به گزارش مجله خبری نگار/خراسان-سید نیما موسوی: حمزهیوسف وزیر اول اسکاتلند هفته گذشته از سمت خود کنارهگیری کرد. استعفای او را باید از چند وجه تحلیل کرد. از یک طرف یوسف در ماههای اخیر اختلافات زیادی با دولت لندن داشتهاست. اختلاف در سیاستهای درمانی و جنگ غزه از جمله این موارد است. از سوی دیگر باید این نکته را مدنظر داشت که دولت یوسف که یک سال پیش، پس از کنار رفتن نیکلا استورجن از وزیر اولی اسکاتلند تشکیل شد، وارث ائتلاف حزب ملی اسکاتلند (SNP) و سبزها بود.
سبزهای اسکاتلند قویترین احزاب سبز در اروپا هستند. از همین رو دولت اسکاتلند همواره خود را جلودار مباحث زیستمحیطی و مقابله با گرمایش زمین میداند.
استفاده از سوخت هیدروژنی به جای سوخت فسیلی یا بهرهگیری از فناوری سوخت زباله از جمله نشانههای قدرت سبزها در اسکاتلند است؛ ضمن این که اسکاتلند در سالهای اخیر پای ثابت میزبانی از نشستهای حوزه گرمایش زمین بودهاست؛ نشست گلاسکو در ۲۰۲۱ یکی از مهمترین این نشستهاست. تضعیف ائتلاف سبزها و حزب ملی ظاهرا با توجه به کنار گذاشتن تعهد کاهش ۷۰درصدی گازهای گلخانهای تا ۲۰۳۰ است. نکته حائز اهمیت این است که با توجه به این که حزب ملی دارای ۶۳ کرسی از ۱۲۹ کرسی پارلمان اسکاتلند است؛ یوسف میتوانست در ائتلاف با حزب آلبا نزدیک به الکس سالموند که دارای یک نماینده در پارلمان است، دولت خود را از نظر حدنصاب پارلمانی حفظ کند، ولی وی از این کار خودداری کرد.
به نظر میرسد که کنار رفتن یوسف از وزیر اولی بیش از یک روبنای سیاسی، در جهت آینده سیاسی SNP با توجه به این نکته است که حزب کارگر در انتخابات شهرداریهای انگلستان رای بالایی به دست آورده است و چه بسا در زمان نخست وزیر بعدی در لندن که به حزب کارگر نزدیک است، زمینه استقلال کامل اسکاتلند تامین شود.
در واقع حزب ملی قصد داشت تا در درجه نخست با شکستن ائتلاف با سبزها ضمن روابط بهتر با اتحادیههای کشاورزی اسکاتلند که منتقد سیاستهای سبز هستند، آینده سیاسی خود را تامین کند با توجه به این که اتحادیههای کشاورزی اروپا در ۴ ماه گذشته اعتراضات گستردهای به قوانین سبز تجویز شده به وسیله اتحادیهاروپا انجام دادهاند. از این رو شکستن ائتلاف یوسف با سبزها یک گردش تاکتیکی به راست در جهت همسویی با اتحادیههای کشاورزی است که در حال حاضر دست بالاتر را در تحولات اروپا دارند.
از طرف دیگر یوسف و SNP تمایلی ندارند تا استقلال قریبالوقوع اسکاتلند را با فرد پرنفوذی مثل سالموند و نیز «اشریگان» در حزب آلبا که یک سال پیش رقیب یوسف در منصب وزیر اولی بود شریک شوند. این جدای از پروندههای اخلاقی علیه سالموند رهبر حزب آلباست که میتواند از دلایل ضمیمهای عدم ائتلاف یوسف با سالموند باشد؛ هر چند که سبزها و حزب آلبا با وجود اختلاف ایدئولوژی، هر دو از استقلال اسکاتلند حمایت میکنند.