اطلاعات لازم درباره PMS سندروم دیوانه کننده پیش از قاعدگی

به گزارش مجله خبری نگار در مطلب امروز از سایت به طور کامل با سندروم پیش از قاعدگی، علائم و دلایل آن آشنا خواهید شد.

علائم PMS

علائم pms می‌تواند از نظر جسمی و روحی بر زنان تأثیر منفی بگذارد

خانم‌ها معمولا از نامنظمی چرخه‌های قاعدگی‌شان شکایت دارند (مثلا تنبلی تخمدان عامل تغییر چرخه قاعدگی است)؛ اما مشکل بسیاری از زنان تجربه علائم pms است. برخلاف آنچه ممکن است شنیده باشید، PMS یک وضعیت واقعی است و علائم pms می‌تواند از نظر جسمی و روحی بر زنان تأثیر منفی بگذارد.

موارد زیر، رایج‌ترین علائم جسمی و روحی سندروم پیش از قاعدگی هستند.

اضطراب، بی قراری یا کج خلقی
عصبانیت و تحریک پذیری غیرمعمول
تغییرات در اشتها از جمله افزایش میل به غذا؛ به ویژه ولع مصرف شیرینی جات
تغییرات در الگو‌های خواب، از جمله خستگی و مشکلات خواب
غمگینی یا خلق پایین که ممکن است شامل بغض یا گریه ناگهانی و غیرقابل کنترل باشد.
تغییرات سریع در خلق و خو و طغیان عاطفی
کاهش میل جنسی
مشکل در تمرکز یا به خاطر سپردن اطلاعات
نفخ شکم
گرفتگی عضلات
سینه‌های دردناک و متورم
آکنه
یبوست
اسهال
سردرد
درد کمر و عضله
حساسیت غیر معمول به نور یا صدا
دست و پا چلفتگی غیر معمول

علت سندروم پیش از قاعدگی

محققان تاکنون نتوانسته‌اند یک دلیل قطعی برای سندروم پیش از قاعدگی پیدا کنند یا توضیح دهند که چرا علائم pms در برخی افراد شدیدتر است. با این حال، آنها چند نظریه مختلف را به عنوان علل احتمالی سندروم پیش از قاعدگی ارائه کرده‌اند.

تغییرات چرخه‌ای در هورمون‌ها: بسیاری از کارشناسان معتقدند که علائم PMS در پاسخ به تغییر سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون اتفاق می‌افتد. این هورمون‌ها به طور طبیعی در طول چرخه قاعدگی شما در نوسان هستند. در طول فاز لوتئال که به دنبال تخمک گذاری می‌آید، هورمون‌ها به اوج خود می‌رسند و سپس به سرعت کاهش می‌یابند. این مسئله ممکن است به اضطراب، تحریک‌پذیری و سایر تغییرات خلقی منجر شود.
تغییرات شیمیایی در مغز: انتقال دهنده‌های عصبی سروتونین و نوراپی نفرین چندین عملکرد مهم در بدن دارند؛ از جمله کمک به تنظیم خلق و خو، احساسات و رفتار. این پیام رسان‌های شیمیایی ممکن است در علائم PMS نیز نقش داشته باشند. به عنوان مثال کاهش استروژن ممکن است باعث آزاد شدن نوراپی نفرین شود که منجر به کاهش تولید دوپامین، استیل کولین و سروتونین می‌شود. این تغییرات می‌تواند مشکلات خواب ایجاد کند و به خلق پایین یا افسردگی منجر شود.
مشکلات فعلی سلامت روان: زندگی با یک بیماری روحی مانند افسردگی یا اضطراب می‌تواند شانس شما را برای تجربه سندروم پیش از قاعدگی را افزایش دهد. سابقه خانوادگی PMS، اختلال دوقطبی یا افسردگی از جمله افسردگی پس از زایمان نیز می‌تواند باعث افزایش این ریسک شود.
عوامل سبک زندگی: برخی عادات ممکن است بر شدت علائم PMS شما تأثیر بگذارند. عوامل بالقوه سبک زندگی که می‌توانند علائم PMS را تشدید کنند عبارتند از سیگار کشیدن، کمبود خواب و رژیم غذایی ناسالم.

تسکین علائم سندروم پیش از قاعدگی

در حالی که هیچ درمانی برای سندروم پیش از قاعدگی ارائه نشده است؛ اما روش‌های ساده‌ای برای کاهش علائم pms وجود دارد.

