به گزارش مجله خبری نگار/همشهری: عقاب طلایی میتواند بیش از ۳۰ سال در طبیعت زندگی کند و نقش مهمی در تعادل جمعیتی جوندگان داشته باشد. این گونه هزاران سال است که در سراسر قلمرو خود در نیمکرهشمالی زمین، موجودی دستنیافتنی، اسطورهای و باشکوه است. اگر خوششانس باشید میتوانید در ارتفاعات کمتر تصرفشده زاگرس و البرز عقاب طلایی ایران را در حال پرواز ببینید. اما این پرنده در ایران در معرض خطر انقراض قرار گرفته است.
هماکنون حدود ۱۲۸گونه جانوری و مهرهدار کشور در معرض خطر انقراض هستند که برخی وضع خوبی ندارند و «دوزیستان» بیشترین آسیبپذیری را در این حوزه دارند.
در رده پستانداران، گور ایرانی، یوزپلنگ آسیایی، خرس سیاه و گوزن زرد، از رده خزندگان گونههایی مانند افعی شاخدار دمعنکبوتی و افعی دماوندی، ۲۰گونه از رده دوزیستان شامل وزغها، قورباغهها و سمندرها، ۵ گونه از خاویارماهیان دریای خزر در رده ماهیان و پرندگانی نظیر درنای سیبری، بالابان، اردک سرسفید، میش مرغ، عقاب طلایی و اردک مرمری در معرض خطر انقراض هستند. عقاب طلایی اگرچه در ایران در معرض خطر انقراض است، در مقیاس جهانی و براساس نظر کارشناسی IUCN جمعیت این پرنده در معرض خطر نیست.
عقاب طلایی، گونهای روزگرد است که در زیستگاههای کوهستانی ایران زندگی میکند. بیشتر بهعنوان پرندهای مهاجر شناخته میشود و خیلی کم بهصورت بومی یا تولیدمثلکننده دیده میشود.
رژیم غذایی: انواع پستانداران نظیر خرگوش، سنجاب، روباه، سگ، دام سبک، موش، جرد، انواع پرندگان مانند کبک، قرقاول، غاز، حواصیل و... انواع خزندگان مانند لاکپشت، مار، مارمولک و...
ویژگیهای شاخص جسمانی: طول بال آنها بین ۱۸۵ تا ۲۲۰ سانتیمتر است. نرها و مادهها از نظر ظاهری شبیه به هم هستند، اما مادهها بسیار بزرگتر از نرها هستند. وزن عقاب طلایی ماده بین ۳.۹ تا ۶.۱ کیلوگرم و وزن نرها بین ۳ تا ۴.۴ کیلوگرم است.
تقریبا تمام تهدیدات عقابهای طلایی در ایران بهطور مستقیم یا غیرمستقیم به فعالیتهای انسانی مرتبط است. تغییر زیستگاه، آزار و شکار جوجهها، مسمومیت ناشی از طعمههای آغشته به سموم کشاورزی، برخورد با هواپیما، کابل و دکلهای برق، توسعه شهرنشینی، جادهسازی در مناطق کوهستانی، ورود جمعیتهای انسانی به زیستگاه آنها و کاهش طعمه، همگی تهدیدکننده جمعیت عقاب طلایی ایران هستند.