به گزارش مجله خبری نگار،پذیرش خود به این معنا است که شما همانی هستید که هستید با همه نقصها و همه زشتی ها. پذیرش خود ممکن است ساده به نظر برسد، اما گفتن آن آسانتر از انجام دادن آن است و شاید بتوان گفت کار بسیار دشواری است.
پذیرش خود با عزت نفس یا اعتماد به نفس یکی نیست. در حالی که عزت نفس شما ممکن است بر اساس روشی که ارزش خود را درک میکنید افزایش یا کاهش یابد، پذیرش خود بدون توجه به اینکه چگونه به خود نگاه میکنید ثابت میماند.
پذیرش خود زمانی است که تمام جنبههای مثبت و منفی خود را بپذیرید. این لزوماً به این معنی نیست که شما در برابر رشد مقاومت میکنید، بلکه به جای مبارزه با بخشهایی از شخصیت خود که دوست ندارید، خود را میپذیرید.
نشانههای خودپذیری میتواند شامل موارد زیر باشد:
پذیرش خود حتی در شرایط سخت
پذیرش خود با وجود دیدن عیبها و ضعفهای خود
شما احساس راحتی میکنید که خود واقعی خود هستید.
شما میتوانید بدون اینکه احساس کنید مورد حمله قرار گرفتهاید، انتقاد را بپذیرید.
شما احساس میکنید که طرف خود هستید.
خبر خوب این است که خودپذیری را میتوان آموخت. یادگیری پذیرش خود میتواند بهزیستی ذهنی شما را بهبود بخشد و به شما کمک کند تا با فراز و نشیبهای زندگی کنار بیایید. یک گام بزرگ به سوی سلامتی بردارید. حال باید دید سالم بودن به چه معنایی است؟
گاهی افراد فکر میکنند، سلامتی مربوط به ورودیها و خروجیهایی است که در نهایت با نوعی فرمول کامل برابری میکند، برای همین از برخی مواد غذایی سالم مانند اسفناج، کاهو و.. استفاده میکنند و میزان کالریهای مصرفی خود را هر روز میسنجند و سعی دارند تعادل را میان میزان کالری و کالری سوزی خود در طول روز انجام دهند. این افراد پس از مدتی رعایت، فرمولی بدست میآورند که گمان میبرند به سلامت واقعی دست یافتهاند، اما این ذهنیت در دنیای سلامتی طعمهای بیش نیست.
سالها طول میکشد تا افراد متوجه شوند، حتی برخی پس از جستجوی مادام العمر نیز متوجه این موضوع نمیشوند که از این ایده معادله «کامل» که به سلامتی برتر و دست نخورده منتهی میشود، رها شوند.
وقتی سلامتی یک جشن است که یک اقدام اصلاحی یا منبع محرومیت از نوع خاصی از زندگی یا رژیم غذایی نباشد. این مبتنی بر لذت، شادی و پذیرش خود است.
برای کسانی که بیشتر عمر خود را در فرهنگ سلامتی غرق کردهاند، پذیرش خود ممکن است مانند تسلیم شدن به نظر برسد. اگر به سادگی خودمان را همانطور که هستیم بپذیریم، چگونه رشد خواهیم کرد؟ چگونه زندگی خود را هدفمند کنیم؟
واقعیت این است که پذیرش باید قبل از رشد اتفاق بیفتد. مقاومت در برابر واقعیت موقعیت ما در واقع مانعی برای رشد است، زیرا امتناع از شروع از جایی که هستیم. گلی را تصور کنید که جوانههای ریز خود را از میان خاک بیرون میفرستد تا به سمت خورشید برسد. آن گل خودش را سرزنش نمیکند که به اندازه کافی زرد نیست، به اندازه کافی خوشبو نیست، یا شبیه گل رز همسایه نیست. این به سادگی آشکار میشود.
به جای مقاومت در برابر کاستیهای درک شده خود و تلاش برای رفع آنها، میتوانیم به سادگی یاد بگیریم که با آنها باشیم. از این فضا، هر قدمی که در جهت پرورش، بازیابی یا حفظ سلامتی خود برداریم، میتواند بدون توشههای سنگین ذهنیت «من باید اصلاح شوم» انجام شود.
اینگونه است که مراقبت از خود به عشق به خود تبدیل میشود.
در حالی که هیچ راه مطمئنی برای توسعه خودپذیری وجود ندارد، چند روش برای رسیدن به خودپذیری وجود دارد. این موارد عبارتند از:
درون نگری فرآیند تأمل در مورد اینکه چگونه در جهان ظاهر میشوید، از آنچه که شما را به انجام دادن انگیزه میدهد، آنچه به شما انگیزه میدهد تا قلب خود را باز کنید و چگونه با تغییر کنار میآیید. توسعه این نوع خودآگاهی میتواند به شما بینشی در مورد نحوه عملکردتان بدهد و به شما کمک کند تا از عمق و پیچیدگی تجربه خود قدردانی کنید.
انعکاس این چنینی میتواند منجر به احساس قوی از خود شود، که برای پرورش اعتماد به تصمیمات، نیازها و خواستههای خود ضروری است.
هنگامی که انتقاد از خود مطرح میشود، همانطور که احتمالاً اتفاق میافتد، میتوانید به خود یادآوری کنید که این انتقاد بر اساس واقعیت نیست. حتی وقتی هم هست، بخش نقد فقط تا حدی سازنده است. میتوانید از آن یاد بگیرید، سپس ادامه دهید.
در نهایت، رها کردن شما را نه تنها از گذشته، بلکه از داستانهایی درباره خودتان که شما را از تجربه بهروزی در حال بازمیدارد، رها میکند. این ممکن است شامل داستانهایی در مورد اینکه چگونه باید سالمتر باشید، بیشتر ورزش کنید یا خوردن یک غذای خاص را متوقف کنید، باشد. درعوض، رها کردن این داستانها به شما امکان میدهد از مکانی بدون چمدان شادی و جشن به سلامت خود نزدیک شوید.
در راه رسیدن به پذیرس خود ممکن است با سختیهایی مواجه شوید. چنانچه با هر یک از موارد زیر مواججه هستید مسلما راه رسیدن به خود برای شما بسیار مشکل است.
والدین یا مراقبانتان باعث نشدند که شما احساس پذیرش خود را در خود پرورش دهید.
شما ضربه روحی و روانی را تجربه کردهاید که روی دید شما از خودتان تأثیر گذاشته است.
نسبت به اتفاقات گذشته احساس گناه میکنید
به شما آموزش داده شده که خود را به دلیل نژاد، جنسیت، جهت گیری یا جنبه دیگری از هویت خود پست بدانید.
با وجود این موارد بازهم رسیدن به خودپذیری غیرممکن نیست فقط نیاز به تمرین زیاد دارد.
دستیابی به پذیرش خود باید در محیطی صورت گیرد، که آزادی کافی برای سفر به دنیای سلامتی و تندرستی وجود داشته باشد تا بتوان به قدر کافی برای خود وقت صرف کرده و پویایی روابط سالم را پرورش داد یا با کمی تمرکز از شلوغی نفس کشید. همانطور که میدانید، سلامتی یک فرد به معنای مراقبت از بدن، قلب و ذهن خود است و این با پذیرش خود همانطور که هستید شروع میشود.
این در آغوش گرفتن سلامتی به عنوان تشخیص این است که شما در حال حاضر کاملا زیبا هستید و انتخاب میکنید که از خود و بدن خود مراقبت کنید و به احترام و تجلیل از این کامل بودن دست یابید.