برای رهایی از علائم خفیف یا متوسط سندروم پیش از قاعدگی می‌توانید راهکار‌های زیر را امتحان کنید:

برای کاهش نفخ شکم، مایعات فراوان بنوشید. استفاده از چای‌های گیاهی مانند برگ تمشک قرمز یا بابونه ممکن است گرفتگی عضلات را کاهش دهد.
رژیم غذایی متعادلی داشته باشید که شامل مقدار زیادی میوه، سبزیجات و غلات کامل باشد.
مصرف قند، نمک و کافئین را کاهش دهید؛ به خصوص اگر به اثرات آنها حساس هستید.
از پزشک‌تان در مورد مصرف مکمل‌هایی مانند اسید فولیک، ویتامین B۶، کلسیم و منیزیم برای کمک به کاهش گرفتگی عضلات و علائم خلقی سوال کنید.
سعی کنید ویتامین D بیشتری از طریق نور طبیعی، غذا یا مکمل‌ها دریافت کنید.
برای کمک به رفع خستگی و بهبود سلامت کلی سعی کنید هر شب ۷ تا ۹ ساعت بخوابید.
در صورت امکان سعی کنید روزانه حداقل نیم ساعت فعالیت بدنی داشته باشید. ورزش نه تنها می‌تواند در کاهش نفخ و گرفتگی موثر باشد بلکه ممکن است به کاهش علائم اضطراب و افسردگی نیز کمک کند.
هر روز زمانی را برای مراقبت از خود (مانند ورزش، مراقبه، پرداختن به سرگرمی مورد علاقه خود و یا تعاملات اجتماعی) اختصاص دهید.

دارو‌های بدون نسخه نیز می‌توانند به کاهش علائم جسمی PMS کمک کنند. رایج‌ترین گزینه‌های ممکن عبارتند از:

مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن، آسپرین یا استامینوفن برای درد سر و عضله یا گرفتگی معده
دارو‌های ادرارآور برای کمک به تسکین نفخ و درد یا حساس شدن سینه‌ها
قرار دادن پد‌های گرم کننده روی شکم برای تسکین گرفتگی عضلات

مراجعه به پزشک برای سندروم پیش از قاعدگی

علائم pms لزوماً هر ماه ظاهر نمی‌شوند

اکثر افرادی که عادت ماهانه دارند، حداقل چند نشانه PMS را گزارش می‌کنند. با این حال علائم pms لزوماً هر ماه ظاهر نمی‌شوند یا بر زندگی روزمره آنها تأثیر نمی‌گذارند. اگر علائم سندروم پیش از قاعدگی به اندازه‌ای شدید است که برنامه منظم روزانه شما را مختل می‌کند، بهترین اقدام مراجعه به پزشک است.

متخصصان مراقبت‌های بهداشتی با توجه به شدت علائم سندروم پیش از قاعدگی شما ممکن است گزینه‌های زیر را توصیه نمایند:

روش‌های کنترل بارداری هورمونی
مکمل‌ها از جمله کلسیم، منیزیم، یا ویتامین B۶
مفنامیک اسید
درمان شناختی رفتاری (CBT) برای کاهش علائم خلقی شدید
دارو‌های ضد افسردگی

جمع بندی

سندروم پیش از قاعدگی برای اکثر خانم‌ها شامل علائم خفیف تا متوسط است. با این حال در برخی مواقع علائم pms می‌تواند به حدی شدید باشد که روند عادی زندگی را مختل کند. در چنین شرایطی توصیه می‌شود برای کنترل علائم سندروم پیش از قاعدگی به پزشک متخصص مراجعه کنید. امیدواریم مطالعه این مطلب از سایت برای ما عزیزان مفید واقع شده باشد.

سوالات متداول

علائم PMS چه زمانی آغاز می‌شود؟

به طور متوسط، چرخه قاعدگی حدود ۲۸ روز طول می‌کشد. اگر یک چرخه قاعدگی با طول متوسط دارید، تخمک گذاری یا آزاد شدن تخمک از تخمدان‌ها در حدود روز ۱۴ یا اواسط چرخه اتفاق می‌افتد. سندروم پیش از قاعدگی می‌تواند هر زمانی پس از تخمک گذاری شروع شود. با این حال علائم pms معمولاً در هفته قبل از پریود شما شروع می‌شود.

تفاوت سندروم پیش از قاعدگی با PMDD چیست؟

PMDD به معنای اختلال نارسایی پیش از قاعدگی است که علائمی شدیدتر از PMS ایجاد می‌کند. مانند PMS، علائم PMDD نیز می‌تواند به دلیل نوسانات در سطوح استروژن، پروژسترون و سروتونین رخ دهد. علائم PMDD عبارتند از افکار خودکشی، حملات پانیک، مشکل در فکر کردن یا تمرکز و افسردگی شدید.

بهترین روش درمان سندروم پیش از قاعدگی چیست؟

سندروم پیش از قاعدگی، درمان قطعی ندارد. با این حال اصلاح سبک زندگی، خودمراقبتی و مصرف برخی دارو‌های نسخه‌ای و بدون نسخه می‌تواند در کاهش علائم pms موثر باشد.

چگونه بفهمم مشکل من سندروم پیش از قاعدگی است؟

اگر علائم شما به طور مداوم در فاصله بین تخمک گذاری و شروع قاعدگی ظاهر شده و سپس ناپدید می‌شود، به احتمال زیاد PMS است. با این حال اگر علائم شما در تمام طول ماه باقی بمانند یا بدون هیچ نظمی بیایند و بروند، قضیه متفاوت خواهد بود. در اینصورت پزشک ممکن است آنها را با PMDD یا یک بیماری دیگر مرتبط بداند. مشکلات دیگری که ممکن است با علائم مشابه همراه باشند عبارتند از کم خونی، اندومتریوز، اختلال تیروئید، سندروم روده تحریک پذیر و سندروم خستگی مزمن. 

منبع:مانکن