سالگی ازدواج کردهاند، احتمال جدایی بیشتری دارد.
در مقابل، کارشناسان دریافتند که کشور تولد، پیشینه مذهبی و سطح تحصیلات عوامل تعیین کنندهای در تعیین اینکه آیا یک زوج با هم ادامه خواهند داد یا خیر، نیستند.
منبع: دیلی میل