کووید-۱۹ چگونه بر گسترش و توسعه آنفلوانزای فصلی تأثیر گذاشته است؟

به گزارش مجله خبری نگار، با این حال، سویه‌های خاصی از آنفلوانزا در مناطقی با محدودیت‌های کمتر، به ویژه در مناطق گرمسیری مانند جنوب و غرب آسیا، به گسترش و تکامل خود ادامه دادند.

شیوع آنفلوآنزای فصلی به شدت تحت تأثیر رفتار‌های اجتماعی، به ویژه سفر‌های هوایی، و ظهور دوره‌ای سویه‌های جدیدی است که از ایمنی ناشی از عفونت‌ها یا واکسیناسیون‌های قبلی جلوگیری می‌کنند.

در یک مطالعه اخیر، محققان تلاش کردند تا بفهمند همه گیری کووید-۱۹ چگونه بر شیوع، توزیع و تکامل سویه‌های آنفلوانزای فصلی تأثیر می‌گذارد.

یک تیم بین المللی از محققان، از جمله دانشگاه آکسفورد، دانشگاه فودان و دانشگاه کاتولیک لوون، داده‌های مربوط به شیوع آنفلوانزای فصلی، ساختار ژنتیکی و الگو‌های سفر‌های بین المللی را برای مطالعه نحوه حرکت و تکامل ویروس‌های آنفلوانزای فصلی ترکیب کردند.

این رویکرد به تخمین مدت زمان باقی ماندن ویروس‌ها در مناطق خاص در دوره‌های حجم زیاد و کم سفر‌های بین المللی و چگونگی تغییر تنوع ژنتیکی آنها قبل، حین و بعد از همه گیری کووید-۱۹ کمک کرد.

در طول همه گیری، سطح آنفولانزای فصلی در سراسر جهان به دلیل محدودیت‌های مربوط به کووید-۱۹ در جابجایی و اختلاط جمعیت کاهش یافته است. با این حال، هنگامی که سفر‌های هوایی به سطوح قبل از همه گیری بازگشت، آنفولانزا بازگشت سریع به سطوح عادی را ثبت کرد که نشان می‌دهد ویروس در طول همه گیری وجود داشته و انواع ژنتیکی جدیدی را انباشته کرده است که نشان دهنده توانایی ویروس برای ادامه انتقال و تکامل حتی تحت محدودیت‌ها است.

ژی یوانچن، نویسنده اصلی این مطالعه، از دانشگاه آکسفورد و دانشگاه فودان، گفت که سرعت بازگشت آنفولانزا به تعادل قبل از همه گیری «چشمگیر بوده است و تاب آوری ویروس و توانایی آن برای گسترش و تکامل سریع را برجسته می‌کند.»

بر اساس این مطالعه، آب و هوای گرمسیری، مانند آب و هوای جنوب و شرق آسیا، اجازه می‌دهد تا انتقال آنفلوانزا در طول سال ادامه یابد و در نتیجه طیف وسیع تری از گونه‌های آنفلوانزا ایجاد شود و تنوع ویروسی را به طور کلی افزایش دهد. افزایش توانایی نظارت بر ژنوم ویروسی در طول همه گیری کووید-۱۹ جزئیات بیشتری در مورد نقش سایر مناطق مانند آفریقا و غرب آسیا در گردش جهانی آنفولانزا ارائه کرده است.

این مناطق همچنین شواهدی از ادامه انتقال ویروس در طول همه گیری نشان داده اند و محدودیت‌های کمتری برای جابجایی جمعیت نسبت به سایر نقاط جهان وجود دارد.

پروفسور موریتس کرامر، یکی از نویسندگان این مطالعه، از گروه زیست شناسی و موسسه اپیدمیولوژی، دانشگاه آکسفورد، گفت: افزایش ظرفیت نظارت ژنومی ایجاد شده در طول همه گیری کووید-۱۹ به این معنی است که ما در نهایت نگاهی عمیق‌تر به الگو‌های توزیع آنفلوانزای فصلی جهانی داریم و داده‌های جدید و بزرگی که در دسترس همه قرار دارد، فرصتی برای یادگیری در مورد روابط پیچیده بین آب و هوا، ویروس‌های در گردش و رفتار انسان فراهم می‌کند.

با افزایش ظرفیت جهانی نظارت بر ویروس، نظارت فصلی بر شیوع آنفلوآنزای می‌تواند بیشتر بهبود یابد، خطر تفاوت بین واکسن‌ها و ویروس‌های در گردش کاهش یابد، در نتیجه اثربخشی مداخلات سلامت بهبود یافته و بار بر سیستم‌های مراقبت سلامت را کاهش دهد.

منبع: نیوز میدیکال