تصویر قدرت ایران از قاب سازمان ملل

به گزارش مجله خبری نگار، در روز‌هایی که ساختار‌های نظام جهانی خزان خود را به نظاره نشسته‌اند؛ مسعود پزشکیان در اولین روز پائیز عازم نیویورک شد تا اولین سفر خود را به آن‌سوی آتلانتیک در قامت ریاست‌جمهوری ایران به نام خود ثبت کند.

سازمان ملل متحد، بزرگ‌ترین سازمان برآمده از آوار جنگ دوم جهانی، پس از جنگ خونبار در غزه با علامت سؤال بزرگی در مقابل خود در مأموریت اصلی‌اش به‌عنوان حافظ صلح و ثبات جهانی مواجه شده است. اگرچه سازمان‌های بین‌المللی هیچگاه در قواره حفظ یا برهم‌زدن توازن سیستم بین‌الملل عمل‌نکرده‌اند، اما سازمان ملل به طور خاص به‌شدت ابزاردست و بازیچه قدرت‌های مؤسس قرار گرفته و همین امر باعث شده کارآمدی خود را کاملاً از دست بدهد.

این اتفاق طی یک سال گذشته نمود بارزی در تحولات مرتبط با نسل‌کشی در غزه پیدا کرده است. علی‌رغم خواست اکثریت قریب به‌اتفاق اعضای ملل متحد در مجازات رژیم صهیونیستی و توقف جنگ، وتوی چندباره قطعنامه‌های آتش‌بس توسط ایالات متحده در پاسخ به این خواسته مشروع جهانی، سازمان ملل را در قامت یک "نهاد وابسته به نظم کهنه" به تصویر کشیده است.

کار به جایی رسیده است که نماینده اشغالگران صهیونیست در صحن ملل متحد، منشور ملل را در دستگاه کاغذ خردکن می‌اندازد. نماینده این رژیم حتی پا را فراتر نهاده و به‌تازگی خواستار محو سازمان ملل از روی زمین شده است!

گیلعاد اردان، سفیر رژیم صهیونیستی می‌گوید: «هیچ جایی فاسدتر و از نظر اخلاقی منحرف‌تر از سازمان ملل نیست». او از دولت‌ها خواست متحد شوند و خواستار «بستن و برچیدن» سازمان ملل باشند.

در چنین فضایی نهمین رئیس‌جمهور ایران قدم به سازمان ملل خواهد گذاشت، گام‌هایی که استوارتر از گذشته است؛ چرا که سازمان ملل در نقطه‌ای قرار گرفته که ایران از معدود واحد‌های سیاسی در جهان، امروزِ آن را درگذشته دیده و هشدار داده بود. اگر روزی جمهوری اسلامی ایران "صدایی تنها" در سازمان ملل بود، اما امروز به "تن‌ها صدای معتبری" تبدیل شده است که شنیدن نقطه‌نظراتش در سیاست بین‌الملل برای همه قابل‌توجه است.

اولین‌ها همیشه مهم‌اند. از جمله اولین سفر رؤسای جمهور ایران به مقر سازمان ملل متحد؛ اولین حضور رؤسای دولت‌ها و هیات‌های دیپلماتیک جمهوری اسلامی، با ابتکارات ایرانی برای اداره بهتر و عادلانه‌تر جامعه جهانی و سامان سیاسی جمعی در نظام بین‌الملل همراه شده است. گاهی این ابتکارات به دستور کار‌های جهانی نیز راه پیدا کرده و توانسته به سیاست خارجی ایران یک پرستیژ بین‌المللی اعطا کند.

نخستین حضور رؤسای جمهور ایران همیشه داستان‌های خاص خودش را ساخته است. از مطرح‌شدن پیشنهاد گفت‌وگوی تمدن‌ها در دولت اصلاحات تا پیشنهاد هسته‌ای دولت نهم گرفته تا اولین گفت‌وگوی مستقیم تلفنی رؤسای جمهور ایران و ایالات متحده آمریکا میان باراک اوباما و حسن روحانی رئیس‌جمهور اسبق ایران که حواشی بسیاری به دنبال داشت.

بااین‌وصف، حضور مسعود پزشکیان در نیویورک در بستری متفاوت از رؤسای جمهور گذشته معنا پیدا کرده است. پزشکیان در دوره‌ای سکان ریاست‌جمهوری ایران را به دست گرفته است که کنش‌های ایران در سیاست بین‌الملل، به گواه کارشناسان ابعاد فرامنطقه‌ای پیدا کرده و در مقیاسی بین‌المللی طراحی و عملیاتی می‌شود. معنای این فرایند در علم روابط بین‌الملل مساوی با ارتقای جایگاه ایران در نظام بین‌الملل است.

پایمردی ایران در دفاع از مردم مظلوم فلسطین و نفی اشکال اشغالگری رژیم صهیونیستی در پساهفت اکتبر، دیپلماسی کشورمان را در صدر جهان نشانده است. این صدایی خواهد بود که پزشکیان آن را رساتر از هر زمانی از تریبون سازمان ملل به گوش جهانیان خواهد رساند.

مظلومیت غزه با تلاش‌های دیپلماتیک ایران، مهم‌ترین دستور کار جهانی شده است و تحولات شگرف این بحران بین‌المللی پس از نسل‌کشی اعجاب‌انگیز اسرائیلی در قرن بیست ویکم، شکاف‌ها پیرامون ناکارآمدی نظم موجود جهانی را عمیق‌تر کرده است. نظمی که ایران یکی از مهم‌ترین تجدیدنظرطلبان بوده است و امروز شواهد قانع‌کننده فراوانی در نامناسب‌بودن ساختار‌های پوسیده و هنجار‌های از بین رفته آن در اختیار داشته و بخش عمده‌ای از کشور‌های مهم و مطرح جهانی را در کنار خود دارد؛ چه اینکه حمایت از فلسطین جو غالب در جهت‌گیری سیاست خارجی بازیگران مختلف و متنوع بین‌الملل است که اخیراً در عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل و تصویب تحریم تسلیحاتی اسرائیل در مجمع‌عمومی ملل متحد بروز و ظهور پیدا کرد.

از این منظر، اولین سفر رئیس‌جمهور ایران اهمیت بسزایی پیدا کرده است. بازیگران بین‌المللی به شناخت بیشتری از رئیس‌جمهور ایران و نگرش او به مسائل و چالش‌های جهانی پیدا می‌کنند و مناسبات خود با ایران را بر مبنای ادراکی که از منظومه فکری رئیس‌جمهور ایران دریافت کرده تنظیم خواهند کرد.

برای جهان اهمیت خواهد داشت که صدا و تصویر رئیس‌جمهور ایران در سازمان ملل به‌عنوان یک کشور مهم در منطقه و جهان چه قابی از قدرت ایرانیان در عصر آنارشیک جهانی می‌سازد.