به گزارش مجله خبری نگار/رسالت: کشاورزان در اتحادیه اروپا، نسبت به سیاست گذاران پارلمان و شورای اروپا بیش از پیش ناامید و بدبین شده اند. این بدبینی، منبعث از رویکرد ابزاری سیاستمداران اروپایی نسبت به کشاورزان و عدم تحقق مطالبات حداقلی آنهاست. این روند پس از جنگ اوکراین تشدید شده و سران اروپایی نیز نه تنها پاسخی در قبال آن نیافته اند، بلکه اوضاع را به مراتب بدتر از گذشته رقم زده اند. تظاهرات گسترده کشاورزان اروپایی نسبت به افزایش هزینههای تولید و انرژی، تمامی ندارد.
کریستین لمبرت، رئیس کوپا کوگکا میگوید در ۲۵ کشور از ۲۷ کشور اتحادیه اروپا تظاهرات برگزار شده است. این اتحادیه نماینده ۱۰ میلیون کشاورز در سراسر اروپا است که برخی از آنها فعالیت در پایتختها را مختل کرده و با پلیس درگیر شدهاند. ابتدا در سال ۲۰۲۰ بحران ناشی از شیوع کوید-۱۹ وضعیت کشاورزی در اروپا را مختلف کرد و بعد از آن سر به فلک کشیدن قیمت انرژی که ناشی از وقوع جنگ اوکراین بود.
به عبارت بهتر، دولتهای اروپایی نه تنها عوارض ناشی از شیوع کرونا را در قبال محصولات کشاورزان جبران نکردند، بلکه با تحمیل هزینههای انرژی، بحران دیگری را برای آنها رقم زدند. جنگ اوکراین باعث ایجاد بعضی مشکلات در جریان داد و ستد و همچنین اختلالاتی در بازارهای مرغ، تخم مرغ، غلات و روغن شد - همه اینها بسیار مهم بودهاند. کشاورزی تنها ۱/۴ درصد از تولید ناخالص داخلی اتحادیه اروپا را تشکیل میدهد، اما تأثیر سیاسی بسیار زیادی دارد - به ویژه زمانی که تراکتورها مسیرهای حیاتی را مسدود کنند و انتخابات پارلمان اروپا در ماه مه در پیش باشد. ضمن آنکه جمع زیادی ازکشاورزان تصمیم گرفته اند با تشکیل احزاب سیاسی، وارد معادلات قدرت در کشورهایشان شوند تا بلکه از این طریق، سیاستهای احزاب سنتی در قبال تامین نیازهای کشاورزان را به چالش کشیده و خود در مقام سیاست گذار حاضر و ظاهر شوند.
این روند در کشورهایی مانند هلند جواب داده است:جایی که حزب حامی کشاورزان در انتخابات سراسری اخیر توانست به پیروزی بزرگ و خیره کنندهای دست پیدا کند. اعتراضات کشاورزان، روز به روز ابعاد عمیقتر و گسترده تری در اروپا پیدا میکند. چندی پیش، کاروانهای تراکتور به پاریس، لیون و سایر مکانهای استراتژیک در فرانسه نزدیکتر شدند و بسیاری از هشدارهای پلیس را نادیده گرفتند.
کشاورزان میگویند که تحت فشار بوروکراسی بیش از حد قرار دارند و جریمههای ناعادلانه میشوند، زیرا اتحادیه اروپا به دنبال کاهش انتشار کربن است و به سوی آیندهای «سبزتر» یا سازگارتر با محیط زیست میرود که به نام «توافق سبز» شناخته میشود. کمیسیون اروپا، بازوی اجرایی اتحادیه اروپا، میخواهد میزان انتشار گازهای گلخانهای را بر اساس سطوح سال ۲۰۱۵، تا سال ۲۰۴۰ تا ۹۰ درصد کاهش دهد. اعتراضات کشاورزان قبلاً در وادار کردن اتحادیه اروپا به عقبنشینی از برخی برنامههایش موفق بوده است و کمیسیون اروپا از طرح نصف کردن استفاده از آفتکشها صرف نظر کرده است. لارا دمورتاس یک کارمند روابط خارجی در کلاب دیمتر، یک اندیشکده امنیت غذایی مستقر در پاریس و همچنین نماینده شرکتهای صنایع غذایی است.
او در این خصوص میگوید: «اتحادیه اروپا میخواهد به اهداف ترسیم شده از سوی خود در حوزه غذایی و محیط زیست دست پیدا کند و در همین راستا، کشاورزان را یک معضل میبیند! اما سئوال کشاورزان این است که با چنین منطقی، قاعدتا باید سوپرمارکتها و مصرف کنندگان مواد غذایی را نیز یک معضل و تهدید دانست! اما چرا فقط محدود کردن کشاورزان در دستور کار دولتهای اروپایی قرار میگیرد؟!».