تأثیر قدرت عضلات دست بر مرگ زودرس!

به گزارش مجله خبری نگار،این موضوع، یافته‌ی مطالعه‌ای بزرگ بر روی حدود ۳۴۲۰۰۰ نفر در فنلاند است. این مطالعه، بزرگ‌ترین مطالعه در نوع خود به شمار می‌رود.

قدرت عضلانی، به ویژه قدرت دست، نه تنها پایه‌ای محکم برای بازسازی ماهیچه‌ها فراهم می‌کند، بلکه تا ۲۳ درصد خطر ابتلا به بیماری‌های رایج را کاهش می‌دهد و امید به زندگی را طولانی‌تر می‌کند.

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که جزئیات ژنتیکی شخصی‌سازی شده در مورد قدرت و ضعف عضلانی می‌تواند به پزشکان در تشخیص افراد در معرض خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها کمک کند.

نویسنده این مطالعه، پیوی هرانن، از دانشگاه Jyväskylä در فنلاند، می‌گوید:

"تا جایی که ما می‌دانیم، این اولین مطالعه‌ای است که ارتباط بین استعداد ژنتیکی برای قدرت عضلانی و بیماری‌های مختلف در این مقیاس را بررسی می‌کند. "

تأثیر قدرت عضلات دست بر مرگ زودرس

محققان بر این باورند که عوامل ژنتیکی که بر قدرت عضلانی تأثیر می‌گذارند، ممکن است در پیری سالم نقش داشته باشند. قدرت عضلانی، به‌ویژه قدرت عضلات دست، بر توانایی ما برای مدیریت بیماری‌ها و آسیب‌های مرتبط با افزایش سن تأثیر می‌گذارد. شواهد نشان می‌دهد که قدرت دست دارای یک جزء ژنتیکی قوی است.

در حالی که این تحقیق بینش‌های ارزشمندی ارائه می‌کند، هرانن و همکارانش تأکید می‌کنند که ما باید بیشتربررسی کنیم که چگونه عوامل سبک زندگی مانند فعالیت بدنی با استعداد‌های ژنتیکی برای تأثیرگذاری بر نتایج سلامتی تعامل دارند.

آن‌ها ۳۴۲۴۴۳ نفر را از مجموعه داده FinnGen (یک همکاری بین‌المللی از بانک‌های زیستی فنلاند که حاوی اطلاعات سلامتی و ژنتیکی است) مورد مطالعه قرار دادند. شرکت‌کنندگان ۴۰ تا ۱۰۸ ساله بودند و زنان ۵۳ درصدشان را تشکیل می‌دادند.

هرانن و تیم او از یک امتیاز چندژنی (PGS) که اخیراً توسعه یافته است، استفاده کردند. آن‌ها افرادی را که ژن‌هایشان مستعد قدرت دست‌گیری قوی‌تر یا ضعیف‌تر (HGS) بود، مقایسه کردند. همچنین بررسی کردند که چگونه این موضوع بر خطر ۲۷ پیامد سلامتی، از جمله مرگ‌ومیر و برخی از شایع‌ترین بیماری‌ها و شرایط غیرواگیر فنلاند تأثیر می‌گذارد.

بیماری‌ها و شرایط شامل بیماری‌های قلبی و ریوی، اختلالات اسکلتی عضلانی و بافت همبند، سرطان‌ها، افتادگی و شکستگی و اختلالات روانی و شناختی می‌شود.

آن‌ها دریافتند که نمره پلی‌ژنیک بالاتر برای قدرت دست (PGS HGS)، با خطر کمتر مرگ ناشی از علل قلبی-عروقی و خطر کمتر مرگ زودرس به هر دلیلی مرتبط است – اگرچه اثرات آن اندک بود.

نویسندگان در مقاله خود می‌نویسند:

"براساس نتایج ما، قدرت عضلانی، عملکرد‌های شناختی و اختلالات افسردگی تا حدودی توسط یک پیشینه ژنتیکی تنظیم می‌شوند و تأثیرات خود را اضافه می‌کنند. این موضوع اهمیت حفظ قدرت عضلانی کافی در طول عمر را برجسته می‌کند. "

بی‌تأثیر روی بیماری‌های ارثی

به نظر نمی‌رسد که PGS HGS بر میزان بهبودی ما از رویداد‌های نامطلوب جدی سلامتی مانند بیماری ایسکمیک قلبی، سکته مغزی و شکستگی استخوان ران تأثیر بگذارد.

هرانن توضیح می‌دهد:

"به نظر می‌رسد که استعداد ژنتیکی برای قدرت عضلانی بالاتر، بیشتر بر توانایی ذاتی فرد برای مقاومت و محافظت از خود در برابر تغییرات پاتولوژیکی در طول پیری و مرگ زودرس منعکس می‌شود تا توانایی بازیابی یا بازگشت کامل پس از ناملایمات شدید جسمانی. "

این تیم پیشنهاد می‌کند که استفاده از PGS HGS به تنهایی در تنظیمات بالینی مفید نیست؛ با این حال، برای تحقیقات آینده می‌تواند با ارزش باشد. هنوز نمی‌دانیم ارتباط بین قدرت عضلانی و مشکلات سلامتی، به دلایل مستقیم است یا عوامل ژنتیکی و محیطی مشترک.

نکات کلیدی:

برخی از افراد دارای ژن‌هایی هستند که آن‌ها را به طور طبیعی قوی‌تر می‌کند و در نتیجه، کمتر در معرض ابتلا به بیماری‌های رایج قرار می‌گیرند.
قدرت عضلانی، به‌ویژه قدرت ماهیچه دست، بر سلامت و طول عمر تأثیر می‌گذارد.
افراد با نمره پلی‌ژنیک (PGS) بالاتر برای قدرت دست (PGS HGS) در مقایسه با افرادی که PGS HGS پایین‌تری داشتند، خطر کمتری برای ابتلا به بیماری‌های مختلف و مرگ زودرس دارند.
PGS HGS به تنهایی در تنظیمات بالینی مفید نیست؛ بااین‌حال، برای تحقیقات آینده می‌تواند با ارزش باشد.
تحقیقات بیشتری برای درک بهتر ارتباط بین قدرت عضلانی، ژنتیک و سلامت مورد نیاز است.