مطالعه به ارتباط بین آلودگی هوا و اوتیسم اشاره می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه نشان می‌دهد که آلودگی هوایی که زنان در دوران بارداری استنشاق می‌کنند ممکن است با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم نوزادان آنها همراه باشد.

این یافته ها، بر اساس بررسی آخرین تحقیقات در مورد اوتیسم، نشان داد که کودکان مبتلا به استعداد ژنتیکی اوتیسم که در معرض چهار آلاینده رایج هوا قرار گرفته اند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

محققان بر این باورند که این آلاینده‌ها هنگامی که در اوایل کودکی یا در رحم مادر استنشاق می‌شوند، ممکن است وارد جریان خون شوند و به مغز برسند. در آنجا، این آلاینده‌ها می‌توانند موانع مغزی را دور بزنند و باعث التهاب شوند و بر نحوه کار و رشد اعصاب تأثیر بگذارند.

نرخ اوتیسم در چند دهه گذشته افزایش قابل توجهی را در سراسر جهان نشان داده است. تجزیه و تحلیل اخیر در ایالات متحده نشان داد که میزان اوتیسم در کودکان و بزرگسالان جوان تقریبا دو برابر شده است و از هر ۱۰۰ کودک حدود ۳ نفر از اختلال طیف اوتیسم (ASD) رنج می‌برند.

دکتر هیثم امل، رئیس بخش مغز و اعصاب، سیتوسیگنیک و آزمایشگاه‌های پزشکی ترجمه در دانشگاه عبری اورشلیم، گفت: "ما در تلاش هستیم تا بفهمیم چه چیزی ممکن است به این افزایش موارد کمک کند. " آزمایشگاه او عمدتا بر روی اکسید نیتریک (NO) متمرکز بود، گازی که هنگام سوختن سوخت در اتومبیل‌ها آزاد می‌شود. پیشنهاد می‌شود که اوتیسم ناشی از تعامل پیچیده بین عوامل ژنتیکی و محیطی است.

در مقاله‌ای که در مجله Brain Medicine منتشر شده است، تیم دکتر هیثم مطالعات کودکان مبتلا به اوتیسم، مطالعات استفاده از سلول‌های انسانی و آزمایشات روی موش‌ها را بررسی کردند.

آنها بر روی چهار جزء مختلف آلودگی هوا تمرکز کردند: ذرات ریز (PM)، اکسید‌های نیتروژن، دی اکسید گوگرد و ازن.

ذرات ریز که از سایت‌های ساختمانی، نیروگاه‌ها و اتومبیل‌ها تولید می‌شوند، بسیار کوچکتر از موی انسان هستند، ۷ تا ۳۰ برابر کوچکتر.

دی اکسید گوگرد یک گاز بی رنگ است که هنگام سوختن سوخت‌های فسیلی یا ذوب فلزات تولید می‌شود.

ازن گازی بی رنگ و بی بو است که از کارخانه‌های شیمیایی و رنگ مبتنی بر نفت تولید می‌شود.

محققان دریافتند که افرادی که استعداد ژنتیکی برای اوتیسم دارند و کسانی که در اوایل زندگی در معرض آلودگی هوا قرار گرفته اند، در مقایسه با افرادی که در معرض سطوح پایین تری از آلودگی قرار دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. این نشان می‌دهد که تعامل ژن‌ها با محیط ممکن است خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش دهد.

این مقاله رقم دقیقی ارائه نکرد، اما تحقیقات قدیمی‌تر دانشگاه هاروارد نشان داد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا مانند ذرات ریز در اوایل کودکی ممکن است خطر ابتلا به اوتیسم را تا ۶۴ درصد افزایش دهد. در رحم، قرار گرفتن در معرض این ذرات ممکن است خطر ابتلا به اوتیسم را تا ۳۱ درصد افزایش دهد.

در حالی که پزشکان هنوز از علت دقیق اوتیسم مطمئن نیستند، تصور می‌شود که بین ۴۰ تا ۸۰ درصد موارد اوتیسم ممکن است مربوط به عوامل ژنتیکی باشد. بنابراین، اگر کسی در خانواده نزدیک آنها مبتلا باشد، افراد ممکن است بیشتر به اوتیسم مبتلا شوند.

تیم دکتر هیثم گفتند که آنها هنوز کاملا مطمئن نیستند که چرا آلودگی با اوتیسم مرتبط است، اما آنها نظریه‌هایی دارند که می‌توانند توضیحاتی ارائه دهند، از جمله اینکه وقتی فردی این آلاینده‌ها را استنشاق می‌کند، می‌تواند باعث التهاب در بافت عصبی شود و نحوه رشد آنها را در طول زمان تغییر دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که اکسید نیتریک ممکن است از جفت عبور کند و در مراحل اولیه رشد به جنین برسد. در رحم، در اوایل کودکی، افراد در برابر اثرات این آلاینده‌ها آسیب پذیرتر هستند، زیرا مغز هنوز در حال رشد است.

نظریه دیگر این است که استنشاق آلودگی ممکن است تولید برخی از مواد شیمیایی کنترل کننده مغز مانند دوپامین و نوراپی نفرین را مختل کند که نقش مهمی در تصمیم گیری و رشد کلی مغز دارند.

در نهایت، محققان پیشنهاد می‌کنند که افزایش موارد اوتیسم در سراسر جهان ممکن است تا حدی نتیجه افزایش آگاهی از این بیماری باشد که منجر به تشخیص موارد بیشتری می‌شود.

منبع: دیلی میل