به گزارش مجله خبری نگار، صنعت مهندسی و فضانوردی در حال حاضر ابزار فنی برای سفر به ستارهها و پروازهای درون کهکشانی را ندارد. زیرا این امر به انرژی جدید، وسایل ارتباطی جدید، فناوریها و تجهیزات برای ایمن نگه داشتن فضانوردان نیاز دارد.
یکی از راههای ممکن برای حل این مشکلات میتواند فضانوردی گرانشی باشد. در این حالت ابتدا منظومه شمسی کاوش میشود و سپس پرواز به سمت ستارگان نزدیک محقق میشود و تنها پس از آن میتوان سفرها را در داخل کهکشان و بین کهکشانها سازماندهی کرد. این مشکلات را میتوان در ۲۰۰-۵۰۰ سال آینده حل کرد.
به گفته وی، فراتر رفتن از مرزهای منظومه شمسی برای بشریت، گسترش میدان حیاتی و در عین حال دستیابی به یک پیشرفت علمی مشابه پرتاب اولین ماهواره زمین به فضا در سال ۱۹۵۷ ضروری است.
اوسپنسکی اشاره میکند که اکتشاف مریخ قبل از سال ۲۱۰۰ اتفاق نخواهد افتاد، زیرا فناوریهای مورد نیاز برای استعمار آن ناکافی است.
او میگوید: «هزینههای کاوش در مریخ بسیار بیشتر از هزینههای ایجاد شهرک در ماه خواهد بود، زیرا طبق محاسبات من، این امر در آغاز قرن آینده امکان پذیر خواهد بود.»
به گفته وی، انسانها برای سازگاری با شرایط مریخ به زمان بیشتری نسبت به ماه نیاز دارند، زیرا دورتر است و جو دارد. علاوه بر این، وسایل نقلیه جدید، واحدهای فرود قوی و ابزارهایی برای محافظت از فضانوردان در برابر پرتوهای کیهانی باید ابداع شوند. همه این مشکلات حل نشده باقی مانده است.
منبع: نووستی