به گزارش مجله خبری نگار، در بودجه عمومی کشور، درآمدهای پایدار، به درآمدهایی گفته میشود که از محل وصول مالیات، عوارض گمرکی، سود سهام شرکتهای دولتی و سایر درآمدها و عوارض دریافتی از اشخاص حقوقی و حقیقی است. در واقع اتکا به این درآمدها به معنی کماثر کردن تکانههای تحریمی و کاهش قیمت جهانی نفت و سایر عوامل برونزا میباشد.
از سوی دیگر درآمدهای ناپایدار درآمدهایی هستند که از محل فروش سهام شرکتهای دولتی، فروش اموال و املاک مازاد دولت، فروش منابع طبیعی (اعم از نفت، فرآوردههای نفتی و گاز و...) و فروش اوراق بدهی بدست میآید. اتکا به این درآمدها میتواند برای دولت در صورت اتفاقات غیرمترقبه مشکل ساز شود.
مطابق با آنچه در تصویر نمودار مشخص است، سهم درآمدهای پایدار بودجه در دولت قبل از ۵۰ درصد به ۴۵ درصد کاهش پیدا کرد.
در دولت سیزدهم، سهم این درآمدها مجدا افزایشی شد و از ۴۵ درصد به ۵۹ درصد افزایش یافت که این به معنای کاهش وابستگی به نفت و تکانههای مرتبط با آن است.