به گزارش مجله خبری نگار،اکنون، یک مطالعه جدید به سرپرستی لیندا پاگانی، استاد دانشکده روانآموزی دانشگاه مونترال، خطرات بلندمدتی را که با قرار گرفتن زودهنگام در معرض رسانههای خشونتآمیز همراه است، آشکار کرده است.
این پژوهش که بر روی نزدیک به ۲۰۰۰ کودک انجام شده است، ارتباطی قوی میان مشاهده محتوای خشونتآمیز در اوایل کودکی و بروز رفتارهای ضد اجتماعی در دوران نوجوانی نشان داد.
یافتههای این مطالعه بر ضرورت افزایش آگاهی والدین و جوامع درباره پیامدهای بالقوه قرار دادن کودکان خردسال در معرض رسانههای خشونتآمیز تأکید دارد.
در حالی که تحقیقات قبلی رابطهای علت و معلولی میان خشونت رسانهای و رفتار تهاجمی بلافاصله پس از آن در کودکان خردسال نشان داده بودند، مطالعات کمی اثرات بلندمدت آن را بررسی کردهاند.
تیم پاگانی قصد داشت بررسی کند که آیا قرار گرفتن در معرض محتوای خشونتآمیز تلویزیونی در اوایل کودکی میتواند پیشبینیکننده رفتارهای ضد اجتماعی بیش از یک دهه بعد باشد یا خیر. این پژوهش بر کودکان طبقه متوسط متمرکز بود، گروهی که معمولاً کمترین خطر را برای انجام رفتارهای خشونتآمیز یا مضر دارند.
پاگانی گفت: «مطالعه این موضوع در میان کودکان طبقه متوسط ایدهآل بود، زیرا این جمعیت به طور کلی کمترین احتمال انجام رفتارهای تهاجمی یا مضر برای دیگران را دارند.»
این مطالعه دادههای ۹۶۳ دختر و ۹۸۲ پسر متولد سالهای ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ را که در مطالعه طولی رشد کودکان کبک ثبتنام کرده بودند، تحلیل کرد.
والدین گزارش دادند که کودکانشان در سنین ۳.۵ و ۴.۵ سالگی به چه میزان در معرض محتوای خشونتآمیز تلویزیونی بودهاند. خود کودکان نیز در ۱۵ سالگی رفتارهای ضد اجتماعی خود را گزارش دادند.
این مطالعه خشونت در رسانهها را به عنوان محتوایی شامل خشونت فیزیکی، خشونت کلامی یا خشونت در روابط تعریف کرد، که همگی موقعیتهایی را به تصویر میکشند که در آنها به دیگران عمداً آسیب رسانده میشود.
کودکان به طور طبیعی به محتوای سریع و تحریکآمیز جذب میشوند، به ویژه وقتی شامل شخصیتهای جذاب و سرگرمکننده باشد. این مطالعه خاطرنشان کرد که بسیاری از این شخصیتها، مانند ابرقهرمانان، اغلب رفتارهای خشونتآمیز از خود نشان میدهند و حتی برای اقدامات خود پاداش میگیرند.
این تقویت، احتمال مواجهه مکرر کودکان با محتوای خشونتآمیز را افزایش میدهد و درک آنها از خشونت را به عنوان امری پذیرفتنی یا حتی مفید شکل میدهد.
محققان برای دقت بیشتر، عوامل مختلف مربوط به کودک و خانواده را که ممکن بود بر نتایج تأثیر بگذارد، در نظر گرفتند.
یکی از مهمترین یافتههای این مطالعه این بود که پسرانی که در اوایل کودکی محتوای خشونتآمیز تلویزیونی مشاهده کرده بودند، در سن ۱۵ سالگی سطوح بالاتری از رفتارهای ضد اجتماعی را نشان دادند.
این رفتارها شامل خشونت فیزیکی مانند کتک زدن یا ضرب و شتم برای به دست آوردن چیزی و سرقت، چه برای سود شخصی و چه بدون دلیل مشخص، بود.
عوامل خطر دیگر شامل تهدید، توهین، درگیریهای دستهجمعی و حتی استفاده از سلاح بود. این یافتهها نشان میدهند که تأثیر رسانههای خشونتآمیز در دوران کودکی میتواند تا نوجوانی ادامه داشته باشد و الگوهای رفتاری را شکل دهد که ممکن است به پیامدهای جدی منجر شوند.
جالب است که این مطالعه اثرات مشابهی را در مورد دختران پیدا نکرد. این امر چندان تعجبآور نبود، زیرا تحقیقات به طور مداوم نشان دادهاند که پسران بیشتر از دختران در معرض محتوای خشونتآمیز قرار میگیرند.
پاگانی بر اهمیت افزایش آگاهی والدین و جوامع درباره خطرات قرار گرفتن زودهنگام در معرض رسانههای خشونتآمیز تأکید کرد و گفت: «مطالعه ما شواهد قانعکنندهای ارائه میدهد که نشان میدهد قرار گرفتن زودهنگام در معرض رسانههای خشونتآمیز میتواند پیامدهای جدی و بلندمدت داشته باشد، به ویژه برای پسران. این مسئله نیاز فوری به اقدامات حوزه سلامت عمومی را برجسته میکند تا از طریق کمپینهایی والدین و جوامع را آگاه و توانمند سازیم.»
این مطالعه به مجموعه شواهد فزایندهای میافزاید که نشان میدهند قرار گرفتن زودهنگام در معرض خشونت رسانهای پیامدهای بلندمدتی دارد، به ویژه برای پسران.
تشویق کودکان به استفاده از محتوای غیر خشونتآمیز، آموزشی و اجتماعی میتواند به تقویت همدلی، مهارتهای حل مسئله و تعاملات مثبت اجتماعی کمک کند.
منبع: فوت وفن