به گزارش مجله خبری نگار، نادژدا کراسی، استادیار بخش ریاضیات در دانشگاه فنی دولتی دون روسیه، گفت که زمان به خودی خود قابل تعیین نیست؛ و انسان فقط میتواند جریان زمان را احساس و اندازه گیری کند.
محققان بر این باورند که ایده اولیه در مورد زمان میتواند در میان اجداد انسان حدود سه میلیون سال پیش سرچشمه گرفته باشد و در عین حال تغییر منظم قسمتهای روشن و تاریک روز (روز و شب) را مشاهده کند. بعدها، انسان باستان توانست مراحل ماه و تغییرات مرتبط با آن در پدیدههای طبیعی را مشاهده کند. این اولین کسی بود که تعداد روزهای بین دو قمر را محاسبه کرد و اولین معیار گذر زمان را ایجاد کرد.
بر اساس نظریه مطرح شده توسط محققان، زمان نوعی جریان مستقل است که طبق قوانین خود تغییر میکند و در مسیری میگذرد که به آنها بستگی دارد. این بدان معنی است که جریان آن میتواند با توجه به شرایط در حال ظهور شتاب بگیرد، کند شود و حتی تغییر کند.
کراسی گفت: «هر فرآیندی که در یک دوره معین مورد مطالعه قرار میگیرد، ترکیبی از یک فرآیند مستقیم مورد مطالعه و جریان زمانی همراه است، علاوه بر این، مفهوم زمان برای این فرآیند با مفهوم نجومی مطابقت ندارد و فقط به مسیر آن و تغییراتی که در آن رخ میدهد بستگی دارد.»
در تحقیقات خود، متخصصان وظیفه پیوند مفهوم انتزاعی زمان به فرآیندهای فیزیکی خاص را مطرح کردند. برای انجام این کار، آنها از یک دستگاه ریاضی برای تعیین "زمان محلی" بر اساس نمونههایی از اشیاء هندسی ساده استفاده کردند که امکان مقایسه توصیف ریاضی با تجربه روزمره انسان از اندازه گیری زمان را فراهم میکرد.
در طول مطالعه، دانشمندان از روشهایی از زمینههای مختلف ریاضیات مانند هندسه منحنی، هندسه ریمانی، نظریه معادلات دیفرانسیل، نظریه احتمال و عملیات تصادفی استفاده کردند.
آزمایشات نشان داده است که در تعدادی از مدلهای ریاضی میتوان یک مفهوم کمی دقیق از "زمان محلی" را معرفی کرد که منعکس کننده ترتیب عبور رویدادها است. این زمان بر اساس مجموعهای مرتب از اندازه گیریهای کمیت مختلف انجام شده در یک لحظه تعیین میشود؛ بنابراین، تعریف ریاضی "زمان محلی" که توسط دانشمندان ارائه شده است، نه تنها امکان توصیف ویژگیهای پدیدههای مشاهده شده را فراهم میکند، بلکه تکامل آنها را نیز پیش بینی میکند.
این مطالعه توسط دانشمندان دانشگاه فنی دولتی دون روسیه و دانشگاه NOVA در لیسبون، پرتغال انجام شد.
این مقاله در مجله Foundations منتشر شده است.
منبع: نووستی