به گزارش مجله خبری نگار، سوفی موریسون، دستیار پژوهشی در دانشگاه نورثهمپتون، از سال ۲۰۲۰ در حال مطالعه این پدیده بوده است. از آن زمان، او و تیمش بیش از هزار داستان از افرادی را جمع آوری کردهاند که ادعا میکردند تجربه تماس با متوفی داشتهاند. ماموریت آن مطالعه این تجربیات و تجزیه و تحلیل شواهد ارائه شده توسط شرکت کنندگان برای ارزیابی اینکه آیا آنها نشان دهنده ارتباط واقعی هستند یا فقط تعاملات روانشناختی یا عاطفی است.
سوفی میگوید: ما در سال ۲۰۱۸ شروع به جمع آوری داستانها کردیم و از آن زمان متوجه شدیم که ۴۸ درصد از افرادی که در مطالعات ما شرکت کردند، احساس ارتباط فیزیکی با متوفی کردند، ۴۶ درصد گزارش دادند که متوفی را دیدهاند، ۴۴ درصد تجربیات شنیداری داشتند و ۶۲ درصد گزارش دادند که این تجربیات را در هنگام خواب داشتهاند.
سوفی توضیح میدهد که تمام موارد جمع آوری شده تحت تجربیات غیرمنتظره قرار میگیرند، که معمولا پیامهایی با هدف اطمینان بخشی، حل مشکلات یا تأکید بر چیزهای احساسی است که متوفی پشت سر گذاشته است.
تحقیقات همچنان نشان میدهد که این پدیدهها به موارد غم و اندوه محدود نمیشوند، مطالعات نشان میدهد که حدود ۶۰ ٪ از افراد تجربه مشابهی داشتهاند و این رقم در بین افرادی که به متوفی نزدیک بودهاند، مانند همسر، والدین یا فرزندان به ۸۰ ٪ افزایش یافته است.
از جمله داستانهای قابل توجه مستند شده توسط محققان، سوفی مورد شخصی را بازگو میکند که بستهای از داروهای حیاتی را در داروخانه خود گم کرده است. پس از جستجوی بیهوده، شنید که همسر مرحومش به او گفت: "او پشت رادیاتور برقی است. " وقتی بررسی کرد، بسته را در مکانی که مشخص کردید پیدا کرد.
یکی از چشمگیرترین پدیدهها در این مطالعات "وضعیت بحران" است، اصطلاحی که برای اشاره به ارتباطات ظریف استفاده میشود که اندکی پس از مرگ (کمتر از ۱۲ ساعت) یا حتی قبل از مرگ فرد رخ میدهد (اصطلاحی که توسط انجمن تحقیقات روانشناسی (SPR) در قرن نوزدهم ابداع شد).
سوفی میگوید: «موقعیتهای بحرانی از اهمیت ویژهای برخوردار هستند، زیرا در زمانی رخ میدهند که گیرنده نمیداند که متوفی هنوز فوت کرده است.
سوفی همچنین داستان زنی را روایت میکند که پدر بیولوژیکی خود را نمیشناخت، اما در خواب پدرش نزد او آمد تا از مرگ او خبر بدهد و خوشحالی خود را از ملاقات با نوه هایش ابراز کند. او همچنین به او گفت که ارث کوچکی برای او به جا گذاشته است. چند روز بعد، او مطمئن شد که آن مرد مرده است و در واقع چیزی در وصیت نامه اش برای او باقی گذاشته است.
علیرغم شک و تردیدهایی که این نوع تحقیقات با آن مواجه است، به ویژه از سوی کسانی که معتقدند این تجربیات صرفا یک داستان داستانی ناشی از غم و اندوه است، سوفی تأکید میکند که بسیاری از این داستانها قابل تأیید هستند و به مواردی اشاره میکند که بیش از یک شاهد برای تجربه یا تجربیات بحرانی وجود داشته است که قبل از اطلاع گیرنده از مرگ متوفی رخ داده است.
یک مطالعه اخیر که توسط دانشگاه نورثهمپتون انجام شد، نشان داد که ۲۷ درصد از افرادی که تجربیات ماوراء طبیعی را پشت سر گذاشتند، هنگام انجام آزمایش در حالت غم و اندوه یا عزاداری نبودند.
هدف ما این است که به مردم نشان دهیم که پدیدههای ماوراء طبیعی چیزی عجیب یا غیرطبیعی نیستند، بلکه بخشی از تجربه انسانی هستند که میتوانند تأثیرات روانشناختی مثبتی بر افرادی که غم و اندوه را تجربه میکنند، داشته باشند. چه این تجربیات واقعی باشند یا نه، به بهبودی و سلامت روان کمک میکنند.
منبع: سان