به گزارش مجله خبری نگار/اکونیوز،این روند در حقیقت تقلید فرایندهای طبیعی است که در گیاهان زنده رخ میدهد. هر برگ مصنوعی از طریق فتوسنتز و آب و مواد غذایی از طریق تعرق و تاثیرمویرگی وارد سیستم میشود، برق تولید میکند.
پروفسور شین چو همراه مریم رضایی یک برگ مصنوعی را به طور آزمایشی ابداع کردند. اما بعدا متوجه شدند کانسپت مذکور پتانسیل وسیع تری دارد. آنها نخست یک گیاه مصنوعی با ۵ برگ ساختند و توانایی آن برای جذب دی اکسید کربن و تولید اکسیژن را آزمایش کردند.
در حال حاضر گیاه مصنوعی مذکور میتواند ۱۴۰ میکرووات برق تولید کند، اما محققان تصمیم دارند این رقم را به یک میلی وات یا بیشتر برسانند. آنها همچنین تصمیم دارند آن را با یک سیستم ذخیره سازی انرژی مانند باتریهای لیتیوم یونی یا ابرخازنها یکپارچه کنند.
آنها برای افزایش کارآمدی گیاه مصنوعی تصمیم دارند از انواع مختلف باکتری استفاده کنندت تا فعالیت طولانی مدت آن تضمین شود و از سوی دیگر با توسعه سیستمی که به طور خودکار آب و مواد غذایی ارائه میکند، نیاز به نگهداری آن را کاهش دهند. در پژوهش اشاره شده سطح دی اکسید کربن در فضای سربسته به طور معمول بالاتر از فضای باز است و همین امر تهدیدی برای سلامت به خصوص در محیطهای شهری به حساب میآید.
گیاهان مصنوعی از سیانوباکتری برای جذب دی اکسید کربن در فضای سرپوشیده و تبدیل آن به اکسیژن برق زیستی استفاده میکنند. آنها میتوانند سطح دی اکسید کربن را تا ۹۰ درجه سانتیگراد کاهش دهند که بسیار کارآمدتر از فعالیت گیاهان عادی است. علاوه بر آن سیستم برای ارتقای کیفیت هوا به اندازه کافی الکتریسیته زیستی تولید میکند تا انرژی مورد نیاز دستگاههای برقی قابل حمل را تامین کند.